Ο '''Κωνσταντίνος Υψηλάντης''' ([[1760]]-[[1816]]) ήταν ηγεμόνας της Βλαχίας & μέγας διερμηνέας της Υψηλής Πύλης.
==Βιογραφία==
Γεννήθηκε στηστην [[Κωνσταντινούπολη]] και ήταν γιόςγιος του [[Αλέξανδρος Ι. Υψηλάντης|Αλέξανδρου Υψηλάντη]], μέγα διερμηνέα της Υψηλής Πύλης και ηγεμόνα της Βλαχίας, γόνος ισχυρής και εύπορης Φαναριώτικης οικογένειας. Μορφώθηκε στη Γερμανία και αρχικά άρχισε να οργανώνει αντιτουρκική εξέγερση στη Βλαχία. Το [[1796]] όμως και αφού είχε πείσει τις τουρκικές αρχές για την υπακοή του διορίστηκε μέγας διερμηνέας, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το [[1799]]. Στις 22 Σεπτεμβρίου του [[1802]] ανέλαβε την ηγεμονία της Βλαχίας, την οποία όμως έχασε το [[1806]] εξαιτίας της αντιπάθειας του Γάλλου πρέσβη στηστην Κωνσταντινούπολη προς το πρόσωπο του.
Μετά αποαπό την καθαίρεση του δραπέτευσε στην [[Αγία Πετρούπολη]], όπου και συνεργάστηκε με τον Τσάρο. Επικεφαλής 20.000 στρατιωτών προέλασε έως το [[Βουκουρέστι]] αλλά αναγκάστηκε να επιστρέψει στο [[Κίεβο]] ύστερα αποαπό τη [[συνθήκη του Βελιγραδίου]]. Τιμήθηκε πλείστες φορές αποαπό τον Τσάρο ενώ διακρίθηκε και για την μόρφωση του. Είχε μεταφράσει στα τούρκικα γαλλικά συγγράμματα ενώ είχε γράψει διάφορα ποιήματα, τα οποία όμως δεν στάθηκε δυνατόν να βρεθούν.
Λίγο πριν το θάνατό του υπέβαλε στον [[Ιωάννης Καποδίστριας|Ιωάννη Καποδίστρια]] σχετικές διπλωματικές προτάσεις περί του Σερβικού ζητήματος, τις οποίες φαίνεται ν΄ αποδέχθηκε ο δεύτερος όπου και προσπάθησε να τις προωθήσει στον Τσάρο σε αποκήρυξη της [[Συνθήκη του Βουκουρεστίου (1812)|συνθήκης του Βουκουρεστίου (1812)]], ως προς τη [[Σερβία]] και την ανακήρυξή της σε ανεξάρτητο Βασίλειο.<br />
Απεβίωσε στο [[Κίεβο]] το 1816 και άφησε πέντε γιούς αποαπό τους οποίους διακρίθηκαν οι [[Αλέξανδρος Κ. Υψηλάντης|Αλέξανδρος]], [[Δημήτριος Υψηλάντης|Δημήτριος]] και [[Νικόλαος Υψηλάντης|Νικόλαος]] Υψηλάντης.
