Γκαμπριέλ Φωρέ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 102:
Μεταξύ του 1905 και του 1913, κομμάτια του για πιάνο εξεδόθησαν σε διάτρητη μορφή για αυτόματα πιάνα ([[πιανόλα]]) από αρκετούς οίκους· απ' αυτά σώζονται σε ''κύλινδρο'' τα {{#tag:ref|"Romance sans paroles" No. 3, Barcarolle No. 1, Prelude No. 3, Pavane, Nocturne No. 3, ''Sicilienne'', Thème et variations και τα Valses-caprices Nos. 1, 3 και 4<ref>Nectoux (1991), p. 45.</ref>|group= n}}. Στη δεκαετία του 1920 μερικά από τα πιο γνωστά του τραγούδια ηχογραφήθηκαν, όπως το "Après un rêve" με την Olga Haley<ref>''[[Gramophone (magazine)|The Gramophone]]'', April 1925, p. 63</ref> και τα "Automne" και "Clair de lune" με την Ninon Vallin<ref>''The Gramophone'', November 1929, p. 19</ref>. Την επόμενη δεκαετία εμφανίζονται ηχογραφήσεις με πιο ηχηρά ονόματα εκτελεστών, όπως ο Georges Thill ("En prière")<ref>''The Gramophone'', December 1937, p. 18</ref>, και οι Jacques Thibaud και [[Αλφρέντ Κορτό]] (Σονάτα για βιολί No. 1 και Berceuse)<ref>''The Gramophone'', July 1932, p. 11 and December 1932, p. 19</ref>, ενώ το 1938 ηχογραφούνται και κάποια αποσπάσματα από τον "''Πελλέα και Μελισσάνθη''"<ref>''The Gramophone'', July 1938, p. 24</ref>.
Μέχρι το 1940 οι ηχογραφήσεις έργων του Φωρέ αρχίζουν να πληθαίνουν. Ονόματα που εμφανίζονται στο ρεπερτόριο περιλαμβάνουν την πιανίστα Kathleen Long, τους διευθυντές ορχήστρας Boyd Neel και Ernest Bourmauck, αλλά και την υψίφωνο Maggie Teyte<ref>''The Gramophone'', December 1945, p. 15</ref>. Δέκα χρόνια μετά, τα έργα του Φωρέ αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των
Στη νεότερη εποχή του [[Δίσκος γραμμοφώνου|δίσκου βινυλίου]] και του [[Compact Disc|CD]], οι δισκογραφικές εταιρείες διαθέτουν εκτενείς καταλόγους με έργα του Φωρέ, σε πολλές εκτελέσεις από Γάλλους και μη εκτελεστές. Μερικοί από τους πιο γνωστούς ερμηνευτές, περιλαμβάνουν τους διευθυντές ορχήστρας [[Μισέλ Πλασόν]] (1981)<ref>EMI Records, catalogue number 5 86564-2</ref>, [[Υάν Πασκάλ Τορτελιέ]] (1996)<ref>Chandos Records, catalogue number Chan 9412</ref>, τα κουαρτέτα εγχόρδων Ysaÿe Quartet (1984) και Domus, τον βιολοντσελίστα Paul Tortelier, και τους βιολιστές [[Αρτύρ Γκρυμιώ]] και Joshua Bell<ref>March, pp. 450–53</ref>. Όλα τα έργα για πιάνο έχουν ηχογραφηθεί από τους Kathryn Stott (1995)<ref>Hyperion Records, catalogue number DA 66911/4</ref> και Paul Crossley (1984–85)<ref>CRD Records, catalogue number 5006</ref>, καθώς επίσης και από τους Jean-Philippe Collard (1982–84)<ref>EMI Records, catalogue number 5 85261-2</ref> και [[Πασκάλ Ροζέ]] (1990)<ref>Decca Records, catalogue number 425 606–40</ref>. Όσον αφορά στα τραγούδια του, ξεχωρίζουν μεταξύ άλλων οι Jean-Paul Fouchécourt, [[Φελίσιτυ Λοτ]], [[Τζον Μαρκ Αίνσλεϋ]] και η Jennifer Smith<ref>Hyperion Records, catalogue numbers CDA67333-CDA67336</ref>. Πολλές εκτελέσεις του Ρέκβιεμ είναι διαθέσιμες στην αγορά<ref>March pp. 455–56.</ref>, ενώ στην [[Πηνελόπη (όπερα)|Πηνελόπη]] φιγουράρουν τα ηχηρά ονόματα της Ρεζίν Κρεσπέν και [[Τζέσυ Νόρμαν]]<ref>Discoreale Records, catalogue number DR 10012-4; and Erato Records, catalogue number STU71386</ref>.
| |||