Αμφιάραος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 12:
Ο Άδραστος θρήνησε απαρηγόρητα τον χαμό του γαμβρού του, όπως υμνεί ο [[Πίνδαρος]] (''Ολυμπιόν.'' VI 34). Αλλά και όλοι οι άλλοι αρχαίοι ποιητές που εμπνεύσθηκαν από τον μύθο αυτό, ανέφεραν με πολλή εκτίμηση και σεβασμό το όνομα του Αμφιαράου. Σώζεται η παράδοση ότι, κάποτε που ο [[Αισχύλος]] υμνούσε τον Αμφιάραο σε μια [[τραγωδία]] του, όλοι ανεξαιρέτως οι θεατές έστρεψαν αυθόρμητα το βλέμμα τους στον παριστάμενο [[Αριστείδης|Αριστείδη]] τον Δίκαιο.
 
Μετά τη θεοποίηση του Αμφιαράου, πολλές πόλεις διεκδικούσαν την καταγωγή του, υπερίσχυσε ωστόσο τελικώς η [[Αρχαία Θήβα||Θήβα]]. Ο Αμφιάραος είχε πολλά ιερά, με τα γνωστότερα να φιλοξενούνται στο [[Άργος]], στη [[Σπάρτη]], στο [[Βυζάντιο]], στη Θήβα και στον [[Ωρωπός|Ωρωπό]]. Σε μεταγενέστερους μύθους, ο ήρωας εμφανίζεται να παίρνει μέρος και στην [[Αργοναυτική εκστρατεία]] ([[Απολλώνιος]], Ι 9, 16) ή στο κυνήγι του [[Καλυδώνιος κάπρος|Καλυδωνίου Κάπρου]] ([[Παυσανίας]] Θ΄ 45, 7). Τέλος, ως ένας από τους συμμετέχοντες στα ''«άθλα επί Πελία»'' (βλ. [[Πελίας]]).
 
Ο Αμφιάραος λατρεύθηκε ακόμα και ως ιατρός, και μάλιστα ως «δεύτερος [[Ασκληπιός]]». Η φήμη του ως μάντη είχε υπερβεί τα όρια της Ελλάδας και έφθανε μέχρι τη [[Λυδία]], αφού ο [[Ηρόδοτος]] αναφέρει (Α 46) πως είχαν καταφύγει στο χρηστήριό του οι πρέσβεις του βασιλιά των Λυδών [[Κροίσος|Κροίσου]] για να τον συμβουλευθούν αν έπρεπε ο Κροίσος να εκστρατεύσει κατά των Περσών. Για περισσότερα σχετικώς με το μαντείο του βλ. [[Αμφιαράειο]].