|
[[Αρχείο:Minos face.jpg|thumb|right|250px|Ο Μίνωας]]
Ο ''' Μίνωας''' στην [[ελληνική ιστορίαμυθολογία]] ήταν βασιλιάς της [[Κρήτη|Κρήτης]]. Το βασίλειο του Μίνωα περιελάμβανε ολόκληρη την Κρήτη, που είχε εκατό πόλεις, και τις [[Κυκλάδες]], που λέγονταν Μινωίδες. Πρωτεύουσα του μινωικού βασιλείου ήταν η [[Κνωσός]], που βρίσκεται 6 χλμ έξω από το [[Ηράκλειο Κρήτης]]. Εκεί ήταν τα περίφημα ανάκτορα του Μίνωα, που μέρος τους σώζεται ακόμα σήμερα. Τα ανάκτορα αυτά αποτελούσαν μια ολόκληρη σχεδόν πόλη, με ξενώνες, εξωτερικά λουτρά, ιερά, εργαστήρια βιοτεχνών για τη διακόσμηση και την περιποίηση των ανακτόρων, αποθήκες τροφίμων, αίθουσες των βασιλέων, αίθουσα του θρόνου, υπασπιστήρια, αίθουσες για δεξιώσεις και τελετές με αναρίθμητες σκάλες και βεράντες.
Από [[αρχιτεκτονική]] και καλλιτεχνική άποψη, τα ανάκτορα του Μίνωα στην Κνωσό είναι κάτι μοναδικό σ' όλο τον κόσμο, όπως μοναδικό είναι και το αρχαιολογικό ενδιαφέρον που προκαλούν. Τα χρόνια της μεγάλης ακμής του μινωικού πολιτισμού, πολλές φορές διακοπήκανε από εσωτερικές διαμάχες και από διάφορες εξωτερικές επιδρομές. Πάντα, όμως, επανακτούσε την αίγλη του. Έτσι, ο μινωικός πολιτισμός δεν είναι μόνο ένας από τους αρχαιότερους πολιτισμούς του κόσμου. Είναι συγχρόνως και ένας από τους λαμπρότερους.
Δεν είναι ιστορικά εξακριβωμένο ποιος λαός κατέλυσε το ένδοξο βασίλειο του Μίνωα. Από όσα, όμως, πολύτιμα αντικείμενα κρητικής προελεύσεως βρεθήκανε στους θησαυρούς του [[Ατρέας|Ατρέως]], καθώς και από όσα αναφέρει ο [[Ηρόδοτος]] ότι του είπαν οι ίδιοι οι Κρήτες, προκύπτει ότι οι επιδρομείς ήταν [[Έλληνες]] και μάλιστα [[Αχαιοί]] της [[Πελοπόννησος|Πελοποννήσου]].
Το όνομα του Μίνωα εμπλέκεται συχνάσε στηνπολλούς Ελληνικήαπό Ιστορίατους μύθους της ελληνικής μυθολογίας. Από το Μίνωα πήρε την ονομασία του ο [[Μινωικός πολιτισμός]], που αναπτύχθηκε στην Κρήτη από το [[3η χιλιετία π.Χ.|3000]] έως το [[2η χιλιετία π.Χ.|1450 π.Χ.]].
== ΗΟ ιστορίαμύθος του Μίνωα ==
=== Καταγωγή και παιδικά χρόνια ===
Σύμφωνα με την ελληνική ιστορίαμυθολογία, ο Μίνωας ήταν γιος του [[Δίας (ιστορίαμυθολογία)|Δία]] και της [[Ευρώπη (ιστορίαμυθολογία)|Ευρώπης]]. Μετά την [[αρπαγή της Ευρώπης]] από τη [[Συρία]] ο Δίας τη μετέφερε στην Κρήτη. Εκεί απέκτησε μαζί της τρεις γιούς, το Μίνωα, το [[Ραδάμανθυς|Ραδάμανθυ]] και το [[Σαρπηδόνας|Σαρπηδόνα]]. Ο Δίας ωστόσο, όπως ήταν αναμενόμενο δεν έμεινε με την Ευρώπη και τους γιούς τους. Ωστόσο η Ευρώπη και τα τρία αγόρια βρήκαν άσυλο στη αυλή του βασιλιά της Κρήτης [[Αστέριος|Αστέριου]], ο οποίος τελικά παντρεύτηκε την Ευρώπη και ουσιαστικά υιοθέτησε το Μίνωα και τα αδέρφια του.
