Αλ Πατσίνο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η πρώτη ταινία στην οποία συμμετείχε ήταν το ''Νάταλι, το Άσχημο Κορίτσι (Me, Natalie)'' το [[1969]]. Η ερμηνεία του στην ταινία του [[1971]] '' Πανικός στο Νιντλ Παρκ (The Panic in Needle Park)'', όπου υποδύθηκε έναν ηρωινομανή, τράβηξε την προσοχή του [[Φράνσις Φορντ Κόπολα]], ο οποίος και τον επέλεξε για τον ρόλο του Μάικλ Κορλεόνε στην ταινία ''[[Ο Νονός]] (The Godfather, 1972)'' (για τον ίδιο ρόλο ήταν υποψήφιοι ο [[Ρόμπερτ Ντε Νίρο]] και ο [[Ρόμπερτ Ρέντφορντ]]). Ο ρόλος του στην ταινία του Κόπολα του χάρισε παγκόσμια αναγνωρισιμότητα καθώς και την πρώτη του υποψηφιότητα για [[Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου]]. Την επόμενη χρονιά πρωταγωνίστησε στην ταινία ''[[Σέρπικο]] (Serpico, 1973)'', βασισμένη στην ιστορία ενός αστυνομικού που ξεσκεπάζει κύκλωμα διαφθοράς στους κόλπους της αστυνομίας. Η ταινία του χάρισε την πρώτη του υποψηφιότητα για [[Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου]], το οποίο έχασε από τον [[Τζακ Λέμον]]. Το [[1974]] πρωταγωνίστησε στο σίκουελ της ταινίας ''Ο Νονός'' με τίτλο ''[[Ο Νονός ΙΙ]] (The Godfather Part II, 1974)'', που του χάρισε την δεύτερη υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου. Το [[1975]] υποδύθηκε έναν άνδρα που διαπράττει ληστεία σε τράπεζα κρατώντας ομήρους τους εργαζόμενους στην ταινία του Σίντνεϊ Λιουμέ ''Σκυλίσια Μέρα (Dog Day Afternoon, 1975)''. Έλαβε την τρίτη υποψηφιότητα για ''Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου'', αλλά έχασε από τον [[Τζακ Νίκολσον]]. Το [[1979]] έλαβε άλλη μια υποψηφιότητα για [[Όσκαρ]] Α'Αντρικού ρόλου για την ταινία ''...Δικαιοσύνη για Ολους! (...And Justice for All)'' αλλά και πάλι δεν τιμήθηκε με το χρυσό αγαλματίδιο.