Α΄ Ιλλυρικός πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 44:
Λίγο αργότερα προσχώρησε στους Ρωμαίους η Απολλωνία, οι Ατιντάνες και το ιλλυρικό φύλο των Παρθινών. Έπειτα κατέφθασε και ρωμαϊκός στρατός υπό τον ύπατο [[Λεύκιο Πόστουμιο Αλβίνο]]. Μπροστά στην συντριπτική αριθμητική υπεροχή των Ρωμαίων (20.000 πεζοί και 2.000 ιππείς) οι Ιλλυριοί εγκατέλειψαν την πολιορκία της [[Επίδαμνος|Επιδάμνου]] και της [[Ίσσας]] και υποχώρησαν στο εσωτερικό της χώρας. Η Τεύτα αποσύρθηκε στην πόλη Ρίζονα ενώ οι Ρωμαίοι κατέλαβαν με ευκολία τα νότια ιλλυρικά παράλια εκτός από το φρούριο της Νουτρίας στο οποίο συνάντησαν σθεναρή αντίσταση και είχαν σοβαρές απώλειες<ref>''[http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.01.0234%3Abook%3D2%3Achapter%3D11 Perseus Digital Library Polybius Histories 2.11]''</ref>. Επειδή η συνέχιση του πολέμου από τους Ιλλυριούς ήταν αδύνατη η Τεύτα αποφάσισε το καλοκαίρι του [[227 π.Χ.]] να συνθηκολογήσει. Οι όροι της συνθήκης πρόβλεπαν την παραίτηση της από τα εδάφη που κατέλαβαν οι Ρωμαίοι και την πληρωμή χρηματικής αποζημίωσης σε δόσεις<ref>Ιστορία του Ελληνικού έθνους ''Τόμος Δ' Μέγας Αλέξανδρος –Ελληνιστικοί Χρόνοι Η ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ ΣΤΗ ΔΥΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ (221-201 π.Χ.).Η ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ ΚΑΙ Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΡΩΜΑΊ΄ΚΟΥ ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟΥ ΣΤΗΝ ΙΛΛΥΡΙΑ(229-228 π.Χ.).σελ.417'' </ref>.
 
==ΔιπλωματικήΡωμαϊκή ρωμαϊκήδιπλωματική αποστολή στην κυρίως Ελλάδα ==
Ύστερα από την λήξη του πολέμου ο ύπατος Ποστούμιος Αλβίνος έστειλε πρέσβεις στους [[Αιτωλοί|Αιτωλούς]] και τους [[Αχαιοί|Αχαιούς]] για να τους ανακοινώσει την συνθήκη ειρήνης με την Τεύτα και να δικαιολογήσει την ρωμαϊκή επέμβαση. Η Σύγκλητος έστειλε επίσης πρέσβεις για τον ίδιο σκοπό. Ο αλλος ύπατος Γναίος Φούλβιος είχε ήδη αναχωρήσει για την Ιταλία με το μεγαλύτερο μέρος του στόλου από το φθινόπωρο του προηγούμενου έτους. Η υποδοχή που επιφυλάχθηκε στους Ρωμαίους απεσταλμένους ήταν γενικά φιλική. Οι [[Κορίνθιοι]] μάλιστα επέτρεψαν σε Ρωμαίους να πάρουν μέρος στους αγώνες των Ισθμίων που γίνονταν στην πόλη, γεγονός πρωτοφανές καθώς σε αυτούς τους αγώνες συμμετείχαν μόνο Έλληνες<ref>''[http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.01.0234%3Abook%3D2%3Achapter%3D12 Perseus Digital Library Polybius Histories 2.12]''</ref> <ref>Ιστορία του Ελληνικού έθνους ''Τόμος Δ' Μέγας Αλέξανδρος –Ελληνιστικοί Χρόνοι Η ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ ΣΤΗ ΔΥΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ (221-201 π.Χ.).Η ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ ΚΑΙ Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΡΩΜΑΊ΄ΚΟΥ ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟΥ ΣΤΗΝ ΙΛΛΥΡΙΑ(229-228 π.Χ.).σελ.417'' </ref>.
 
Το γεγονός ότι οι Ρωμαίοι είχαν υπό τον έλεγχο τους ένα σημαντικό μέρος των ιλλυρικών ακτών μαζί με τις πόλεις [[Επίδαμνος|Επίδαμνο]], Απολλωνία και Ίσσα ανησυχούσε τον [[Αντίγονος Γ΄ Δώσων|Αντίγονο Δώσωνα]], βασιλιά της Μακεδονίας επειδή οι Ρωμαίοι κατέχοντας τις διαβάσεις των ποταμών Αψού και Αώου μπορούσαν να εισβάλουν στο βασίλειο του. Εκείνη την εποχή όμως ο Μακεδόνας βασιλέας είχε άλλα προβλήματα με τις εισβολές των βαρβάρων [[Δάρδανοι Βαλκανικής|Δαρδάνων]] γειτόνων του. Εκτός των Ρωμαίων ο άλλος κερδισμένος σε αυτή την υπόθεση ήταν ο [[Δημήτριος ο Φάριος]] που ανέλαβε την εξουσία ως δυνάστης στην πόλη Ίσσα και την περιοχή της. Έτσι οι Ρωμαίοι είχαν ένα τοποτηρητή στην περιοχή. Οι πόλεις που έλεγχαν οι Ρωμαίοι έμειναν κατά τα άλλα ελεύθερες δηλαδή δεν πλήρωναν φόρο, δεν είχαν φρουρά ούτε είχαν επιτρόπους. Την εξουσία όμως κατέλαβαν φιλορωμαϊκά στοιχεία. Σύμφωνα με το [[ρωμαϊκό δίκαιο]] η ελευθερία μπορούσε να ανακληθεί όποτε το επιθυμούσαν οι δωρητές<ref>Ιστορία του Ελληνικού έθνους ''Τόμος Δ' Μέγας Αλέξανδρος –Ελληνιστικοί Χρόνοι Η ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ ΣΤΗ ΔΥΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ (221-201 π.Χ.).Η ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ ΚΑΙ Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΡΩΜΑΊ΄ΚΟΥ ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟΥ ΣΤΗΝ ΙΛΛΥΡΙΑ(229-228 π.Χ.).σελ.417'' </ref>.
 
==Παραπομπές==