Ενσάρκωση (Χριστιανισμός): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Με την αμαρτία των πρωτοπλάστων προσεβλήθη η θεία δικαιοσύνη, η οποία επιβάλλει στο Θεό να τους τιμωρήσει με θάνατο και να τους παραδώσει στο σατανά.

Αυτή η δικαιοσύνη απαιτεί ικανοποίηση της οργής του Θεού, ικανοποίηση της θείας δικαιοσύνης. Επειδή ο άνθρωπος, κατά τον Άνσελμο και την Δυτική θεολογική παράδοση, δεν μπορεί να δώσει άπειρη ικανοποίηση, ο Θεός αποστέλλει τον Υιό Του, ο οποίος ως Θεάνθρωπος παρέχει αντιπροσωπευτικά την ικανοποίηση. Γεννιέται δηλαδή ως Θεάνθρωπος προκειμένου να ικανοπιηθεί η θεία δικαιοσύνη.

Η «αξιομισθία» του Χριστού. Ενώ ο Χριστός οφείλει υπακοή στη δικαιοσύνη και στην τιμή του Θεού, δεν οφείλει να πεθάνει, επειδή είναι αναμάρτητος. Γι' αυτό στο Ρωμαιοκαθολικισμό θεωρείται ο θάνατος Του «υπέρτακτο έργο», και ονομάζεται αξιομισθία του Χριστού. Μετά την «ικανοποίηση» ο Χριστός, αποζημιώνεται υποχρεωτικά από τον Πατέρα με μια αμοιβή. Όμως επειδή ο Χριστός είναι θεάνθρωπος, δεν του χρειάζεται η αμοιβή.

Αλλά αν ο «κερδηθείς μισθός» δεν δινόταν σε κανέναν θα ήταν άχρηστος. Γι'αυτό ο Χριστός παρέχει την ανταμοιβή, την αξιομισθία του.