Αλέξανδρος Ουλιάνοφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πηγές|02|01|2012}}

Ο '''Αλέξανδρος Ιλίτς Ουλιάνοφ''' ([[ρωσική γλώσσα|ρωσικά]] Алекса́ндр Ильи́ч Улья́нов: Αλιξάντρ Ιλίτς Ουλιάναφ, 12 Απριλίου 1866 – 20 Μαΐου 1887) ήταν [[Ρώσοι|ρώσος]] επαναστάτης και ο μεγαλύτερος αδελφός του Βλαντίμιρ Ιλίτς Ουλιάνοφ ή [[Βλαντιμίρ Λένιν|Λένιν]].

 

==Πρώτα χρόνια==

Ο Αλέξανδρος γεννήθηκε το 1866 στην πόλη [[Νίζνι Νόβγκοροντ]] της ομώνυμης ρωσικής περιφέρειας. Ο πατέρας του, Ιλία Νικολάγιεβιτς Ουλιάνοφ, γιος Ρώσου ράφτη από το [[Άστραχαν]] και [[Καλμίκοι|Καλμούκας]] (μογγολική φυλή) μητέρας και με παππού πρώην δουλοπάροικο, ήταν λαμπρό μυαλό και εξασφάλισε μετά από ανώτατες σπουδές, θέση καθηγητή μαθηματικών στο τοπικό πανεπιστήμιο. Η μητέρα του Αλέξανδρου, Μαρία Αλεξάντροβνα Μπλανκ, ήταν κόρη γαιοκτημόνων ευγενών, γερμανοσουηδικοεβραϊκής καταγωγής. Το 1870 η οικογένεια μετακόμισε στην πόλη [[Σιμπίρσκ]] (σήμερα Ουλιάνοφσκ), όπου ο πατέρας του ανέλαβε την υψηλή θέση του γενικού επιθεωρητή δημόσιας εκπαίδευσης της ομώνυμης επαρχίας, ενώ στη συνέχεια διορίστηκε σε θέση συμβούλου στο Συμβούλιο της Επικρατείας της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, παίρνοντας παράλληλα τον τίτλο του ευγενούς, που μεταβιβαζόταν κληρονομικά στους απογόνους του. Τα έντονα ασιατικά χαρακτηριστικά (σχιστά μάτια) του νεαρού Αλέξανδρου, όπως και του αδελφού του Βλαδίμηρου, οφείλοντο στην καλμουκικής καταγωγής γιαγιά τους.

 

 

==Η απόπειρα κατά του τσάρου και το τέλος==

Το 1887, η ομάδα ετοίμασε μια απόπειρα δολοφονίας κατά του τσάρου. Ημερομηνία της απόπειρας ορίστηκε η 1η Μαρτίου 1887, με σκοπό να προκαλέσουν οι επαναστάτες εντυπωσιασμό και αυθόρμητο ξεσηκωμό, καθώς εκείνη την ημέρα συμπληρώνονταν 6 ακριβώς χρόνια από τη δολοφονία του πρώην τσάρου [[Αλέξανδρος Β' της Ρωσίας|Αλέξανδρου Β']], πατέρα τού τότε τσάρου [[Αλέξανδρος Γ' της Ρωσίας|Αλέξανδρου Γ']]. Εκείνο τον καιρό, ο Αλέξανδρος Ουλιάνοφ ετοίμαζε παράλληλα τη διπλωματική του εργασία, γράφοντας συνάμα μεγάλο αριθμό προκηρύξεων που καλούσαν σε επίδειξη δύναμης τους συναγωνιστές. Όμως η αστυνομία, μέσω πληροφοριοδοτών, έμαθε για τη συνωμοσία και επενέβη εγκαίρως, συλλαμβάνοντας τα ηγετικά στελέχη της οργάνωσης. Το πρόγραμμα που είχε συντάξει ο νεαρός Ουλιάνοφ, ζητούσε την εθνικοποίηση της γης και των επιχειρήσεων και την εγκαθίδρυση δημοκρατίας. Ο τσάρος ευθύς μόλις έμαθε για το σχέδιο, το χαρακτήρισε ως απόπειρα επανάληψης της [[Παρισινή Κομμούνα|Παρισινής Κομμούνας]], γεγονός που σφράγισε τη μοίρα των συμμετεχόντων.

 

Η τραγωδία της οικογένειας Ουλιάνοφ (είχαν προηγηθεί πολλά χρόνια πριν, τα δυο χαμένα παιδιά), που ξεκίνησε το 1886 με το θάνατο του πατέρα και συνεχίστηκε το 1887 με την εκτέλεση του Αλέξανδρου, δε σταμάτησε εκεί. Το 1891, η μόλις κατά ένα χρόνο μικρότερη αδελφή του Λένιν και πολυαγαπημένη του Όλγα, πέθανε σε ηλικία μόλις 20 ετών. Η κάποτε ειδυλλιακή ζωή των Ουλιάνοφ είχε για πάντα κλονιστεί και μέσα από τις τραγωδίες αυτές, και ιδιαιτέρως το θάνατο του Αλέξανδρου, ανέτειλε όπως λένε οι Ρώσοι ιστορικοί ο επαναστάτης, ο διανοούμενος, ο ηγέτης Λένιν, ο άνθρωπος που έβαλε όσο κανένας άλλος τη σφραγίδα του στον 20ο αιώνα, σύμφωνα με τη γενική παραδοχή ακόμα και όσων δεν υπήρξαν θιασώτες των ιδεών του.

 

 

[[af:Aleksander Oeljanof]]

[[de:Alexander Iljitsch Uljanow]]

[[en:Aleksandr Ulyanov]]

[[et:Aleksandr Uljanov]]

[[fr:Alexandre Oulianov]]

[[ga:Alexander Ulyanov]]

[[gl:Alexander Uliánov]]

[[it:Aleksandr Il'ič Ul'janov]]

[[ja:アレクサンドル・ウリヤノフ]]

[[pl:Aleksander Uljanow]]

[[pt:Alexandre Ulyanov]]

[[ro:Alexandr Ilici Ulianov]]

[[ru:Ульянов, Александр Ильич]]

[[sv:Aleksandr Uljanov]]

[[tr:Aleksandr İlyiç Ulyanov]]

[[zh:亚历山大·乌里扬诺夫]]