Παντικάπαιον: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''Παντικάπαιον''' (γενική: του Παντικαπαίου), ή '''Κερτς''' όπως ονομάζεται σήμερα, είναι σημαντική [[αρχαία Ελλάδα|αρχαιοελληνική]] πόλη και λιμένας στην [[Ταυρική]] (Ταυρική Χερσόνησο), κείμενη σε λόφο (Όρος Μιθριδάτης) στη δυτική πλευρά του [[Κιμμέριοι|Κιμμέριου]] [[Βόσπορος|Βόσπορου]] στην έξοδο της λίμνης Μαιώτιδος (σημερινή Αζοφική θάλασσα). Ιδρυτές της πόλης θεωρούνται οι [[Μίλητος|Μιλήσιοι]] κατά τον ύστερο 7ο-πρώιμο 6ο αιώνα [[Π.Κ.Ε.]]

Κατά τον 5ο - 4ο αιώνα Π.Κ.Ε. η πόλη έγινε κατοικίαέδρα των δυναστειών των Αρχαιανακτιδών και των Σπαρτοκιδών, βασιλέων του [[Βασίλειο του Βοσπόρου|βασιλείου του Βοσπόρου]] όπου και ονομαζόταν ενίοτε Βόσπορος. Την εποχή εκείνη γνώρισε μεγάλη ακμή από το σιτεμπόριο που ανέπτυξε με άλλες αρχαίες ελληνικές πόλεις. Η οικονομική της πτώση κατά τον 4ο και 3ο αιώνα Π.Κ.Ε. ήταν το αποτέλεσμα τηςαφενός οι κατάκτησηςεπιδρομές των [[Σαρμάτες|Σαρματών]]Σαρμάτων στα βόρεια και αφετέρου το άνοιγμα νέων αγορών και του αυξανόμενου ανταγωνισμού ιδίως του [[Αρχαία Αίγυπτος|αιγυπτιακού]] σταριού. Ο τελευταίος των Σπαρτοκιδών άφησε το βασίλειό του στον [[Μιθριδάτης Στ' Ευπάτωρ|Μιθριδάτη Στ']], βασιλέα του [[Πόντος|Πόντου]], το 115 π.Χ. όταν κατέλαβε τη νότια Ρωσία.