Αθανασία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ αλλαγή προτύπου βελτίωσης
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
==[[Θρησκεία|ΘΡΗΣΚΕΙΑ]]==
{{πηγές}}
Κοιτίδα της δοξασίας για την αθανασία της [[ψυχή |ψυχής]] είναι η [[θρησκεία|θρησκεία]] και αποτελεί βασική θρησκειοφιλοσοφική πεποίθηση που απαντά στο ερώτημα για το αν υπάρχει ζωή μετά το θάνατο . Συναντάται στον [[πολυθεϊσμός|πολυθεϊσμό]] . Περιέχει κάποιες θεμελιώδεις δοξασίες , όπως τη συνέχιση της ζωής μετά το θάνατο , τον αποχωρισμό της [[ψυχή|ψυχής]] από το [[σώμα|σώμα]], την επανένωσή τους στο μεταθανάτιο υπερπέραν, την κρίση των ανθρώπινων πράξεων, την τιμωρία ([[κόλαση|κόλαση]] ή [[Άδης|Άδης]]) ή την ανταμοιβή ([[παράδεισος|παράδεισος]]).
{{μορφοποίηση}}
 
Έτσι έχουμε αντιλήψεις όπως το δικαστήριο των ετοιμοθανάτων στην αρχαία [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]], την [[Ιράν|Ιρανική]] διδασκαλία για τη γέφυρα που την οποία διαβαίνουν οι νεκροί πηγαίνοντας από τα ουράνια στα επίγεια, ,η οποία προοδευτικά στενεύει για τους άδικους , και ευρύνεταιδιευρύνεται για τους δίκαιους.
==[[Θρησκεία|ΘΡΗΣΚΕΙΑ]]==
Κοιτίδα της δοξασίας για την αθανασία της [[ψυχή |ψυχής]] είναι η [[θρησκεία|θρησκεία]].
και αποτελεί βασική θρησκειοφιλοσοφική πεποίθηση που απαντά στο ερώτημα για το αν υπάρχει ζωή μετά το θάνατο .Συναντάται στον [[πολυθεϊσμός|πολυθεϊσμό]] .Περιέχει κάποιες θεμελιώδεις δοξασίες ,όπως τη συνέχιση της ζωής μετά το θάνατο ,τον αποχωρισμό της
[[ψυχή|ψυχής]] από το [[σώμα|σώμα]] ,την επανένωσή τους στο μεταθανάτιο υπερπέραν ,την κρίση των ανθρώπινων πράξεων ,την τιμωρία([[κόλαση|κόλαση]] ή [[Άδης|Άδης]]) ή την ανταμοιβή ([[παράδεισος|παράδεισος]]).
Έτσι έχουμε αντιλήψεις όπως το δικαστήριο των ετοιμοθανάτων στην αρχαία [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]],την [[Ιράν|Ιρανική]] διδασκαλία για τη γέφυρα που την οποία διαβαίνουν οι νεκροί πηγαίνοντας από τα ουράνια στα επίγεια ,η οποία προοδευτικά στενεύει για τους άδικους , και ευρύνεται για τους δίκαιους.
 
==[[Φιλοσοφία|ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ]]==
{{Επέκταση θέματος}}
==[[Λαογραφία|ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ]]==
{{Επέκταση θέματος}}
 