=== Οικογένεια ===
=== Άνοδος στο θρόνο ===
Μετά το θάνατο του Αστέριου ο Μίνωας διεκδίκησε το θρόνο του. Προκειμένου να κάμψει τις αντιστάσεις των Κρητών, ισχυρίστηκε ότι οι θεοί του είχαν ήδη παραχωρήσει τη θέση αυτή. Για να αποδείξει μάλιστα του λόγου το αληθές είπε ακόμη, ότι οι θεοί θα του έστελναν ότι τους ζητούσε. Στη συνέχεια έκανε θυσία στον [[Ποσειδώνας (ιστορίαμυθολογία)|Ποσειδώνα]] και του ζήτησε να βγει από τη θάλασσα ένας [[λευκό|λευκός]] [[Ταύρος (ζώο)|ταύρος]]. Δεσμεύτηκε μάλιστα ότι θα θυσίαζε τον ταύρο. Συνεπαρμένος όμως από την ομορφιά του ζώου απέφυγε να τηρήσει την υπόσχεσή του. Θυσίασε μάλιστα έναν άλλο ταύρο στη θέση του, νομίζοντας ότι θα κατόρθωνε να ξεγελάσει τον θεό της θάλασσας.
=== Ο ταύρος της Κρήτης ===
{{Κύριο|Ταύρος της Κρήτης}}
Η τιμωρία του Μίνωα δεν άργησε να έρθει. Ο Ποσειδώνας, ή κατ' άλλους η [[Αφροδίτη (ιστορίαμυθολογία)|Αφροδίτη]], έκανε την Πασιφάη να ερωτευτεί τον ταύρο, ο οποίος είναι γνωστός και ως [[ταύρος της Κρήτης]]. Με τη βοήθεια του [[Δαίδαλος|Δαίδαλου]] η Πασιφάη μπήκε σε μία ξύλινη κατασκευή, σκεπασμένη με δέρματα, προκειμένου ο ταύρος να την περάσει για αγελάδα. Από την ένωση του ταύρου και της Πασιφάης γεννήθηκε ένα παιδί-τέρας, το οποίο ονομάστηκε Αστερίων αλλά λόγω της μορφής του έγινε γνωστό ως [[Μινώταυρος]].
=== Οι απιστίες του Μίνωα ===
Ο Μίνωας παρουσιάζεται σε αρκετέςαρκετούς ιστορίεςμύθους σαν διεφθαρμένος άντρας και καθόλου πιστός σύζυγος. Η συμπεριφορά του αυτή όπως ήταν αναμενόμενο ενοχλούσε την Πασιφάη, η οποία επιθυμούσε να τον εκδικηθεί. Λέγεται μάλιστα ότι του είχε δώσει ένα ποτό, που τον έκανε όταν έβλεπε άλλη γυναίκα να της ρίχνει στο στήθος άγρια ζώα, που την κατασπάρασσαν. Με βάση τηντον ίδιο ιστορίαμύθο, ο Μίνωας απαλλάχτηκε από το βάρος αυτό όταν ερωτεύτηκε την [[Πρόκρις|Πρόκριδα]], ερωμένη του [[Κέφαλος (ιστορίαμυθολογία)|Κέφαλου]]. Η Πρόκρις έδωσε στο Μίνωα το [[αντίδοτο]] κι έτσι εξουδετερώθηκαν οι δυσμενείς επιδράσεις.
