Ακρωτήριο Μαλέας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Φυσικό περιβάλλον: αναδιάταξη φράσεων ώστε να παρουσιάζοντια καλύτερα οι σχηματισμοί και οι δύο απόψεις
Γραμμή 13:
 
== Φυσικό περιβάλλον ==
Το ακρωτήριο είναι απότομο, με [[γκρεμός|γκρεμούς]] ύψους 600 μέτρων. Το τοπίο του ακρωτηρίου είναι ερημικό με [[φρύγανα|φρυγανική βλάστηση]] ([[ασφάκα]], [[σχίνος|σχίνο]], [[φασκόμηλο]] και ασπαλάθους) και λίγους ελαιώνες. Επιπλέον, στο ακρωτήριο απαντόνται σπάνια ενδημικά φυτά της Ελλάδας, όπως το nepeta scordotis, linaria hellenica και άλλα. Στο ακρωτήρι ζουν επίσης μερικά [[τσακάλι]]α και στις κατα ποντισμένες σπηλιές και άλλες απόμερες περιοχές έχουν καταγραφεί [[μεσογειακή φώκια|μεσογειακές φώκιες]].<ref>[http://www.myrtidiotissa.gr/index_files/prosklisi.htm Πρόσκληση για το διεθνές συμπόσιο] Σύνδεσμος Βελανιδιωτών «Η Μυρτιδιώτισσα» (2011) Ανακτήθηκε 4 Μαΐου 2012.</ref>
 
Το ακρωτήριο γεωλογικά αποτελείται από [[ασβεστόλιθος|ασβεστόλιθους]] της Τρίπολης και μεταμορφωσηγενή πετρώματα. Τα πιο ορεινά τμήματα της περιοχής της χερσονήσου του Μαλέα, του οποίου μέρος είναι και το ακρωτήριο, αποτελείται από τριασσικούς και ιουρασικούς ασβεστόλιθους και [[δολομίτης|δολομίτες]], οι οποίοι υπερτίθενται κλαστικά, ανθρακικά και ηφαιστειακά πετρώματα και μεταμορφωσιγενή πετρώματα από [[φυλλίτης|φυλλίτες]] και [[χαλαζίας|χαλαζίες]]. Οι υψομετρικά χαμηλότερες περιοχές αποτελούνται από [[ίζημα|ιζήματα]], καθώς και θαλάσσιους και λιμναίους πελίτες, [[ψαμμίτης|ψαμμίτες]], κροκαλοπαγή και ανθρακικά πετρώματα, τα οποία σχηματίστηκαν στο [[Πλείοκαινο]] και το [[Πλειστόκαινο]].<ref name=fossil2010>D Sakellariou, I Fountoulis (2010) ''[https://geolib.geo.auth.gr/ojs-2.2.2/index.php/bgsg/article/viewPDFInterstitial/6754/6513 Evidence of cold seeping in plio-pleistocene sediments of se Peloponese: the fossil carbonate chimneys of Neapolis region]'' Βιβλιοθήκη ΑΠΘ, τμήμα Γεωλογίας. Ανακτήθηκε την 12 Μαΐου 2012</ref>
Γραμμή 19:
Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της περιοχής είναι η παρουσιά μεγάλων κυλινδρικών και κωνικών μορφών που σχηματίστηκαν πριν 2-3 εκατομμύρια χρόνια, γνωστοί ως «Καμινάδες». Στην περιοχή της Αγίας Μαρίνας, κοντά στο Ακρωτήριο, μέσα στα πιο πρόσφατα ιζήματα υπάρχουν κολώνες - σωλήνες, με ύψος μέχρι 2,5 [[μέτρο|μέτρα]], ενώ στη περιοχή του Κόρακα φτάνουν σε ύψος τα τέσσερα μέτρα. Οι σωλήνες είναι από ανθεκτικό ανθρακικό υλικό και γεμάτοι με ιζηματογενές υλικό, όμοιο με αυτό που τους περιβάλλει.<ref name=fossil2010/> Ο μεγάλυτερος από αυτούς ονομάζεται από τους ντόπιους «Ο άνθρωπος». <ref name=ethnos/>
 
Σύμφωνα με μία άποψη πρόκειται για απολιθωμένο δάσος που αποτελείται από κορμούς και ριζικούς κόμβους από [[φοίνικας (φυτό)|φοίνικες]] (του γένους ριζοπαλμόξυλο), πλατύφυλλα και [[κωνοφοράκωνοφόρα]]. Πιστεύεται ότι, σε αντίθεση με το [[απολιθωμένο δάσος της Λέσβου]], το οποίο δημιουργήθηκε όταν υλικά ηφαιστειακής προέλευσης κάλυψαν τους κορμούς, το απολιθωμένο δάσος δημιουργήθηκε από την [[ασβεστοποίηση]] των κορμών, όταν ανέβηκε το επίπεδο της θάλασσας. <ref name=ethnos>[http://www.ethnos.gr/entheta.asp?catid=23521&subid=2&pubid=26462948 Ελαφόνησος - Νεάπολη: Τo ακρωτήρι των θαυμάτων] Έθνος. 12 Νοεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε 4 Μαΐου 2012.</ref> Σύμφωνα με την άλλη άποψη, οι απολιθωμένοι κορμοί είναι στη πραγματικότητα σωλήνες από τους οποίους ανήλθε στην επιφάνεια κάποιο ρευστό, πιθανόν [[μεθάνιο]]. Επειδή βρίσκονται κύριως στα σημεία όπου δύο στρώματα κροκαλοπαγών με διαφορετική διεύθυνση συναντώται, θεωρήθηκε ότι σχηματίστηκαν όταν η έντονη ροή ενός υγρού το ώθησε προς τα πάνω στα σημεία που τα δύο στρώματα συναντώταν, σχηματίζοντας σωλήνες με σκληρά τοιχώματα.<ref name=fossil2010/> Αυτοί οι αινιγματικοί σχηματισμοί αποτελούν το Γεωπάρκο του Καβομαλιά και 33 από αυτούς έχουν αδιαβροχοποιηθεί ώστε να προστατευθούν από τη [[διάβρωση]] της θαλάσσης.<ref name=ethnos/>
 
== Παραπομπές ==