==[[Βιολογία|ΒΙΟΛΟΓΙΑ]]==
Η αθανασία δεν αποτελεί σχέδιο της φύσης, .Δενκαθώς δεν είναι χρήσιμη ούτε για την αναπαραγωγή, ούτε για τη διαιώνιση των ειδών . Αλλά ίσως να μην είναι αδύνατη. Με την ανάπτυξη των ερευνητικών κλάδων της επιστήμης της ζωής, -όπως η [[γενετικήΓενετική|γενετική]], η [[νανοιατρικήΝανοϊατρική|νανοιατρικήνανοϊατρική]], οι νευροεπιστήμες και με την εκθετικά επιταχυνόμενη τεχνολογική πρόοδο , η δημιουργία ενός αθάνατου [[άνθρωποςΆνθρωπος|ανθρώπου]], φαντάζει δυνατή .
Σύμφωνα με τον Jerry Shay ,καθηγητή [[μοριακή βιολογία| μοριακής βιολογίας]] και [[νευροεπιστήμες|νευροεπιστημών]] στο [[πανεπιστήμιο|πανεπιστήμιο]] του [[Τέξας|Τέξας]] η [[τελομερές|τελομεράση]] είναι: «Ενα ένζυμο που αναπληρώνει τα τελομερίδια -τα φυσικά άκρα των χρωμοσωμάτων-, η ονομασία των οποίων προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις "τέλος" και "μέρος". Αποτελούνται από επαναλαμβανόμενο μη γονιδιακό γενετικό υλικό και καλύπτονται από πρωτεΐνες. Ο ρόλος τους είναι η προστασία της ακεραιότητας του μορίου του DNA. Από όταν είμαστε έμβρυα μέχρι να αναπτυχθούμε πλήρως, κάθε κυτταρική διαίρεση του οργανισμού μας συνοδεύεται από απώλεια τμήματος των τελομεριδίων. Αυτή έχει αποτέλεσμα την ελάττωση ή και την απώλεια της ανανεωτικής ικανότητας των κυττάρων. Κατά την "Τελομεριδιακή θεωρία της γήρανσης", η ένδεια των τελομερών συνδέεται με τα φαινόμενα κυτταρικού μαρασμού που παρατηρούνται κατά τη φυσιολογική γήρανση των οργανισμών. Οταν εξαντληθούν οι τελομεράσες, τότε γερνάμε. Η τελομεράση, μία ουσία ενεργή κυρίως κατά την παραγωγή ωαρίων ή σπερματοζωαρίων, είναι το ένζυμο που αναπληρώνει τα τελομερίδια». <ref> [http://archive.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=09.07.2007,id=88102228 εφ. Ελευθεροτυπία 09/07/2007] </ref>
Το 2001 ο Shay απέδειξε ότι, παρά τη σχέση της τελομεράσης με τον καρκίνο, η τεχνητή ενεργοποίησή της σε φυσιολογικά ανθρώπινα κύτταρα τα καθιστά πρακτικά αθάνατα <ref> [http://archive.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=09.07.2007,id=88102228] </ref>
Η σημασία των τελομερών στη διαδικασία της κυτταρικής διαίρεσης είχε διαπιστωθεί από τη δεκαετία του 1930. Αμερικανοί και Βρετανοί βιολόγοι είχαν αποδείξει ότι τα τελομερή είναι απαραίτητα για τη σταθερότητα της δομής των χρωμοσωμάτων κι επομένως για την επιβίωση του οργανισμού. Χωρίς την προστασία των τελομερών, τα χρωμοσώματα θα παρουσίαζαν διάφορες ανωμαλίες απειλώντας την επιβίωση των κυττάρων κι επομένως του ανθρώπο.<ref>http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4539738&ct=2</ref>
Παρόλα αυτά, δεν συμφωνούν όλοι με την παραπάνω άποψη. Ορισμένοι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι οι άνθρωποι δεν γεννιούνται για να ζουν για πάντα, άσχετα εάν μπορούμε ή όχι να επιτύχουμε κάτι τέτοιο.
 
Σύμφωνα με τον Jerry Shay , καθηγητή [[μοριακή βιολογία| μοριακής βιολογίας]] και [[νευροεπιστήμεςΝευροεπιστήμες|νευροεπιστημών]] στο [[πανεπιστήμιοΠανεπιστήμιο|πανεπιστήμιο]] του [[Τέξας|Τέξας]], η [[τελομερέςΤελομερές|τελομεράση]] είναι: «Ενα ένζυμο που αναπληρώνει τα τελομερίδια -τα φυσικά άκρα των χρωμοσωμάτων-, η ονομασία των οποίων προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις "τέλος" και "μέρος". Αποτελούνται από επαναλαμβανόμενο μη γονιδιακό γενετικό υλικό και καλύπτονται από πρωτεΐνες. Ο ρόλος τους είναι η προστασία της ακεραιότητας του μορίου του [[DNA]]. Από όταν είμαστε έμβρυα μέχρι να αναπτυχθούμε πλήρως, κάθε κυτταρική διαίρεση του οργανισμού μας συνοδεύεται από απώλεια τμήματος των τελομεριδίων. Αυτή έχει ως αποτέλεσμα την ελάττωση ή και την απώλεια της ανανεωτικής ικανότητας των κυττάρων. Κατά την "Τελομεριδιακή θεωρία της γήρανσης", η ένδεια των τελομερών συνδέεται με τα φαινόμενα κυτταρικού μαρασμού που παρατηρούνται κατά τη φυσιολογική γήρανση των οργανισμών. Οταν τελικώς εξαντληθούν οι τελομεράσες, τότε γερνάμε. Η τελομεράση, μία ουσία ενεργή κυρίως κατά την παραγωγή [[Ωάριο|ωαρίων]] ή [[Σπερματοζωάριο|σπερματοζωαρίων]], είναι το ένζυμο που αναπληρώνει τα τελομερίδια». <ref> [http://archive.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=09.07.2007,id=88102228 εφεφημ. Ελευθεροτυπία 09/07/2007] </ref>
==ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ==
*Γιώργος Φουντουλάκης ,Η ουσία και η αθανασία της ψυχής κατά τους αρχαίους φιλοσόφους και τους πατέρες της Εκκλησίας ,Ιδιωτική έκδοση ,Αθήνα 2010.
*Ιάμβλιχος, Αποσπάσματα ''Περί ψυχής'',εκδ.Κάκτος Αθήνα ,2009
*Παναγής Λεκατσάς ,Η ψυχή .Η ιδέα της ψυχής και της αθανασίας της και τα έθιμα του θανάτου ,εκδ.Καστανιώτης 2008
*Μάριος Μπέγζος ,''αθανασία'' ,Θρησκειολογικό Λεξικό ,εκδ.Ελληνικά Γράμματα ,Αθήνα 2000 ,σελ.23-25
*Erwin Rohde ,Ψυχή .Η λατρεία των ψυχών και οι αντιλήψεις περί της αθανασίας στους αρχαίους Έλληνες ,τομ Α' ,τομ.Β 'εκδ.Ιάμβλιχος ,Αθήνα 1998
*Θεοδόσης Πελεγρίνης ,Φιλοσοφική θεμελίωση της πίστεως στην αθανασία της ψυχής ,Αθήνα 1978
*Κυριάκος Χατζηιωάννου ,''Χρήση του ''καθαρσίου πυρός '' για τον εξαγνισμό και την αθανασία στον Ελληνικό χώρο '',Επιστημονική Επετηρίδα της Φιλοσοφικής Σχολής Θεσσαλονίκης ,τομ ΙΒ (1973),σελ.51-69
==Παραπομπές==
{{παραπομπές}}
==ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ==
http://www.tovima.gr/science/article/?aid=185178
 