=== Ο θάνατος του Ανδρόγεω ===
=== Δαίδαλος και Ίκαρος ===
{{Κύριο|ΙστοριαΜύθος του Ίκαρου και του Δαίδαλου}}
Στο [[παλάτι]] του Μίνωα βρήκε όμως άσυλο και ο Αθηναίος εφευρέτης [[Δαίδαλος]] μετά την [[εξορία]] του από την Αθήνα. Ό Μίνωας αξιοποίησε το ταλέντο του Δαίδαλου, και ιδιαίτερα τις αρχιτεκτονικές του γνώσεις. Ένα από τα έργα του ήταν και ο περίφημος [[λαβύρινθος]], όπου τοποθετήθηκε ο Μινώταυρος. Σύντομα όμως ο εφευρέτης έπεσε στη δυσμένεια του Μίνωα. Αιτία ήταν η βοήθεια που προσέφερε στην Αριάδνη δίνοντας της το [[μίτος|μίτο]] για να βοηθήσει το Θησέα. Κατ' άλλους η βοήθεια που προσέφερε στην Πασιφάη προκειμένου να συνευρεθεί με τον ταύρο.
=== Κριτής στον Άδη ===
Η διοίκηση του Μίνωα θεωρήθηκε ανθρωπιστική και δίκαιη και γι' αυτό το λόγο, σύμφωνα με τηντο ιστορίαμύθο, ορίστηκε ως ένας από τους κριτές του [[Άδης|Άδη]] μαζί με τον αδερφό του [[Ραδάμανθυς|Ραδάμανθυ]] και τον [[Αιακός|Αιακό]]. Ο Μίνωας όμως λάμβανε τις τελικές αποφάσεις.
== Αντικρουόμενες απόψεις ==
Για την προσωπικότητα του Μίνωα υπάρχει μία σύγκρουση απόψεων. ΚάποιεςΚάποιοι ιστορίεςμύθοι τον περιγράφουν σαν ένα διεφθαρμένο βασιλιά και άλλοι του αποδίδουν σημαντικό έργο, όπως για παράδειγμα τη νομοθεσία. Πιθανολογείται ότι τα υπερβολικά και δυσφημιστικά στοιχεία ενσωματώθηκαν προκειμένου να τονωθεί το πατριωτικό φρόνημα των Αθηναίων.
== Ο Μίνωας στην Αιγυπτιακή ιστορίαμυθολογία ==
Σύμφωνα με τον Αιγύπτιο ιερέα και συγγραφέα [[Μανέθων]] ο Μίνωας βασίλεψε στην Αίγυπτο πριν τον [[Κατακλυσμός του Δευκαλίωνα|κατακλυσμό]]. Ο Μίνωας μαζί με τους επτά επόμενους βασιλείς - απογόνους του βασίλεψαν 253 έτη, η ηγεμονία τους ήταν μετά τη βασιλεία των θεών σε αυτή των ημίθεων. <ref>''Βιβλιοθήκη των Ελλήνων, Μανέθωνος Αιγυπτιακά'', Εκδόσεις Γεωργιάδης, Γ΄έκδοσις, Αθήνα 1996, ISBN 960-316-059-8</ref>
== Πηγές ==
{{Commonscat|Minos}}
* Ζαν Ρισπέν, «Ελληνική ιστορίαμυθολογία», τόμος Β', εκδόσεις Δαρεμάς, Αθήνα 1953. (επιμέλεια:[[Σπύρος Μαρινάτος]], μετάφραση Νίκος Τετενές)
[[Κατηγορία:Παιδιά του Δία|Μινωας]]
[[Κατηγορία:ιστορικοίΜυθικοί βασιλείς της Αιγύπτου]]
[[Κατηγορία:ιστορικοίΜυθικοί βασιλείς της Κρήτης|Μινωας]]
[[ar:مينوس]]
| 