Ρίχαρντ Βάλτερ Νταρέ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ZéroBot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: nl:Richard Walther Darré
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 5:
 
== Σύντομη βιογραφία ==
Ο Νταρέ γεννήθηκε στη συνοικία Μπελγκράνο (Belgrano) του [[Μπουένος Άιρες]] της [[Αργεντινή|Αργεντινής]] στις 14 Ιουλίου 1895.<ref>[http://209.85.229.132/search?q=cache:cjP7NPIJpmwJ:www.germanwarmachine.com/info_48.html+Richard+Walther+Darr%C3%A9&cd=40&hl=el&ct=clnk&gl=gr&client=firefox-a German War Machine]</ref> Ήταν γιόςγιος του Ρίχαρντ Όσκαρ Νταρέ (Βερολίνο 1854 - 1929) και της Εμίλια Λάγκεργκρεν (Emilia Berta Eleonore Lagergren), Γερμανοσουηδικής καταγωγής γεννημένης το 1872 στο Μπουένος Άιρες. Ο πατέρας Νταρέ εγκαταστάθηκε στην Αργεντινή το 1888 ως εκπρόσωπος της γερμανικής εταιρείας εισαγωγών - εξαγωγών ''Engelbert Hardt und Sie''. Οι πρόγονοι του πατέρα του κατάγονταν από τη βόρεια [[Γαλλία]] και εγκαταστάθηκαν στη Γερμανία τον 17ο αιώνα (έτσι εξηγείται το γαλλικό όνομά του)<ref>Hans Heinz Sadila-Mantau, ''German Political Profiles'', Terramare Publications, Berlin, 1938 (Επίσημες εκδόσεις του Ναζιστικού καθεστώτος</ref>. Ο πατέρας του, ωστόσο, ήταν, σύμφωνα με τον ίδιο τον Βάλτερ, "μέθυσος και γυναικάς"<ref>Anna Bramwell, ''Blood and Soil: Walther Darré and Hitler's Green Party'', Kensal Press, 1985 ISBN 0-946041-33-4</ref> και αυτό είχε ως συνέπεια ο γάμος των γονέων του να μην είναι ευτυχισμένος. Ωστόσο, η οικονομική κατάσταση της οικογένειας ήταν πολύ καλή και οι γονείς δεν παραμέλησαν τα παιδιά τους: Στην Αργεντινή διδάσκονταν κατ' οίκον, καθώς οι γονείς αντιμετώπιζαν ήδη την επιστροφή στη Γερμανία, βλέποντας την επιδείνωση των διεθνών σχέσεων που προηγήθηκε της έναρξης του [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου]]. Αυτή η κατ' οίκον διδασκαλία υπήρξε η αφετηρία εκμάθησης ισπανικών, αγγλικών και γαλλικών, παράλληλα με τα γερμανικά, και έτσι ο Νταρέ μιλούσε πολύ καλά και τις τέσσερις αυτές γλώσσες.
 
Η οικογένεια επέστρεψε πράγματι στη Γερμανία το 1912. Ο νεαρός Βάλτερ, ωστόσο, επαναπατρίστηκε πολύ νωρίτερα (1904) και στάλθηκε σε σχολείο στη [[Χαϊδελβέργη]]. Το 1911, στα πλαίσια μιας ανταλλαγής μαθητών, στάλθηκε στο Σχολείο του King's College στην [[Αγγλία]] και επιστρέφοντας από εκεί στάλθηκε σε διάφορα σχολεία. Σημαντικότερο, όμως, για την περαιτέρω εξέλιξή του στάθηκε το Γερμανικό Αποικιακό Σχολείο του Βιτσενχάουζεν (Witzenhausen), στο οποίο γράφτηκε το [[1914]], καθώς εκεί του κινήθηκε το ενδιαφέρον για τις αγροτικές δραστηριότητες. Δεν παρέμεινε εκεί περισσότερο από ένα εξάμηνο: Με το ξέσπασμα του Πολέμου κατατάχτηκε στο Γερμανικό στρατό σαν εθελοντής. Κατά τη διάρκεια της θητείας του τραυματίστηκε μερικές φορές ελαφρά και με τον τερματισμό του Πολέμου θέλησε να επιστρέψει στην Αργεντινή και να ασχοληθεί με τη [[γεωργία]]. Η οικονομική κατάσταση, όμως, στην οποία βρισκόταν η χώρα του, είχε αντίκτυπο στο οικογενειακό εισόδημα, το οποίο δεν του επέτρεπε κάτι τέτοιο. Επέστρεψε στο Βιτσενχάουζεν για να συνεχίσει τις σπουδές του και κατάφερε να τον στείλουν, ως άμισθο βοηθό, σε αγρόκτημα της [[Πομερανία|Πομερανίας]].
 
Το [[1922]] γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο του Χάλλε (Halle) απ' όπου αποφοίτησε με πτυχίο Γεωπόνου, εξειδικευμένου στην εκτροφή ζώων. Το ίδιο έτος νυμφέυτηκενυμφεύτηκε την Άλμα Στάατ (Alma Staadt), φίλη της αδελφής του Ίλζε. Ο γάμος κράτησε μόνο πέντε χρόνια: Το ζευγάρι χώρισε το [[1927]], έχοντας αποκτήσει δύο κόρες, και ο Βάλτερ νυμφεύτηκε, σχεδόν αμέσως, την Σαρλότε Φράιν<ref>Δεν είναι όνομα αλλά τίτλος ευγένειας</ref> φον Βίτινγχοφ - Σελ (Charlotte Freiin von Viettinghoff-Schell) Ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή πολύ αργότερα ([[1929]]), καθώς εργαζόταν στην [[Ανατολική Πρωσία]] και την [[Φινλανδία]].
 
== Εμπλοκή στην πολιτική ==