Γεώργιος Τσολάκογλου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ Διόρθωση λάθους CHECKWIKI 64 + επιμέλεια με τη χρήση AWB (8480) |
||
Γραμμή 6:
==Η στρατιωτική του σταδιοδρομία==
Το πραγματικό του επίθετο ήταν Τσολάκογλους και ήταν αμφιθαλής αδελφός του αντιστράτηγου Νικολάου Σπυρόπουλου. Κατατάχθηκε στον Ελληνικό Στρατό και στη συνέχεια εισήλθε στη Σχολή Υπαξιωματικών από την οποία αποφοίτησε την [[7 Ιουλίου|7η Ιουλίου]] του [[1912]] με τον βαθμό του [[Ανθυπολοχαγός|ανθυπολοχαγού]] [[Πεζικό|Πεζικού]]. Μετά την αποφοίτησή του τοποθετήθηκε στο 4ο Σύνταγμα Πεζικού [[Λάρισα|Λαρίσης]].
Ως αξιωματικός του [[Ελληνικός Στρατός|Ελληνικού Στρατού]], ο Τσολάκογλου συμμετείχε στις κυριότερες μάχες στους [[Βαλκανικοί Πόλεμοι|Βαλκανικούς Πολέμους]] ([[
==Ως διοικητής του Γ´ Σώματος Στρατού, στην επίθεση της Ιταλίας και την εισβολή της Γερμανίας==
Το [[1940]], είχε φθάσει στον βαθμό του αντιστρατήγου και ήταν διοικητής του Γ΄ Σώματος Στρατού (Δυτική Μακεδονία). Μετά την επίθεση των Ιταλών κατά τη [[Μάχη Μόροβα-Ιβάν|μάχη του Μόραβα]], με επιτυχημένο ελιγμό, και παρά τους δισταγμούς των ανωτέρων του, συνέβαλε στην πλήρη νίκη του υπ' αυτού Σώματος στρατού. Μετά την επίθεση όμως των [[Γερμανία|Γερμανών]] κατά της Ελλάδος ([[6 Απριλίου]] [[1941]]), την βαθιά στην συνέχεια διείσδυση αυτών προς τη [[Θεσσαλονίκη]] στις [[9 Απριλίου]] του [[1941]] και την υποχώρηση του [[Ελληνικός Στρατός|Ελληνικού Στρατού]] από το μέτωπο της [[Βόρεια Ήπειρος|Βορείου Ηπείρου]], ο Τσολάκογλου και ορισμένοι άλλοι ανώτεροι αξιωματικοί του [[Ελληνικός Στρατός|Στρατού]] έλαβαν την απόφαση, άνευ εγκρίσεως της προϊσταμένης τους Αρχής και μη λαμβάνοντας υπόψη αυτή εν καιρώ πολέμου, για [[συνθηκολόγηση]], κρίνοντας εκείνοι πως κάθε αντίσταση στους κατακτητές θα ήταν μάταιη. Σημειώνεται ότι πριν εκδηλωθεί η ιταλική επίθεση του Μαρτίου, στην ειδική σύσκεψη αντιστρατήγων που είχε γίνει στην Αθήνα ο ίδιος ο Τσολάκογλου είχε ταχθεί στη συνέχιση του αγώνα ακόμα και με το ενδεχόμενο γερμανικής επίθεσης που ήδη διαφαίνονταν στον ορίζοντα.
Γραμμή 22:
Γεγονός πάντως είναι ότι ο ελληνικός στρατός στη συνέχεια δεν αιχμαλωτίσθηκε και οι βομβαρδισμοί ελληνικών περιοχών Μακεδονίας διακόπηκαν.
