Ρίτα Χέιγουορθ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

H '''Ρίτα Χέιγουορθ''' ([[Αγγλική γλώσσα|αγγλ.]] '''Rita Hayworth'''), ([[17 Οκτωβρίου]] [[1918]] - [[14 Μαΐου]] [[1987]]), ήταν Αμερικανίδα ηθοποιός και χορεύτρια. Η ηθοποιός θεωρείται μια από τις ομορφότερες γυναίκες που πέρασαν ποτέ από το χώρο της έβδομης τέχνης κι αποτέλεσε ένα από τα εμπορικότερα ονόματα του κινηματογράφου κατά τη δεκαετία του '40. Η απήχηση που είχε στο κοινό είχε ως αποτέλεσμα να κοσμήσει το εξώφυλλο του περιοδικού ''Life'' πέντε φορές ενώ βρισκόταν στο απόγειο της δόξας. Έκανε την πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση στις αρχές της δεκαετίας του '30 με το όνομα Ρίτα Κανσίνο, το οποίο αποφάσισε να αλλάξει σε Ρίτα Χέιγουορθ, για να προσελκύσει μεγαλύτερη ποικιλία ρόλων<ref name=Geerhart>[http://knol.google.com/k/bill-geerhart/atomic-goddess-part-1/1uefuvb7s5ifz/5#%22Atomic%20Goddess%20Part%201%22 Bill Geerhart "Atomic Goddess, Part I"], Knol, accessed 21 March 2012</ref>. Μαζί με το όνομά της η Χέιγουορθ άλλαξε και το χρώμα των μαλλιών της από καστανά σε πυρόξανθα. Γύρισε ταινίες 61 ταινίες σε χρονικό διάστημα 37 χρόνων<ref name="news.google.com">{{Cite web|author=Gerald Faris|url=http://news.google.com/newspapers?id=q3wQAAAAIBAJ&sjid=dJIDAAAAIBAJ&dq=rita%20hayworth%20hollywood&pg=3397%2C4986759|title=A Screen Goddess and Hollywood Rebel Loses The Battle Against Disease|publisher=The Age|date=May 18, 1987|accessdate=June 7, 2009}}</ref>, αλλά εκείνη με την οποία το όνομα της είναι συνδεδεμένο σε μεγαλύτερο βαθμό είναι η ''Τζίλντα (Gilda, 1946)''. Άλλες ταινίες για τις οποίες είναι γνωστή η ηθοποιός είναι ''Μόνο οι Άγγελοι Έχουν Φτερά (Only Angels Have Wings, 1939)'', ''Η Κυρία της Σαγκάης (Lady from Sanghai, 1947)'', ''Μια Νύχτα στο Τρίνινταντ (Affair in Trinidad, 1952)'' και ''Χωριστά Τραπέζια (Separate Tables, 1958)''. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την έχει κατατάξει 19η στη λίστα με τις 25 μεγαλύτερες σταρ όλων των εποχών.

Πρώτη της μεγάλη επιτυχία μετά τη λήξη του πολέμου ήταν η ταινία που της έδωσε μια θέση στην αιωνιότητα, η ''Τζίλντα (Gilda, 1946)'' του Τσαρλς Βίντορ. Ο άκρατος ερωτισμός με τον οποία η ηθοποιός ερμήνευε τα τραγούδια ''Put the Blame on Mame'' (στην εκτέλεση του οποίου προκαλεί τα πλήθη κάνοντας στριπτίζ αφαιρώντας μόνο ένα γάντι) και ''Amado mio'' συνάντησε επικρίσεις από κάποιους από τους συντηριτικούς κριτικούς της εποχής. Η Χέιγουορθ μαζί με το συμπρωταγωνιστή της [[Γκλεν Φορντ]] στην ταινία αποτελούν ένα από τα πιο αξιομνημόνευτα ζευγάρια στην ιστορία του κινηματογράφου. Η πειστικότητα με την οποία οι δυο τους ερμήνευσαν τους εραστές ενίσχυσε τις υποψίες του κοινού, ότι υπήρχε πραγματικό ειδύλλιο μεταξύ τους. Η χημεία της με τον Φορντ προκάλεσε τη ζήλεια του ιδιοκτήτη της Columbia Χάρι Κον, ο οποίος προσέλαβε ανθρώπους να κρύψουν μικρόφωνα στο καμαρίνι της προκειμένου να διαπιστώσει αν όντως υπήρχε ερωτική σχέση μεταξύ τους ή όχι. Η αλήθεια για τη μεταξύ τους σχέση αποκαλύφθηκε από τον Γκλεν Φορντ μετά το θάνατο της Χέιγουορθ το 1987. Ο ηθοποιός παραδέχτηκε ότι υπήρξευπήρξαν σχέση μεταξύ τουςζευγάρι, αλλά μόνο κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων κι, ενώ εκείνη ήταν παντρεμένη με τον [[Όρσον Γουέλς]]<ref>Ciak, anno IV, n° 7, luglio 1988</ref>. Η επιτυχία της ''Τζίλντα'' είχε ως αποτέλεσμα την τυποποίηση της Χέιγουορθ σε ρόλους μοιραίας γυναίκας, επισκιάζοντας έτσι τις υποκριτικές της ικανότητες.