Το [[2001]], ο Shay απέδειξε ότι, παρά τη σχέση της τελομεράσης με τον καρκίνο, η τεχνητή ενεργοποίησή της σε φυσιολογικά ανθρώπινα κύτταρα τα καθιστά πρακτικά αθάνατα .<ref> [http://archive.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=09.07.2007,id=88102228] εφημ. Ελευθεροτυπία 09/07/2007]</ref>
http://www.nlg.gr/epet/all1.asp?id=1180&pg=../db/icon/1973/051.gif&pn=0
Η σημασία των τελομερών στη διαδικασία της κυτταρικής διαίρεσης είχε διαπιστωθεί από τη [[Δεκαετία 1930|δεκαετία του 1930]]. Αμερικανοί και Βρετανοί βιολόγοι είχαν αποδείξει ότι τα τελομερή είναι απαραίτητα για τη σταθερότητα της δομής των χρωμοσωμάτων κι επομένως για την επιβίωση του οργανισμού. Χωρίς την προστασία των τελομερών, τα χρωμοσώματα θα παρουσίαζαν διάφορες ανωμαλίες, απειλώντας την επιβίωση των κυττάρων κικαι επομένως του ανθρώποανθρώπου.<ref>http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4539738&ct=2</ref>
 
Παρόλα αυτά, δεν συμφωνούν όλοι με την παραπάνω άποψη. Ορισμένοι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι οι άνθρωποι δεν γεννιούνται για να ζουν για πάντα, άσχετα εάναν μπορούμε ή όχι να επιτύχουμε κάτι τέτοιο.
http://archive.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=09.07.2007,id=88102228
 
==Βιβλιογραφία==
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4539738&ct=2
*Γιώργος Φουντουλάκης , ''Η ουσία και η αθανασία της ψυχής κατά τους αρχαίους φιλοσόφους και τους πατέρες της Εκκλησίας '', Ιδιωτική έκδοση , Αθήνα 2010.
 
*Ιάμβλιχος, Αποσπάσματα ''ΠερίΑποσπάσματα περί ψυχής'', εκδ. Κάκτος, Αθήνα , 2009.
http://archive.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=09.07.2007,id=88102228
*Παναγής Λεκατσάς , ''Η ψυχή .- Η ιδέα της ψυχής και της αθανασίας της και τα έθιμα του θανάτου '', εκδ. Καστανιώτης 2008.
*Μάριος Μπέγζος , ''αθανασία'' , Θρησκειολογικό Λεξικό , εκδ. Ελληνικά Γράμματα , Αθήνα 2000 , σελ. 23-25.
*Erwin Rohde , ''Ψυχή .- Η λατρεία των ψυχών και οι αντιλήψεις περί της αθανασίας στους αρχαίους Έλληνες '',τομ τόμος Α' ,τομ.Β& τόμος Β' εκδ.Ιάμβλιχος Ιάμβλιχος, Αθήνα 1998.
*Θεοδόσης Πελεγρίνης , Φιλοσοφική θεμελίωση της πίστεως στην αθανασία της ψυχής , Αθήνα 1978.
*Κυριάκος Χατζηιωάννου , ''Χρήση του ''«καθαρσίου πυρός ''» για τον εξαγνισμό και την αθανασία στον Ελληνικό χώρο '', Επιστημονική Επετηρίδα της Φιλοσοφικής Σχολής Θεσσαλονίκης ,τομ τόμος ΙΒ (1973), σελ. 51-69.
 
==Παραπομπές==
{{παραπομπές}}
 
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
* http://www.tovima.gr/science/article/?aid=185178
* http://www.nlg.gr/epet/all1.asp?id=1180&pg=../db/icon/1973/051.gif&pn=0
* http://archive.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=09.07.2007,id=88102228
* http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4539738&ct=2
* http://archive.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=09.07.2007,id=88102228
 
{{Θρησκεία-επέκταση}}
 
[[Κατηγορία:Μυθολογία]]
[[Κατηγορία:Εσχατολογία]]