Ιδιώνυμο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ + |
|||
Γραμμή 10:
==Α.Ν. 509/1947==
Η κυβέρνηση [[Ιωάννης Μεταξάς|Ι. Μεταξά]] δεν πρόσθεσε τίποτε επί της σχετικής νομοθεσίας, περιοριζόμενη δια του Α.Ν. 117/1936, μόνο στην εντατικοποίηση του ελέγχου των πολιτικών φρονημάτων, ειδικότερα στη στρατολόγιση, θεσπίζοντας γενικότερα τις περίφημες "δηλώσεις μετανοίας". Αντίθετα μετά την απελευθέρωση, και συγκεκριμένα το 1947 ψηφίσθηκε ο [[s:Νόμος 509/1947|Αναγκαστικός Νόμος 509/1947]] όπου δια του άρθρου 2 το αδίκημα αυτό υπάχθηκε στη δικαιοδοσία των [[στρατοδικείο|στρατοδικείων]], που είχε επαναφέρει σε λειτουργία διαρκείας, παρά το τέλος του πολέμου, ο [[Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός]] λίγους μήνες πριν να παραδώσει την εξουσία. Σύμφωνα μ΄αυτόν τον νόμο, προβλέπονταν η ποινή θανάτου για τους αρχηγούς ή τους οδηγούς συστασιωτών και η ποινή ισόβιων δεσμών για τους απλούς συστασιώτες.
Αιτία που προκάλεσε την ψήφιση του νόμου αυτού από την τότε κυβέρνηση συνασπισμού υπό του Πρωθυπουργού [[Δημήτριος Μάξιμος|Δημητρίου Μαξίμου]] ήταν, η "βόμβα του Στρασβούργου", όπως χαρακτηρίστηκε τότε, η δήλωση του επίσημου αντιπροσώπου του ΚΚΕ, στο συνέδριο του γαλλικού Κ.Κ. στο [[Στρασβούργο]], στα τέλη Ιουνίου του 1947, [[Μιλτιάδης Πορφυρογένης|Μιλτιάδη Πορφυρογένη]] που δήλωνε: "''μπροστά στην αδιαλλαξία της ντόπιας και της ξένης αντίδρασης δεν απομένει άλλη λύση από τη δημιουργία λεύτερης Ελλάδας με δική της Κυβέρνηση''". Στη συνέχεια, το ΚΚΕ προχώρησε στη δημιουργία της "Προσωρινής Κυβέρνησης του βουνού" με τύποις πρωθυπουργό τον [[Μάρκος Βαφειάδης|Μάρκο Βαφειάδη]], με συνέπεια την άμεση κήρυξη του ως παράνομο από την ελληνική κυβέρνηση.
| |||