Πυλάδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Πυλάδης''' ήταν μοναχογιός του [[Στρόφιος|Στροφίου]], βασιλιά της Φωκίδας, και της [[Αναξίβια|Αναξίβιας]], γνωστής και ως Αστυόχης ή Κυδραγόρας, η οποία ήταν κόρη του Ατρέα ή του Πλεισθένους, και επομένως αδελφή του Αγαμέμνονα και του [[Μενέλαος|Μενελάου]]. Ο [[Ορέστης]], μετά τον φόνο του Αγαμέμνονα από τον Αίγισθο και την [[Κλυταιμνήστρα]], ανατράφηκε μαζί με τον Πυλάδη στην αυλή του Στροφίου, παροτρύνθηκε δε απ' αυτόν να εκδικηθεί τον θάνατο του [[Αγαμέμνονας|Αγαμέμνονα]], με το επιχείρημα ότι ο φόνος της Κλυταιμνήστρας ήταν επιθυμία του θεού [[Απόλλωνας|Απόλλωνα]].<br>

Συνόδευσε τον Ορέστη στην Ταυρίδα, προκειμένου να φέρουν πίσω στην Ελλάδα, την εξαδέλφη και αδελφή τους αντίστοιχα, την Ιφιγένεια. Συνελήφθη από τον βασιλιά της Ταυρίδας [[Θόας|Θόαντα]], και προσφέρθηκε οικειοθελώς να θυσιαστεί αντί του Ορέστη στην Ταυροπόλο [[Άρτεμη|Αρτέμιδα]].

Όταν ο Ορέστης παντρεύτηκε την εξαδέλφη του και κόρη του Μενέλαου, [[Ερμιόνη]], ο Πυλάδης πήρε ως σύζυγό του την άλλη αδελφή του Ορέστη, την [[Ηλέκτρα]]. Απέκτησαν δύο παιδιά, τον Μέδοντα και τον Στρόφιο τον Νεότερο.<br>

Ο μύθος της περίφημης φιλίας του Πυλάδη με τον Ορέστη, συναντάται καταρχήν στους «Νόστους», αναπτύχθηκε κυρίως από τους τραγικούς, ιδιαιτέρως δε τον [[Ευριπίδης|Ευριπίδη]]. Ο Όμηρος αναφέρει ότι ο Ορέστης πήρε την εκδίκησή του μόνος, χωρίς τη βοήθεια του Πυλάδη. Ο Βυζάντιος [[Τιμόμαχος]] είχε ζωγραφίσει τον Ορέστη και τον Πυλάδη στην [[Ταυρίδα]].<br>