Εκείνο, Εγώ και Υπερεγώ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Αρχείο:Structural-Model1.png|thumb|right|200px|«Το Εγώ δεν είναι έντονα διαχωρισμένο από το Εκείνο καθώς το χαμηλότερο μέρος του συγχωνεύεται σε αυτό... αλλά το απωθημένο συγχωνεύεται και αυτό στο Εκείνο και είναι αποκλειστικά μέρος του. Το απωθημένο διαχωρίζεται από το Εγώ από τις αντιστάσεις της απώθησης, μπορεί να επικοινωνήσει όμως με το Εγώ μέσω του Εκείνου.» ([[Σίγκμουντ Φρόυντ]], 1923)]]Το '''Εκείνο, το Εγώ και το Υπερεγώ''' ([[λατινικά|λατ.]] ''Id, Ego, Superego'', {{Audio-IPA|En-us-id.ogg|ɪd}}{{Audio-IPA|Pl-ego.ogg|ˈeːɡoˈe.ɡo}} {{IPA|ˈsuperˌeːɡoˈsu.perˌe.ɡo}}) είναι οι τρείς συνιστώσες του μοντέλου για τη δομή του ανθρωπίνου ψυχικού οργάνου στα πλαίσια της δεύτερης τοπικής θεωρίας του [[Σίγκμουντ Φρόυντ]]. Σύμφωνα με αυτό το δομικό μοντέλο το Εκείνο αντιπροσωπεύει τα κίνητρα, τα ένστικτα και τις βιολογικές ανάγκες του ατόμου και κατά συνέπεια είναι έμφυτο, το Εγώ αποτελεί το λογικό μέρος που αν και δεν είναι έμφυτο, αναπτύσσεται και καλλιεργείται με την επίδραση της συσσωρευμένης εμπειρίας και τέλος το Υπερεγώ αντιπροσωπεύει όλες τις θετικές ηθικές και κοινωνικές αξίες του ατόμου, αποτελώντας κατά κάποιο τρόπο την ηθική συνείδηση. <ref name="Snowden"> ''Ruth Snowden, Teach Yourself Freud, 2006, isbn = '''9780071472746'''''</ref>