Γενιά Μπιτ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Poikilias (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 8:
 
== Ιστορία ==
Όπως και πολλά ακόμα λογοτεχνικά ή καλλιτεχνικά ρεύματα, η γενιά των Μπητ είχε ως αφετηρία μια ολιγομελή ομάδα λογοτεχνών που συνδέονταν φιλικά μεταξύ τους. Ο κεντρικός πυρήνας των μπήτνικς περιλάμβανε τον συγγραφέα [[Τζακ Κέρουακ]], τον [[ποίηση|ποιητή]] [[Άλλεν Γκίνσμπεργκ]] και τον [[ΟυίλιαμΓουίλιαμ Μπάροουζ]], οι οποίοι γνωρίστηκαν στα μέσα της δεκαετίας του [[1940]] στην περιοχή του Μανχάταν και με επίκεντρο το πανεπιστήμιο Columbia. Σταδιακά προστέθηκαν και άλλες μονάδες, όπως οι ποιητές Gary Snyder, Michael McClure και Gregory Corso και o συγγραφέας και εκδότης Lawrence Ferlinghetti, ειδικότερα με την μετακίνηση της ομάδας στην περιοχή του San Francisco.
 
Κεντρικό ρόλο στην εξάπλωση της ''μπητ'' λογοτεχνίας διαδραμάτισαν δύο σημαντικά έργα, το μυθιστόρημα ''Στο Δρόμο'' (''On the road'', [[1951]]) του Κέρουακ και το ποίημα ''Ουρλιαχτό'' (''Howl'', [[1955]]) του Γκίνσμπεργκ, που αποτελούν έως σήμερα τα πλέον δημοφιλή δείγματα της μπητ λογοτεχνίας. Αμέσως μετά την ολοκλήρωση του ''Ουρλιαχτού'' ο Γκίνσμπεργκ οργάνωσε μια βραδιά ανάγνωσης ποίησης, στις [[7 Οκτωβρίου]] του [[1955]], στη ''Γκαλερί 6'' στο Σαν Φρανσίσκο. Η ανάγνωση είχε τον τίτλο ''"Έξι ποιητές στη Γκαλερί 6"'' και αποτέλεσε τον καταλύτη που συγκέντρωσε το λογοτεχνικό ύφος της ανατολικής ακτής και των ποιητών των δυτικών ακτών της [[Αμερική|Αμερικής]]. Ο Michael McClure, ο οποίος παρευρίσκετο στην ανάγνωση ποίησης γράφει χαρακτηριστικά: