Κωνσταντίνος Δεμερτζής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ Επιμέλεια |
||
Γραμμή 38:
==Συμμετοχή σε κυβερνήσεις==
Στις επόμενες [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1912|εκλογές στις 11 Μαρτίου 1912]] εκλέχθηκε επίσης βουλευτής και το 1913 διαδέχθηκε τον [[Νικόλαος Στράτος|Νικόλαο Στράτο]] στο Υπουργείο των Ναυτικών της [[Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1910|κυβέρνησης Βενιζέλου]], όπου και παρέμεινε για ένα περίπου έτος. Υπουργός όμως των Ναυτικών έγινε επίσης και δεύτερη φορά επί [[Κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη 1917|κυβερνήσεως Αλέξανδρου Ζαΐμη το 1917]].<br />
Το [[1924]] μαζί με άλλους δημιούργησε το "Ενωτικό Προοδευτικό Κόμμα" στο οποίο και ανακηρύχθηκε αρχηγός του πλην όμως η ζωή του κόμματος αυτού ήταν βραχύτατη. Μετά
Έτσι στις εκλογές στις [[7 Νοεμβρίου]] του [[1926]] εκλέχθηκε βουλευτής Αθηνών.<br />
Το [[1928]] έγινε καθηγητής οικογενειακού δικαίου στην νομική σχολή των Αθηνών. Απ΄ αυτό το έτος και μέχρι το 1935 παρέμεινε μακρά από κάθε ανάμιξη με
==Πρωθυπουργία==
Το [[1935]] μετά τη [[παλινόρθωση]] της Βασιλείας στην Ελλάδα ο Κωνσταντίνος Δεμερτζής ως ευρισκόμενος πλέον υπεράνω των πολιτικών κομμάτων της εποχής κλήθηκε από τον Βασιλέα [[Γεώργιος Β΄ της Ελλάδας|Γεώργιο Β΄]] όπως αναλάβει Πρωθυπουργός και σχηματίσει "''[[Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Δεμερτζή 1935|άχρουν κυβέρνηση]]''" διαδεχόμενος τον [[Γεώργιος Κονδύλης|Γεώργιο Κονδύλη]]. Έτσι στις [[30 Νοεμβρίου]] του [[1935]] ορκίσθηκε Πρόεδρος της Κυβέρνησης κρατώντας για τον εαυτόν του το [[Υπουργείο των Εξωτερικών]]. Κύριο έργο της Κυβέρνησης εκείνης ήταν η διενέργεια εκλογών οι οποίες και έγιναν στις [[26 Ιανουαρίου]] του [[1936]] με αποδεδειγμένη παραδειγματική τάξη. Την επομένη των εκλογών ο Κ. Δεμερτζής έθεσε
==Αποτίμηση==
Γενικά ο Κωνσταντίνος Δεμερτζής υπήρξε μια εξέχουσα πανεπιστημιακή και πολιτική φυσιογνωμία, εξαιρετικός τίμιος, ειλικρινής και ευφυέστατος πολιτικός αλλά και βαθύς γνώστης της νομικής επιστήμης. Δημοσίευσε πολλά άρθρα οικονομικού περιεχομένου και σχετικά με το κληρονομικό δίκαιο των Ρωμαίων και του γερμανικού κώδικα (1904). Αυτή ιδιαίτερα η μελέτη του χάρισε την υφηγεσία του στο Πανεπιστήμιο. Το 1913 δημοσίευσε το δίτομο έργο του "Επί των Οικονομικών του Κράτους" καθώς και "Περί ευθύνης του Κράτους εκ των παρανόμων πράξεων και παραλείψεων των υπαλλήλων του" που ήταν πρωτοποριακό για την εποχή του. Αυτά υπήρξαν το έναυσμα της δημιουργίας στη συνέχεια του Αστικού Κώδικα όπου ο Δεμερτζής ορίσθηκε πρόεδρος της επιτροπής της μελέτης του.
|