Πατριάρχης Ευγένιος Β΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Προσθ.+ πηγές
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Ο '''Ευγένιος Β΄''' ήταν ο [[Πατριάρχης]] [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινουπόλως]] ο οποίος διαδέχτηκε τον καθαιρεθέντα [[Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄|Πατριάρχη Γρηγόριο Ε΄]], λίγο πριν τον απαγχονισμό του.
==Βιογραφία==
 
Ήταν [[Βούλγαροι|Βούλγαρος]] στη καταγωγή, γεννήθηκε στη [[Φιλιππούπολη]] περί το [[1780]]. Είχε μέτρια μόρφωση<ref>«''...{{πολυτονικό|σχεδὸν ἀγράμματος, ἀλλὰ τολμηρὸς καὶ θρασὺς εἰς τὸ λέγειν}}...''» [[Χρήστος Σαρτζετάκης]], [http://www.sartzetakis.gr/thesis/thema_eklisia.html Εκκλησιαστική διαμάχη και εθνικοί προβληματισμοί]</ref>, αλλά ήταν επιβλητικός, ευλαβής και πολύ δραστήριος. Είχε διατελέσει μέγας πρωτοσύγκελος του Οικουμενικού θρόνου και λίγα χρόνια πριν την [[Ελληνική Επανάσταση του 1821]], το 1814 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης [[Πισιδία|Πισιδίας]].
 
Με την έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης, όταν ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄ συνελήφθη και καθαιρέθηκε, ο Σουλτάνος ζήτησε επιτακτικά την άμεση εκλογή διαδόχου του, προκειμένου ο καθαιρεθείς να εκτελεστεί ως απλός κληρικός, και όχι ως Πατριάρχης, πράγμα που θα είχε διπλωματικές παρενέργειες. Κανένας όμως από τους τότε Μητροπολίτες της Συνόδου δεν τόλμησε να δεχθεί να θέσει υποψηφιότητα υπ' αυτές τις συνθήκες, εκτός από έναν, τον Ευγένιο. Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο, αν και ήταν έμπιστος του καθαιρεθέντος Πατριάρχη, παρεξηγήθηκε από πολλούς και η εκλογή του έγινε δεκτή με δέος.
 
Έτσι στις [[10 Απριλίου]] [[1821]], ημέρα ενθρόνισης του νέου Πατριάρχη, λίγο μετά την τελετή ο Γρηγόριος Ε΄ απαγχονιζόταν στην κεντρική Πύλη του Πατριαρχικού Οίκου. Ο Πατριάρχης Ευγένιος αγωνίστηκε να περισώσει το λείψανό του προκατόχου του και προσευχόταν συνεχώς για την ανάπαυση της ψυχής του. Ένα μήνα αργότερα, κινδύνευσε και ο ίδιος να λιντσαριστεί, όταν διαπομπεύτηκε συρόμενος από τα γένια στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης γρονθοκοπούμενος από μαινόμενο πλήθος.<br />
 
Η δεκαεξάμηνη Πατριαρχία του χαρακτηρίστηκε από τον αγώνα να περισωθεί το ποίμνιό του από τις [[Σφαγές των Χριστιανών (1821)|σφαγές και τους διωγμούς]].
 
Τον Αύγουστο του 1821 έστειλε επιστολές σε αρχιερείς, με τις οποίες τους γνωστοποιούσε ότι η [[Υψηλή Πύλη]] αμνήστευε όσους μετανιώσουν και αποκηρύξουν την Επανάσταση. Τον Σεπτέμβριο, η [[Εκκλησία της Κύπρου]] τον κάλεσε να χειροτονήσει νέους επισκόπους, στη θέση των τεσσάρων που απαγχονίστηκαν από τους Τούρκους. Ο Ευγένιος ανέθεσε την εκτέλεση της χειροτονίας στον [[Σεραφείμ Αντιοχείας|Πατριάρχη Αντιοχείας Σεραφείμ]].