Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου Απριλίου 1944: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ +
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ +
Γραμμή 15:
*[[Γεώργιος Παπανδρέου]], πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών
 
Μια ημέρα αργότερα, στις 27 Απριλίου 1944 στον πρωθυπουργό γίνεται ανάθεση καθηκόντων υπουργού Δικαιοσύνης και Οικονομικών και την 1η Μαΐου 1944 καθηκόντων υπουργού Στρατιωτικών και Αεροπορίας. ΟυσιαστικάΣτις η4 κυβέρνησηΜαΐου αυτή1944 παρουσίαζεδιορίστηκε μίαο παγκόσμια[[Γεώργιος πολιτικήΜαντζαβίνος]], πρωτοτυπία:υφυπουργός ναΟικονομικών, είναιενώ μονομελής!οι Τογενικοί γεγονόςδιευθυντές όμωςτων αυτόυπολοίπων δενυπουργείων εμπόδισε ούτε τον ίδιον τον πρωθυπουργό, ούτε και τους Άγγλουςυποχρεώθηκαν να προχωρήσουντα δυναμικάδιευθύνουν στο [[Συνέδριο του Λιβάνου]], επί του οποίου διατηρούσαν οι τελευταίοι την πρωτοβουλίαυπηρεσιακά.
 
Ουσιαστικά η κυβέρνηση αυτή παρουσίαζε μία παγκόσμια πολιτική πρωτοτυπία: να είναι μονομελής! Το γεγονός όμως αυτό δεν εμπόδισε ούτε τον ίδιον τον πρωθυπουργό, ούτε και τους Άγγλους να προχωρήσουν δυναμικά στο [[Συνέδριο του Λιβάνου]], επί του οποίου διατηρούσαν οι τελευταίοι την πρωτοβουλία της σύγκλησης.
Στις 4 Μαΐου 1944 διορίστηκε ο:
*[[Γεώργιος Μαντζαβίνος]], υφυπουργός Οικονομικών. ενώ οι γενικοί διευθυντές των υπολοίπων υπουργείων υποχρεώθηκαν να τα διευθύνουν υπηρεσιακά.
 
Ο Γ. Παπανδρέου, με την ιδιότητά του ως πρωθυπουργός και διατηρώντας την πρωτοβουλία των χειρισμών έλαβε μέρος στο [[Συνέδριο του Λιβάνου]] (17 - 20 Μαΐου 1944)., Επέστρεψεμετά το πέρας του οποίου επέστρεψε στο Κάιρο, συνοδευόμενος από τον Σ. Βενιζέλο, στις 21 Μαΐου 1944 και την επόμενη ημέρα, στις 22 Μαΐου, υπέβαλε την παραίτησή του στον [[Γεώργιος Β΄ της Ελλάδας|Βασιλέα Γεώργιο]]. Ο τελευταίος του έδωσε αμέσως εντολή σχηματισμού κυβέρνησης και στις 24.5.1944 σχημάτισε κυβέρνηση ([[Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου Μαΐου 1944]]) που έμεινε ελεύθερη (στην εξορία) μέχρι της επίσημης επιστροφής της στην Ελλάδα, στις [[18 Οκτωβρίου]] [[1944]]<ref name="markez">{{cite book | title=Σύγχρονη Πολιτική Ιστορία της Ελλάδος 1936-1975, Τόμος πρώτος (1936-1944) | publisher=Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος | author=[[Σπυρίδων Μαρκεζίνης (πρωθυπουργός)|Σπυρίδων Μαρκεζίνης]] | year=1994 | location=Αθήνα | pages=393}}</ref>.
 
==Παραλειπόμενα==
Σημειώνεται ότι ο προηγούμενος πρωθυπουργός Σοφοκλής Βενιζέλος αν και επιτυχώς είχε καταστείλει τα κινήματα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στη Μέση Ανατολή ουσιαστικά εξαναγκάστηκε σε παραίτηση από τους Άγγλους θεωρούμενος ως ανεπαρκής για να αναπτύξει πρωτοβουλία στο Συνέδριο του Λιβάνου. Μάλιστα πολλοί παράγοντες τον θεωρούσαν "μικρό άνδρα με μεγάλο όνομα", καθώς και περισσότερο "αμερικανόφιλο" παρά "αγγλόφιλο", γεγονός που αποκαλύπτει τον αγγλοαμερικανικό ανταγωνισμό στη Μέση Ανατολή που υφίστατο συγκεκαλυμμένος.<br />
 
Επί του τελευταίου συνηγορεί και το γεγονός ότι οι αγγλικές αρχές συχνά συνελάμβαναν και πολλούς σημαίνοντες Έλληνες, με διάφορα προσχήματα, που θεωρούνταν να διατηρούσαν σχέσεις με Αμερικανούς όπως για παράδειγμα ο Μποδοσάκης, ο Δ. Λαμπράκης, ο Β. Καραπαναγιώτης κ.ά.
==Πηγές==
*{{cite web |url=http://www.ggk.gov.gr/?p=1041| title=«Κυβέρνησις Γεωργίου Παπανδρέου, Από 26.4.1944 έως 24.5.1944» | accessdate=11 Αυγούστου 2011 |publisher=Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης}}