Παναγιώτης Πιπινέλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ μδιορθ. + κατ. |
μ Προσθ. |
||
Γραμμή 32:
}}
Ο '''Παναγιώτης Πιπινέλης''' ([[1899]]-[[1970]]) ήταν [[Έλληνας]] [[διπλωμάτης]], [[πολιτικός]] και πολυγραφότατος [[συγγραφέας]] ιστορικών έργων και εκδότης. Διατέλεσε [[πρωθυπουργός]] της Ελλάδας σε υπηρεσιακή κυβέρνηση του 1963 και πολλές φορές [[υπουργός]].▼
[[Εικόνα:Eleutheria180663.JPG|thumb|right|350px|Εξώφυλλο της εφημερίδας «Ελευθερία» αναγγέλλει την φυγή του Καραμανλή και την Κυβέρνηση Πιπινέλη]]▼
▲Ο '''Παναγιώτης Πιπινέλης''' ([[1899]]-[[1970]]) ήταν [[Έλληνας]] [[διπλωμάτης]], [[πολιτικός]] και πολυγραφότατος [[συγγραφέας]] ιστορικών έργων. Διατέλεσε [[πρωθυπουργός]] της Ελλάδας σε υπηρεσιακή κυβέρνηση του 1963 και πολλές φορές [[υπουργός]].
==Βιογραφία==
Γεννήθηκε το [[1899]] στον [[Πειραιάς|Πειραιά]] και σπούδασε Νομικές και Πολιτικές επιστήμες στο [[Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης]] και του [[Φράϊμπουργκ]].
=== Διπλωματική σταδιοδρομία ===
Το [[1922]] εισήλθε στο [[Διπλωματικό Σώμα]] και υπηρέτησε σε διάφορες θέσεις και πόλεις του εξωτερικού ανερχόμενος συνεχώς την ιεραρχία μέχρι του έτους [[1953]]. Υπηρέτησε μεταξύ άλλων στο Γενικό Προξενείο των [[Παρίσι|Παρισίων]] (1927-1928), στην Πρεσβεία [[Τίρανα|Τιράνων]] (1928-1929) και στη μόνιμη ελληνική αντιπροσωπεία στην [[Κοινωνία των Εθνών]] ([[1931]]-[[1932]]). Το [[1933]] ανέλαβε διευθυντής του διπλωματικού γραφείου του υπουργού Εξωτερικών στη κυβέρνησης [[Παναγής Τσαλδάρης|Π. Τσαλδάρη]] ([[1933]]-[[1935]]), θέση από την οποία παραιτήθηκε στις [[28 Ιουνίου]] του [[1935]]. Στη συνέχεια διορίστηκε πρόσεδρος υπουργός "εκ προσωπικοτήτων" (πληρεξούσιος υπουργός Β΄), το [[1936]] ανέλαβε πρεσβευτής στη [[Βουδαπέστη]] (1936-1940) και ακολούθως στη [[Σόφια]] (1940-1941) μέχρι της [[Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα|γερμανικής εισβολής στην Ελλάδα]] όπου επέστρεψε στην [[Αθήνα]] ακολουθώντας την κυβέρνηση [[Εμμανουήλ Τσουδερός|Τσουδερού]] στη [[Κρήτη]] και από εκεί στην αναγκαστική αποδημία στη [[Μέση Ανατολή]] και την [[Αγγλία]]. Τότε τοποθετήθηκε για μερικούς μήνες στη πρεσβεία της [[Μόσχα]]ς (1941) και στη συνέχεια επέστρεψε στο [[Λονδίνο]] όπου και υπηρέτησε στα αποδημούντα ξένα ανώτατα συμμαχικά όργανα. Τον Ιούνιο του [[1945]] ανέλαβε αρχηγός του πολιτικού οίκου του Βασιλέως [[Γεώργιος Β΄ της Ελλάδας|Γεωργίου Β']] την περίοδο [[1945]]-[[1946]].
