Ερνστ Χέκελ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ Επιμέλεια |
||
Γραμμή 27:
}}
Ο '''
Το δημοσιευμένο καλλιτεχνικό έργο του Χέκελ περιλαμβάνει πάνω από 100 λεπτομερείς πολύχρωμες εικονογραφήσεις ζώων και θαλάσσιων πλασμάτων (''[[Kunstformen der Natur]]'', ''Καλλιτεχνικές μορφές της φύσης''). Ως φιλόσοφος ο Ερνστ Χέκελ έγραψε το έργο ''Die Welträtsel'' (''Το αίνιγμα του κόσμου'') και το έργο ''Freie Wissenschaft und freie Lehre'' (''Ελευθερία στην Επιστήμη και την Διδασκαλία'')<ref>''Freedom in Science and Teaching''. German 1877, English 1879, ISBN 1-4102-1175-4.</ref> για να υποστηρίξει την διδασκαλία της εξέλιξης.
Γραμμή 36:
<!--
[[File:Haeckel Actiniae.jpg|right|thumb|Θαλάσσιες ανεμώνες από το έργο του ''[[Kunstformen der Natur]]''του 1904.]]
[[File:Ernst Haeckel 1860.jpg|thumb|right|Ο Ερνστ Χέκελ τα
Ο Ερνστ Χέκελ γεννήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 1834 στο [[Πότσνταμ]] (τότε μέρος της [[Πρωσία]]ς). Το 1852 τέλειωσε τις σπουδές του στο ''Domgymnasium'' του [[Μέρσεμπουργκ]]. Σπούδασε ιατρική στο [[Βερολίνο]] και το [[Βίρτσμπουργκ]], και ειδικότερα με τους [[Άλμπερτ φον Κέλικερ]], [[Φραντς Λέιντιχ]], [[Ρούντολφ Βίρχοφ]] (με τους οποίους δούλεψε αργότερα ως βοηθός), και με τον ανατόμο-φυσιολόγο [[Γιοχάνες Πέτερ Μίλερ]] (1801–1858). Μαζί με τον [[Χέρμαν Στόιντνερ]] παρακολούθησε διαλέξεις [[βοτανική]]ς στο Βίρτσμπουργκ. Το 1857 του απονεμήθηκε διδακτορικός τίτλος στην ιατρική και αμέσως μετά έλαβε άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος. Το
Ο Χέκελ μελέτησε με τον [[
"Ernst Haeckel" (biography),
[[UC Berkeley]], 2004, webpage:
Γραμμή 49:
=== Πολιτική ===
Οι πολιτικές πεποιθήσεις του Χέκελ ήταν επηρεασμένες από την έλξη του για το γερμανικό [[Ρομαντισμός|Ρομαντικό κίνημα]] σε συνδυασμό με την
Cambridge University Press, 1993.,pgs. 46, 250 </ref>
Γραμμή 67:
Ήταν ένας από τους πρώτους που θεώρησαν την [[ψυχολογία]] κλάδο της [[φυσιολογία]]ς. Ακόμα πρότεινε πολλούς, διαδεδομένους σήμερα, όρους όπως το «''[[φύλο (βιολογία)|φύλο]]''», η «''[[φυλογένεση]]''», η «''[[οικολογία]]''» (''oekologie''),<ref name=HaeckelRS/> ενώ πρότεινε και το βασίλειο ''[[Πρώτιστα]]'' το 1866. Τα κύρια ενδιαφέροντά του ήταν η [[εξέλιξη]] και η διαδικασίες ανάπτυξης της ζωής γενικώς, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης μη τυχαίων μορφών, οι οποίες κυριάρχησαν στο εικονογραφημένο έργο του, ''[[Kunstformen der Natur]]'' (''Καλλιτεχνικές μορφές της φύσης''). Ο Χέκελ δεν υποστήριζε την [[φυσική επιλογή]], αλλά πίστευε σε μία [[Ζαν Μπατίστ Λαμάρκ|Λαμαρκιανή]] [[κληρονομικότητα των επίκτητων χαρακτηριστικών]] (''[[Λαμαρκισμός]]'').
Ο Χέκελ προήγαγε μια έκδοση της παλαιότερης [[θεωρία της ανακεφαλαίωσης|θεωρίας της ανακεφαλαίωσης]] που είχε τεθεί από τον ''[[Étienne Serres]]'' την δεκαετία του 1820 και υποστηρίχθηκε από τους μαθητές του ''[[Étienne Geoffroy Saint-Hilaire|Geoffroy]]'' συμπεριλαμβανομένου και του [[Ρόμπερτ Έντμοντ Γκραντ]],<ref>Desmond 1989, pp. 53–53, 86–88, 337–340</ref> η οποία πρότεινε την σύνδεση μεταξύ της [[οντογένεσης]] (ανάπτυξη της μορφής) και της [[φυλογένεσης]] (εξελικτική καταγωγή), που συνοψίστηκε από τον Χέκελ στην φράση «η οντογένεση ανακεφαλαιώνει την φυλογένεση». Η σύλληψη της ανακεφαλαίωσης έχει καταρριφθεί στην μορφή που της είχε δώσει (πλέον αποκαλείται ισχυρή ανακεφαλαίωση), υπέρ των ιδεών που πρωτοειπώθηκαν από τον [[Καρλ Ερνστ φον Μπάερ]]. Η υπόθεση της ισχυρής ανακεφαλαίωσης θεωρεί ότι η οντογένεση επαναλαμβάνει τις μορφές των προγόνων, ενώ η ασθενής ανακεφαλαίωση θεωρεί ότι αυτό που επαναλαμβάνεται είναι η προγονική εμβρυική ανάπτυξη.<ref>οι Richardson και Keuck, (Biol. Review (2002), 77, pp. 495–528) δείχνουν ότι είναι απλούστευση να υποτεθεί ότι ο Χέκελ ενστερνίζονταν την ανακεφαλαίωση στην ισχυρή της μορφή. Παραθέτουν ένα απόσπασμα του ιδίου, στο οποίο επισημαίνει ότι ''«αν η [ανακεφαλαίωση] είναι πάντα πλήρης, θα ήταν πολύ εύκολη υπόθεση αν κατασκευαστεί ολόκληρη η φυλογένεση με βάση την οντογένεση. ... Υπάρχει σίγουρα, ακόμα και τώρα, ένας αριθμός κατώτερων σπονδυλωτών (π.χ. μερικά Ανθόζωα και
Ο Χέκελ μερικές φορές έκανε μεγάλα άλματα (και μη επιστημονικά) στην επιστήμη της εποχής του. Για παράδειγμα, όταν ο Δαρβίνος πρωτοδημοσίευσε την [[Η καταγωγή των ειδών|καταγωγή των ειδών]] το 1859, δεν είχαν βρεθεί ακόμα υπολείμματα ανθρώπινων προγόνων. Ο Χέκελ τότε υπέθεσε ότι στοιχεία για την ανθρώπινη εξέλιξη θα βρισκόντουσαν στις [[Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες]] (τώρα [[Ινδονησία]]), και μάλιστα περιέγραψε αυτά τα υπολείμματα με μεγάλη λεπτομέρεια. Ονόμασε μάλιστα τα μη ανακαλυφθέντα είδη ''Pithecanthropus alalus'', και έδωσε εντολή στους μαθητές του να τα αναζητήσουν. (Ο Ρίχαρντ και ο [[Όσκαρ Χέρτβιχ]] ήταν δύο από τους πολλούς σπουδαίους μαθητές του.)
Ένας μαθητής, βρήκε τα απομεινάρια, ο νεαρός
== Παραπομπές ==
|