==Ως δωσίλογος πρωθυπουργός==
Στις [[30 Απριλίου]] του [[1941]] και ώρα 11 το πρωί, ο Τσολάκογλου, χωρίς την παρουσία του [[Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος|Αρχιεπισκόπου Χρύσανθου]], ο οποίος είχε αρνηθεί να τον ορκίσει, πράγμα το οποίο ταυτόχρονα είχε απαγορεύσει και στους υπόλοιπους αρχιερείς και ιερείς της [[Εκκλησία της Ελλάδος|Ελλάδας]],<ref name="ReferenceA">Αθανασίου Αν. Αγγελόπουλου, Εκκλησιαστική Ιστορία- Ιστορία των δομών διοικήσεως και ζωής της Εκκλησίας της Ελλάδος (Εικοστός Αιώνας), εκδοτικός οίκος Αδελφών Κυριακίδη, σελ 65</ref>
Οι Βρετανοί στο μεταξύ έσπευσαν να τον καταγγείλουν ως ''Έλληνα Κουΐσλιγκ'' (The Times, 30/04/1941).<ref>Xάγκεν Φλάισερ, «Ο δοσιλογισμός», Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, τομ. ΙΣΤ, 2000, σελ.44
==Η δίκη και η καταδίκη σε θάνατο==
Αμέσως μετά την απελευθέρωση, ο Τσολάκογλου συνελήφθη και φυλακίσθηκε στις φυλακές Αβέρωφ,. Παραπέμφθηκε στο δια της Συντακτικής Πράξεως με αριθμό 6/1945, της κυβέρνησης Ν. Πλαστήρα, συσταθέν Ειδικό Δικαστήριο, κατηγορούμενος για παράνομη συνθηκολόγηση που είχε προβεί με τον εχθρό, χαρακτηριζόμενη ως «''συνθηκολόγησιν εν ανοικτώ πεδίω''» και «''πριν η υπ' αυτόν στρατιωτική δύναμις εκπληρώση πάν ό,τι το στρατιωτικόν καθήκον επιβάλλει''» , καθώς και για [[εθνική αναξιότης|εθνική αναξιότητα]] για την συνεργασία του, στη συνέχεια, με τις κατοχικές Δυνάμεις, αναλαμβάνοντας Πρωθυπουργός της χώρας. Η δίκη του ξεκίνησε στις 21 Φεβρουαρίου και έληξε στις [[31 Μαΐου]] του [[1945]]. Η δε απολογία του ήταν ιδιαίτερα λακωνική αλλά και περιεκτική.<br />
Τελικά το Ειδικό αυτό Δικαστήριο την τελευταία ημέρα της δίκης τον καταδίκασε σε θάνατο, ενώ ταυτόχρονα το ίδιο δικαστήριο ζήτησε την μετατροπή της ποινής σε ισόβια δεσμά για τις "πολλαπλές υπηρεσίες του στη χώρα ως στρατιωτικός".<ref>[http://www.nlg.gr/digitalnewspapers/ns/pdfwin_ftr.asp?c=108&pageid=-1&id=51419&s=0&STEMTYPE=0&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=ARwASbASXASTASEASSASXASLASTASXASd&CropPDF=0 Εφημερίδα Εμπρός, 1/6/1945, σελ 1]</ref>
Έχοντας όμως προσβληθεί από [[λευχαιμία]], νοσηλεύθηκε επί έναν χρόνο στο Νοσηλευτικό Ίδρυμα του Μετοχικού Ταμείου Στρατού ([http://www.nimts.gr ΝΙΜΤΣ]), όπου και πέθανε στις 22 Μαΐου του [[1948]], στερημένος σύνταξης και πάμπτωχος. Η κηδεία του έγινε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών σε στενό οικογενειακό κύκλο.<ref>[http://www.nlg.gr/digitalnewspapers/ns/pdfwin_ftr.asp?c=108&pageid=-1&id=54974&s=0&STEMTYPE=0&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=ARwASbASXASTASEASSASXASLASTASXASd&CropPDF=0 Εφημερίδα Εμπρός, 23/5/1948,σελ 6]</ref>
== Σημείωση ==
Γραμμή 36:
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
* [http://www.eaan.gr/h54-georg-g.htm «Τα τρία πρωτόκολλα ανακωχής που υπέγραψε διαδοχικώς ο αντιστράτηγος Τσολάκογλου τον Απρίλιο του 1941»] — Άρθρο του υποναυάρχου ε.α. Σωτηρίου Γεωργιάδη που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ''Εστία'' της 7ης Μαΐου 2005.
{{Πρωθυπουργοί της Ελλάδας}}
|