Μετά την απελευθέρωση από τον Ιούνιο του [[1947]] έως τον Νοέμβριο του [[1948]] διετέλεσε μόνιμος υφυπουργός Εξωτερικών και αργότερα υπηρεσιακός υπουργός Εξωτερικών στην [[Υπηρεσιακή κυβέρνηση Ιωάννη Θεοτόκη 1950|κυβέρνηση Θεοτόκη]] το [[1950]]. Το [[1953]] παραιτήθηκε από το Διπλωματικό Σώμα, όντας μόνιμος αντιπρόσωπος της χώρας στο [[ΝΑΤΟ]] από το [[1952]].
=== Πολιτική σταδιοδρομία ===
▲[[Εικόνα:Eleutheria180663.JPG|thumb|right|350px|Εξώφυλλο της εφημερίδας «Ελευθερία» αναγγέλλει την φυγή του Καραμανλή και την Κυβέρνηση Πιπινέλη]]
Στις εκλογές του [[1963]] και του [[1964]], εξελέγη βουλευτής Αθηνών της [[ΕΡΕ]]. Τον Απρίλιο του 1967 ο Π. Κανελλόπουλος τον τοποθέτησε υπουργό Συντονισμού στη
== Τιμές ==
▲Το [[1958]] πολιτεύτηκε για πρώτη φορά στην Αθήνα χωρίς επιτυχία. Διορίστηκε υπουργός Εμπορίου στην κυβέρνηση [[Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής|Καραμανλή]] ([[1961]]-[[1963]]). Μετά την παραίτηση του Καραμανλή, έλαβε εντολή του Βασιλέως και σχημάτισε ο ίδιος υπηρεσιακή κυβέρνηση, αποσπώντας ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής, από ([[17 Ιουνίου]] έως [[28 Σεπτεμβρίου]] [[1963]]), οπότε παρέδωσε στην υπηρεσιακή κυβέρνηση του [[Στυλιανός Μαυρομιχάλης|Στ. Μαυρομιχάλη]].<br />
Ο Π. Πιπινέλης τιμήθηκε από τρεις Βασιλείς, με το Μεγαλόσταυρο Γεωργίου του Α΄ και του Φοίνικα, με τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Σωτήρος καθώς και με ένα πολύ μεγάλο αριθμό ξένων ανωτάτων παρασήμων, πολιτικών, στρατιωτικών, καθώς και θρησκευτικών (Πατριαρχείων).
▲Στις εκλογές του [[1963]] και του [[1964]], εξελέγη βουλευτής Αθηνών της [[ΕΡΕ]]. Τον Απρίλιο του 1967 ο Π. Κανελλόπουλος τον τοποθέτησε υπουργό Συντονισμού στη κυβέρνηση της ΕΡΕ που όμως ποτέ δεν κυβέρνησε λόγω της μεσολάβησης του πραξικοπήματος. Στις [[20 Νοεμβρίου]] του [[1967]] διορίστηκε από την Χούντα υπουργός των Εξωτερικών (κυβέρνηση [[Κωνσταντίνος Κόλλιας|Κόλλια]]), θέση που κράτησε και στην κυβέρνηση του ίδιου του [[Γεώργιος Παπαδόπουλος|Γ. Παπαδόπουλου]] έως το [[1970]] που πέθανε (19 Ιουλίου).
== Συγγραφικό έργο==
Ο Π. Πιπινέλης υπήρξε ο ιδρυτής και εκδότης του περιοδικού "Πολιτικά Φύλλα" το 1954.
Στο πλούσιο συγγραφικό έργο του περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων:
* «Πολιτική ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως» 1928,
* «Η Μοναρχία εν Ελλάδι» 1932,
* «Ιστορία της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδος, 1923-1941» 1948,
* «Γεώργιος Β΄» 1952,
* «Απομνημονεύματα» 1958,
* «Το Στέμμα εις το πλαίσιον των δημοκρατικών θεσμών» 1960
* «Περισσότερον φως» 1961.
==
* Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica τομ.49ος, σελ.242.
* Βιογραφική Εγκυκλοπαίδεια του Νεωτέρου Ελληνισμού 1830-2010 - Αρχεία Ελληνικής Βιογραφίας, Εκδόσεις Μέτρον, τόμος Γ΄ ==Παραπομπές==
<references />
| |||