Δελφική Αμφικτυονία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στο Αμφικτυονικό Συνέδριο συμμετείχαν δώδεκα ελληνικές φυλές. Αυτές ήταν οι [[Θεσσαλοί]], οι [[Βοιωτοί]] (με κυρίαρχη την [[Αρχαία Θήβα|Θήβα]]), οι [[Δωριείς]] (με κυρίαρχη την [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]]), οι [[Ίωνες]] (με κυρίαρχη την [[Αθήνα]]), οι [[Περραιβοί]], οι [[Μάγνητες]], οι [[Λοκροί]], οι[[Οιταίοι]], οι [[Αχαιοί]], οι [[Φωκείς]], οι [[Δόλοπες]] και οι [[Μαλιείς]]. Αυτοί αποτελούσαν και τα μόνιμα μέλη του Συνεδρίου. Κάθε μια από αυτές τις δώδεκα φυλές είχε δύο ψήφους. Στο Συνέδριο εκπροσωπούνταν ακόμα οι [[Αιτωλείς]], οι [[Ακαρνάνες]], οι [[Αρκάδες]], οι [[Ηλείοι]], οι [[Τριφύλιοι]] και η μικρή φυλή των [[Δρύοπες|Δρυόπων]], χωρίς όμως δικαίωμα ψήφου. Κάθε φυλή έστελνε 2 αντιπροσώπους σε κάθε συνέδριο. Από αυτούς, ο ένας ονομαζόταν "Πυλαγώρας" και κύριος ρόλος τους ήταν η συζήτηση των προς ψήφιση αιτημάτων και η αντιπροσώπευση της πόλης του και ο άλλος ονομαζόταν "Ιερομνήμονας" και ήταν αυτός που ψήφιζε. Για τους μεν Λοκρούς μία ψήφος άνηκε στους Οζολούς και μία στους Οπούντιους. Μετά τον τρίτο Ιερό πόλεμο και την ήττα των Φωκέων, οι [[Μακεδόνες]] απόκτησαν τις ψήφους τους.

Η δημιουργία της αμφικτυονίας σε μια εποχή κατά την οποία ακόμα τόσο η [[Αθήνα]], όσο και η [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]] ή η [[Αρχαία Θήβα|Θήβα]] δεν είχαν αποκτήσει την δύναμη που απέκτησαν αργότερα, είχε σαν αποτέλεσμα φυλές με ελάχιστη δύναμη όπως οι Μαλιείς ή οι Περραιβοί να έχουν τις ίδιες δυνατότητες και την ίδια αξία με τις ισχυρές δυνάμεις εντός του συμβουλίου. Ακόμα και όταν οι Θεσσαλοί κατέλαβαν τους γειτονικούς τους λαούς Περραιβούς, Μαλιείς, Μαγνήτες, Δόλοπες και Αχαιούς αυτοί μπορούσαν να μετέχουν ως ίσοι με τους Θεσσαλούς και με καθαρό το δικαίωμα ψήφου. Αυτό τελικά, καθώς και η αίγλη του [[Μαντείο των Δελφών|μαντείου των Δελφών]], έδωσε τεράστια δύναμη στο συνέδριο, ιδίως κατά την εποχή πριν και μετά τους [[Περσικοί πόλεμοι|Περσικούς Πολέμους]]. Ωστόσο, με την είσοδο των Μακεδόνων και αργότερα την αύξηση της επιρροής των Αιτωλών (οι Οζολοί Λοκροί προσχώρησαν στην ισχυρή Αιτωλική Συμπολιτεία) και των Ρωμαίων καθώς και οι διάφορες συμμαχίες και αντιπαλότητες μεταξύ των πόλεων δεν άφησαν ανεπηρέαστη την ομοσπονδία.