Δίκη συμφώνων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Όσο καιρό, Φωνήεντα διακαστέςδικαστές, αδικιόμουν λίγο από αυτό εδώ το Ταυ, που έκανε κατάχρηση στα δικαιώματά μου και πήγαινε και καθόνταν εκεί που δεν έπερεπεέπρεπε, δεν έφερα βαρέως την αδικία και παρέβλεψα κάποια απ΄ όσα λέγονταν, εξαιτίας της μετριοπάθειας, την οποία ξέρετε ότι διατηρώ απέναντί σας και απέναντι στα άλλα γράμματα. Εφόσον όμως έφρασεέφτασε σε τέτοιο σημείο πλεονεξίας και παρανομίας, χωρίς ν΄ αρκείται με ό,τι επανειλημμένως άφησα να περάσει δίχως να μιλήσω, αλλά προσπαθεί ν΄ αποκτήσει με τη βία περισσότερα, είμαι αναγκασμένος να το καλέσω τώρα σε απολογία μπροστά σε σας, που γνωρίζτεγνωρίζετε και τα δύο μας. Ο φόβος για την εξαφάνιση, που με πλησιάζει, δεν είναι μικρός· διότι προσθέτοντας όλο και περισσότερα σε αυτά που έχει ήδη κάνει θα με εξαφανίσει ολότελα από την περιοχή, που μου ανήκει, έτσι ώστε, αν συνεχίζω να σωπαίνω, δεν θα αργήσω να σταματήσω να συγκαταλέγομαι στο αλφάβητο και δεν θα είμαι τίποτα παραπάνω από ένα (ψόφο) άναρθρο ήχο, [[s:Δίκη συμφώνων|Δίκη συμφώνων)_#p2]].

Νομίζω όμως ούτε σεις θα φτάσετε σε τέτοιο σημείο αδιαφορίας και παραμέλησης, ώστε να επιτρέψετε πράγματα που δεν είναι δίκαια, ούτε εγώ θα σταματήσω τον αγώνα για την αδικία είςεις βάρος μου, ακόμα κι αν εσείς αδιαφορήσετε.

Είναι λοιπόν δίκαιο, όχι μόνο εσείς, που τώρα δικάζετε, αλλά και τα άλλα γράμματα να πάρουν προφυλάξεις απέναντι στις προσπάθειές του. Το σωστό είναι να μένει το καθένα στη θέση που του έτυχε· το να πηγαίνει εκεί που δεν πρέπει είναι κάτι που καταλύει το δίκαιο. Άλλωστε και αυτός που πρώτος διατύπωσε για μας αυτούς τους νόμους, είτε ήταν ο νησιώτης<ref>Σύμφωνα με το μύθο, ο [[Κάδμος]], που αποκαλείται «νησιώτης» γιατί καταγόταν από την [[Τύρος|Τύρο]], έφερε δεκαέξι γράμματα από τη [[Φοινίκη]] στην Ελλάδα [[Ηρόδοτος]], Ε, 58) και ο [[Παλαμήδης]] πρόσθεσε άλλα τέσσερα μεταξύ των οποίων σχημάτισε την ιδέα του γράμματος Υ, παρατηρώντας γερανούς να πετούν. Άλλοι πάλι αποδίδουν την προσθήκη των τεσσάρων γραμμάτων στο Σιμωνίδη, γιατρό από τις Συρακούσες</ref> [[Κάδμος]] είτε ο [[Παλαμήδης]], γιος του Ναυπλίου -κάποιοι αποδίδουν αυτήν την περιοχή στον [[Σιμωνίδης|Σιμωνίδη]]- δεν καθόρισαν μόνο τη σειρά μας, σύμφωνα με την οποία έχουμε καθορισμένες θέσεις, ποιόποιο δηλαδή θα είναι πρώτο και ποιόποιο δεύτερο, αλλά αποφάσισαν ακόμα και τα χαρακτηριστικά και τις δυνατότητες, που έχει καθένα από μας. Την τελευταία θέση όρισαν να έχουν απ΄ όλα τα εννέα γράμματα, που δεν έχουν κανένα ήχο από μόνα τους. <ref>Εννοεί τα άφωνα: λαρυγγικά: κ,γ,χ· χειλικά: π, β, φ· οδοντικά: τ, δ, θ. (Γραμματική της αρχαίας ελληνικής γλώσσης, σ. 10, ΟΕΣΒ, 1960) </ref> Τα φωνήεντα λοιπόν θα έπρεπε να διαφυλάσσουν αυτούς τους νόμους, [[s:Δίκη συμφώνων|Δίκη συμφώνων)_#p6]].