Πάπας Λέων Θ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Πάπας Λέων Θ΄''' ([[21 Ιουνίου]], [[1002]] - [[19 Απριλίου]], [[1054]]), με κοσμικό όνομα ''Μπρούνο φον Έγισχαιμ-Ντάγκσμπουργκ'' ([[Γερμανική γλώσσα|γερμ.]]: '''Bruno von Egisheim-Dagsburg'''), ήταν [[Πάπας]] από τις [[12 Φεβρουαρίου]], [[1049]] μέχρι τον θάνατό του. Θεωρείται [[άγιος]] από την [[Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία]] και γιορτάζεται στις [[19 Απριλίου]]. Ο Λέων Θ΄ θεωρείται ευρέως ως ο πλέον σημαντικός [[Γερμανοί|γερμανόςΓερμανός]] Πάπας του [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]]

Μετά τον θάνατο του [[Πάπας Δάμασος Β΄|πάπα Δάμασου Β΄]] (1048), ο Μπρούνο εξελέγειεξελέγη διάδοχός του από μια σύνοδο στην πόλη [[Βορμς]] της Γερμανίας, τον Δεκέμβριο του 1048. Την συγκατάθεσή τους έδωσαν και ο Αυτοκράτορας και οι εκπρόσωποι της Ρώμης. Όμως ο Μπρούνο εμφανώς προτιμούσε την δημοκρατία σαν μέθοδο παπικής εκλογής καθώς έθεσε ως όρο αποδοχής της εκλογής ότι πρώτα θα μετέβαινε στην Ρώμη για να εκλεγεί ελεύθερα από τον κλήρο και τον λαό της. Ξεκινώντας λίγο μετά τα Χριστούγεννα, στην [[Μπεζανσόν]]

Ο Λέων ευνόησε την παραδοσιακή ηθική στην μεταρύθμισήμεταρρύθμισή που έκανε στην Καθολική Εκκλησία. Μία από τις πρώτες του ενέργειες ήταν η σύγκληση της γνωστής Πασχαλινής συνόδου του 1049, στην οποία καθιερώθηκε ξανά η αγαμία του κλήρου (μέχρι τον βαθμό του [[υποδιάκονος|υποδιακόνου]]). Ακόμα ξεκαθάρισε τις πεποιθήσεις του ενάντια κάθε είδους [[Σιμωνία|σιμωνίας]]. Το μεγαλύτερο μέρος του επόμενου χρόνου βρήσκοντανβρίσκονταν σε κάποια από τις περιοδείες του στην Ιταλία, την Γερμανία και την Γαλλία, οι οποίες ήταν χαρακτηριστικό γνώρισμα του ποντιφικάτου του. Αφού προήδρευσε σε μία σύνοδο στην Παβία, συνάντησε τον Ερρίκο Γ΄ στην Σαξονία και τον συνόδευσε στην Κολωνία και το Άαχεν. Στην Ρεμς συγκάλεσε συμβούλιο με τον ανώτερο κλήρο όπου περάστηκαν μεταρρυθμιστικά διατάγματα. Στο Μάιντς επεισηςεπίσης συγκάλεσε συμβούλιο, στο οποίο αντιπροσωπεύονταν ο Ιταλικός, Γαλλικός και Γερμανικός κλήρος καθώς και πρέσβεις του Βυζαντινού αυτοκράτορα, του οποίου κύρια θέματα ήταν η σιμωνία και ο γάμος των κληρικών.

Το 1052 συνάντησε τον Αυτοκράτορα στο [[Μπρατισλάβα|Πρέσσμπουργκ]] και προσπάθησε μάταια να διασφαλίσει τον προσυλλητισμόπροσηλυτισμό των [[Ουγγαρία|Ούγγρων]]. Η παρουσία του πάπα στο [[Ρέγκενσμπουργκ]], την [[Μπάμπεργκ]] και την [[Βορμς]] σημαδεύτηκαν από διάφορες εκκλησιαστικές επισημότητες.

[[Αρχείο:Placa-castelo-Eguisheim.jpg|thumb|right|200px|Αναμνηστική πλάκα στο τείχος του Κάστρου του Έγκισχαϊμ της Αλσατίας, γέννεθλιαςγενέθλιας πόλης του Λέοντος Θ΄]]

Μετά από μία τέταρτη Πασχαλινή σύνοδο το 1053 ο Λέων Θ΄ εκστράτευσε εναντίον των [[Νορμανδοί|Νορμανδών]] στον νότο με ένα στρατό Ιταλών και Γερμανών εθελοντών αλλά υπέστειυπέστη καθολική ήττα στην [[Μάχη της Civitate]] στις [[15 Ιουνίου]] 1053. Παρόλα αυτά βγαίνοντας από την πόλη για να συναντήσει τον νικηφόρο εχθρό έγινε δεκτός με κάθε τεκμήριο υποταγής, εκλήσειςεκκλήσεις για συγχώρεση, όρκους πίστης και σεβασμό. Από τον Ιούνιο του 1053 μέχρι τον Μάρτιο του 1054 ο Πάπας ήταν περιορισμένος στο [[Μπενεβέντο]] σε τιμιτικήτιμητική αιχμαλωσία. Πέθανε στις [[19 Απριλίου]] [[1054]] λίγο μετά την επιστροφή του στηνστη ΡωμηΡώμη.

Ο Λέων Θ΄ είναι περισσότερο γνωστός σήμερα για την αποστολή αντιπροσωπείας με επικεφαλής τον Λεγάτο [[Ουμβέρτος της Mourmoutiers|Ουμβέρτο της Mourmoutiers]], καρδινάλιο της Σίλβα Κάντιντα, η οποία απέδωσε βούλα που αναθεμάτιζε τον [[πατριάρχης|πατριάρχη]] [[Μιχαήλ Α΄ Κηρουλάριος|Μιχαήλ Κηρουλάριο]] (1043-1059) σαν απάντηση για τις πράξεις του στην εκκλησία της Νοτίου Ιταλίας. Αυτή του η πράξη σε συνδιασμόσυνδυασμό με τον αναθεματισμό του Ουμβέρτου και της ακολουθίας του από τον Πατριάρχη οριοθετεί τον επίσημο χωρισμό μεταξύ της Ανατολικής και της Δυτικής Εκκλησίας κατά το αποκαλούμενο σήμερα [[Σχίσμα του 1054]], Μεγάλο Σχίσμα ή Σχίσμα Ανατολής Δύσης.