Παναγιώτης Πιπινέλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 48:
 
== Πολιτικά παραλειπόμενα ==
Ο Παναγιώτης Πιπινέλης διατηρούσε υψηλές γνωριμίες με μυστικές υπηρεσίες τόσο της Αγγλίας όσο και των ΗΠΑ από τον Β' Π.Π.. Η δε διπλωματική του προσφορά στις συμμαχικές δυνάμεις την περίοδο εκείνη υπήρξε σπουδαία. Μετά την απελευθέρωση, το 19451946, πρωτοστάτησε στην παλινόρθωση της Βασιλείας στην Ελλάδα με την επιστροφή του Βασιλέως Γεωργίου Β΄.<ref>"ΕΡΕ" Ιστορικά (περιοδικό Ελευθεροτυπίας) τ.297 (4-8-2005), σελ.32.</ref> Υπήρξε ένας από τους βασικούς παράγοντες στις συνομιλίες για το σχέδιο Μάρσαλ. Όταν αναμίχθηκε με την πολιτική ήταν ήδη νατοϊκός παράγοντας.<br />
Μετά την φυγή του Κ. Καραμανλή, μέσα στο κόμμα της ΕΡΕ, έξι προσωπικότητες αυτού άρχισαν να διαδραματίζουν σημαντικούς ρόλους υπό διαφορετικές συνθήκες<ref>Τα πρόσωπα αυτά ήταν ο επί 10ετία πρόεδρος της Βουλής Κ. Ροδόπουλος, ο βουλευτής Αθηνών Π. Πιπινέλης, ο βουλευτής Κορινθίας Π. Παπαληγούρας, ο βουλευτής Ιωαννίνων Ε. Αβέρωφ, ο βουλευτής Φθιώτιδας Λ. Ευταξίας και ο βουλευτής Φλώρινας Τ. Μακρής (ΕΡΕ Ιστορικά τ.297, σελ.20)</ref>. Μεταξύ αυτών ήταν ο Παναγιώτης Πιπινέλης και ο [[Κωνσταντίνος Ροδόπουλος]] που επιζητούσαν "κοινοβουλευτική εκτροπή", ή "αντικοινοβουλευτική λύση" της πολιτικής κρίσης<ref>Για την κρίση της εποχής εκείνης δείτε Η. Ηλιού "Η Κρίση εξουσίας", Εκδ. Θεμέλιο Αθήνα 1966</ref> που είχε επέλθει το 1966, μετά τη λεγόμενη αποστασία και την παραίτηση του Γ. Παπανδρέου. Θέση υπέρ της οποίας όλως περιέργως είχε πάρει και ο φυγάς στο Παρίσι Κ. Καραμανλής και μάλιστα με έγγραφες νουθεσίες. Στο δε [[Συμβούλιο του Στέμματος]] που συνεδρίασε το διήμερο 1 - 2 Σεπτεμβρίου του 1965, στο οποίο ο Π. Κανελλόπουλος παρατηρώντας ότι "''είμεθα στο όριο των καιρών''" είχε αποδεχθεί την άμεση προκήρυξη εκλογών μέσα σε 45 ημέρες, ο Π. Πιπινέλης που συμμετείχε (ως πρώην πρωθυπουργός), είχε διαφωνήσει έντονα προς τον κομματικό αρχηγό του, υποστηρίζοντας ότι η διενέργεια εκλογών την περίοδο εκείνη ήταν αδύνατη διότι "''ενθύμιζε εκείνα που συνέβησαν εις την Πράγαν ολίγους μήνας προ του Φεβρουαρίου του 1948''"<ref>Τα Πρακτικά του Συμβουλίου δημοσιεύτηκαν εκείνη την περίοδο σε πολλές εφημερίδες, περιλαμβάνονται και στο βιβλίο του Π.Ροδάκη "Οι δίκες της Χούντας" Αθήναι 1975 τομ4ος, σελ.1742-1825.</ref><br />
Αλλά και αργότερα όταν ανέλαβε η κυβέρνηση Παρασκευόπουλου, ο Π. Πιπινέλης σε ομιλία του στη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΕΡΕ στις 23 Δεκεμβρίου του 1966, χαρακτήριζε ανίκανη τη νέα κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει "''την επαναστατικήν διαδικασίαν την οποίαν εξαπέλυαν τα κηρύγματα του κ. Παπανδρέου''". Ακολουθώντας δε την ίδια ρότα δυναμιτισμού συμπλήρωνε τότε και ο Κ. Τσάτσος σε επιστολές του "''...αυτές οι εκλογές θα οδηγήσουν σε κατάλυση του ελεύθερου πολιτεύματος''".<ref>Επιστολή προς Κ. Καραμανλή με ημερομηνία 9 Ιανουαρίου 1967. Περιλαμβάνεται στο υπό Κ. Σβολόπουλου "Κ. Καραμανλής - Αρχείο. Γεγονότα και Κείμενα" τομ.6ος, σελ.275</ref><br />
 
== Τιμές ==