Τράπεζα Πάγου Ρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''ΠαγοκρηπίδαΤράπεζα Πάγου Ρος''' είναι ο μεγαλύτερος συμπαγής όγκος επιπλέοντος [[πάγος|πάγου]] στον κόσμο. Βρίσκεται στο μυχό της μεγάλης εγκόλπωσης της [[Θάλασσα Ρος|Θάλασσας Ρος]] στην [[Ανταρκτική]]. Η έκτασή της υπολογίζεται στα 496.000 έως 540.000 τ.χλμ.

Η παγοκρηπίδαΤράπεζα Πάγου Ρος εκτείνεται γεωγραφικά μεταξύ των νοτίων παραλλήλων [[γεωγραφικό πλάτος|γεωγραφικού πλάτους]] 78° και 85° (Νότιο) και δυτικών μεσημβρινών [[γεωγραφικό μήκος|γεωγραφικού μήκους]] 155° έως 160°(Δυτικό). Το πάχος της υπολογίζεται στα 330 μέτρα με ελάχιστο πλάτος τα 800 χλμ. εκτεινόμενη σε βάθος περίπου 1000 χλμ. στο εσωτερικό της Ανταρκτικής, προσδίδοντας μια εικόνα της έκτασης της [[Γαλλία]]ς.

Η παγοκρηπίδαΤράπεζα Πάγου Ρος φαντάζει από μακριά σαν ένα κατάλευκο απόκρημνο οροπέδιο, το ύψος του οποίου από τη θάλασσα φθάνει τα 50 μέτρα, ενώ το 90% της μάζας του βρίσκεται υπό τη θάλασσα και τροφοδοτείται από πολλούς [[παγετώνας|παγετώνες]] της Ανταρκτικής ηπείρου σημαντικότερος των οποίων είναι ο παγετώνας Μπυρτ.

Πρώτος που ανακάλυψε (είδε) την παγοκρηπίδαπαγοτράπεζα Ροςαυτή ήταν ο Άγγλος αξιωματικός και εξερευνητής του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού [[Τζέιμς Κλαρκ Ρος]] στις [[28 Ιανουαρίου]] του [[1841]] που εξερευνούσε την περιοχή ως αρχηγός αποστολής με δύο πλοία που έφεραν τα ελληνικά ονόματα ''Έρεβος'' και ''Τρόμος'' και ο οποίος χαρτογράφησε όλο το μέτωπο της παγοκρηπίδας. Αν και ο ίδιος ονόμασε αυτήν αρχικά "''Βικτώρια''" προς τιμή της τότε Βασίλισσας της Αγγλίας τελικά καθιερώθηκε με το όνομά του. Έκτοτε γενόμενος ο όγκος αυτός το μέσον προσέγγισης του Νοτίου Πόλου ακολούθησαν πολλοί άλλοι ονομαστοί εξερευνητές όπως ο [[Ρόμπερτ Φάλκον Σκοτ|Ρ. Σκοτ]] (1911-1912), ο [[Ρόαλντ Αμούνδσεν|Ρ. Αμούνδσεν]] (1911), ο Ρ. Μπυρτ (1928-1941), η ιστορική επιχείρηση Χάι Τζάμπ (1946-1947) ως και το Διεθνές Γεωφυσικό Έτος (1955-1957).