Μερβ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{coord|37.6642|62.1847|type:city|format=dms|display=title}}

Η πόλη '''Μέρβ''' ([[Περσικά]]: مرو, ''Μαρβ''), παλαιότερα (την εποχή των Αχαιμενιδών) ήταν η [[Σατραπεία]] (κέντρο διοίκησης) της Μαργιανής, και αργότερα γνωστή ως η '''Αλεξάνδρεια''' αλλά και ως η '''Αντιόχεια της Μαργιανής''', ήταν η κύρια πόλη-όαση στην [[Κεντρική Ασία]], πάνω στο ιστορικό δρόμο του μεταξιού. Σήμερα η πόλη ανήκει στο [[Τουρκμενιστάν]]. Υπήρχαν διάφορες πόλεις στην ευρύτερη περιοχή. Η περιοχή είχε μεγάλη στρατηγική σημασία και ήταν αξιοσημείωτη για την εναλλαγή των πολιτισμών. Υπάρχει ο ισχυρισμός ότι η ''Μέρβ'' ήταν μια από τις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου τον 12ο αιώνα. <ref>[http://geography.about.com/library/weekly/aa011201a.htm Largest Cities Through History]</ref> Από το 1999 η αρχαία πόλη ''Μερβ'' ανήκει στον [[Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ|Κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς]] της [[ΟΥΝΕΣΚΟ]].

 

{{πηγές|19|07|2012}}

Κτίστηκε πρώτα από τον [[Μέγας Αλέξανδρος|Μέγα Αλέξανδρο]] ως '''Αλεξάνδρεια'''. Επειδή η θέση της ελληνικής αποικίας ήταν άκρως ευάλωτη οι σκυθικές ορδές την κατέστρεψαν. Έτσι λίγα χρόνια αργότερα (ίσως το 312 π.Χ.), ο [[Σέλευκος Α' Νικάτωρ|Σέλευκος]] την ξαναέκτισε δίνοντάς της πρώτα το όνομα '''Συριανή''' (δηλαδή Συριακή) και κατόπιν το όνομα '''Σελεύκεια'''. Μετά την εκ νέου καταστροφή που υπέστει από τους βαρβάρους ανοικοδομήθηκε από τον [[Αντίοχος Α'|Αντίοχο Α']] μετονομάστηκε σε '''Αντιόχεια''' και κατέστη πρωτεύουσα της σελευκιδικής Σατραπείας της [[Μαργιανή]]ς (ονομ. εκ του ποταμού Μάργου - αραβικά Μαργκού, ο κατά [[Αρριανός|Αρριανό]] Έπαρδος, σημ. Μουργκάμπ). Οι Έλληνες άποικοι που είχαν διασκορπιστεί ξανακατοίκησαν την ανοικοδομημένη πόλη. Ο Αντίοχος επεξέτεινε και μεγέθυνε την ελληνική πόλη και τα σωζώμενα τείχη που έκτισε έφταναν σε ύψος τα 50-70 μ. στην τοποθεσία Γκιαούρ Καλά (=το φρούριο των Ελλήνων στα τουρκικά). Εκεί κοντά βρέθηκε και μια τεράστια άμπελος φυτεμένη (από Έλληνες αποίκους), με διάμετρο 0,85 μ. Αργότερα επί [[Αντίοχος Β'|Αντίοχου Β']] (255 π.Χ.) τη κατέλαβε ο [[Διόδοτος Α΄ της Βακτρίας|Διόδοτος Α']] (ιδρυτής του ελληνικού κράτους της Βακτριανής). Την περίοδο 210-189 π.Χ. περιήλθε για λίγο στην [[Δυναστεία των Σελευκιδών|σελευκιδική αυτοκρατορία]] του [[Αντίοχος Γ' ο Μέγας|Αντιόχου Γ΄]] για να ξαναπεράσει στον ελληνοβακτρικό έλεγχο (189-141 π.Χ.). Ύστερα την κατέλαβε ο Φραάτης (βασιλεύς των [[Παρθία|Πάρθων]]) και απ΄ αυτόν οι [[Άραβες]] [[Χαλίφης|Χαλίφες]] το ([[646]]) που τη μετονόμασαν σε "Μάρβσαχ-ι-Γκαν" αποδίδοντάς της μεγάλη λαμπρότητα.

Κατά το Ε' αι. μ.Χ. στην Αντιόχεια αυτή υπήρξε αρχιεπισκοπική έδρα των Νεστοριανών.

 

{{παραπομπές}}

 

[[fy:Merv]]

[[he:מרב העתיקה]]

[[hr:Merv]]

[[it:Merv]]