Οργανική χημεία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

'''Οργανική Χημεία''' ονομάζεται ο κλάδος της [[Χημεία|Χημείας]] ο οποίος μελετά τις ενώσεις του [[άνθρακας|άνθρακα]]. Οι πρώτες [[οργανικές ενώσεις]] απομονώθηκαν στις αρχές του [[18ος αιώνας|18ου αιώνα]]. Ο πρώτος που μελέτησε συστηματικά τις οργανικές ενώσεις ήταν ο Scheele, ο οποίος απομόνωσε πλήθος οργανικών ενώσεων από φυτικές και ζωικές ύλες. Κατά τον 18ο αιώνα οι χημικοί πίστευαν ότι για να συντεθεί μία οργανική ένωση ήταν απαραίτητη η [[Βιταλισμός|ζωική (<ζωή) δύναμη]] (''vis vitalis'') την οποία διαθέτουν μόνο οι ζωικοί οργανισμοί. Όμως το 1828 ο [[Βόλερ|Wöhler]] ανακάλυψε μία οργανική ένωση που μπορούσε να παρασκευασθεί εργαστηριακά. Αυτό το πέτυχε τυχαία, όταν με θέρμανση κυανικού αμμωνίου (NH₄OCN) παρασκεύασε την [[ουρία]]<ref>Το κυανικό αμμώνιο θεωρείται ανόργανη ένωση. Η ιστορική σύνθεση του Wöhler είναι : NH₄OCN → (NH₂)₂C=O</ref>, η οποία είναι οργανική ένωση. Εν ολίγοις κατέρριψε την βιταλιστική θεωρία. Στις μέρες μας ο διαχωρισμός σε οργανική και ανόργανη γίνεται για καθαρά συστηματικούς λόγους στην εκμάθηση. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές στις ιδιότητες των οργανικών και των ανόργανων ενώσεων. Οι οργανικές ενώσεις μέχρι στιγμής είναι περισσότερες από 12.000.000.