Κάρολος Β΄ της Ισπανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η Ευρωπαϊκή αριστοκρατική κουλτούρα του 17ου αιώνα μπορούσε να ζεύξει συχνά εξάδελφο με πρώτη εξαδέλφη και θείο με ανιψιά, για να διατηρηθεί η περιουσία μιας ευημερούσας οικογένειας. Η άμεση γενεαλογία του Καρόλου ήταν ασυνήθιστα σχηματισμένη από ανιψιές που γεννούσαν τα παιδιά των θείων τους: η μητέρα του Καρόλου ήταν ανιψιά του πατέρα του, όντας κόρη της [[Μαρία Άννα της Ισπανίας|Μαρίας Άννας της Ισπανίας]] (1606–46) και του [[Αυτοκράτορας Φερδινάνδος Γ΄|Αυτοκράτορα Φερδινάνδου Γ΄]]. Έτσι, η Αυτοκράτειρα Μαρία Άννα ήταν ταυτόχρονα η θεία του και η γιαγιά του.<ref>{{cite paper | author = Newell | title = Inbreeding of Charles II of Spain | date = 2008 | url = http://www.musitek.com/Public/Charles_II_Inbreeding.jpg | format = jpg | accessdate = }}</ref> Αυτή η [[αιμομιξία|αιμομικτική]] αναπαραγωγή είχε φέρει στην οικογένεια πολλές κληρονομικές αδυναμίες. Αυτή η γενεά Αψβούργων ήταν πιο επιρρεπής σε θνησιγένειες από ότι οι χωρικοί σε Ισπανικά χωριά.<ref name=inbred>{{cite web|url=http://www.plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0005174|title=The Role of Inbreeding in the Extinction of a European Royal Dynasty|journal|last=Gonzalo Alvarez, Francisco C. Ceballos, Celsa Quinteiro|date=April 15, 2009|publisher=[[PLoS ONE]]|accessdate=2009-04-16}}</ref>