Γαιάνθρακας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 5:
Γενικά, τους ορυκτούς άνθρακες τους διακρίνουμε σε εκείνους που δεν χρησιμοποιούνται ως [[καύσιμη ύλη]] (π.χ. [[γραφίτης]], [[διαμάντι]]) και σε εκείνους που χρησιμοποιούνται ως καύσιμη ύλη και στην παραγωγή [[χημική ένωση|χημικών ενώσεων]]. Στους τελευταίους ανήκουν ο [[ανθρακίτης]] και γενικά οι [[λιθάνθρακες]], οι [[φαιάνθρακες]] (επιμέρους κατηγορία των οποίων είναι ο [[λιγνίτης]]) και η [[τύρφη]]. Οι μεταξύ τους διαφορές οφείλονται όχι μόνο στην περιεκτικότητα του άνθρακα, του υδρογόνου και του οξυγόνου, αλλά και στην εξωτερική μορφή υπό την οποία απαντώνται. Ειδικότερα η τύρφη χρησιμοποιείται και για τον εμπλουτισμό καλλιεργήσιμων εδαφών.
 
Όλοι οι γαιάνθρακες περιέχουν [[τέφρα]], πολύ καλό(ανόργανα συστατικά) σε ποικίλλουσα ποσότητα, καθώς και ίχνη νερού ([[υγρασία]]). Ακόμα περιέχουν [[φωσφορικό οξύ]] σε μηδαμινές ποσότητες, [[θείο]] ενωμένο με [[σίδηρος|σίδηρο]] και, εν μέρει, οργανικό, το οποίο και είναι το περισσότερο ανεπιθύμητο συστατικό τους. Η περιεκτικότητα θείου στους γαιάνθρακες υποβιβάζει τη ποιότητά τους. Σ΄ αυτό οφείλεται και κατά μέγα μέρος η μειονεκτικότητα των φαιανθράκων (που περιέχουν σημαντικές ποσότητες θείου), έναντι των λιθανθράκων.
 
Τέλος, οι γαιάνθρακες αποτελούνται από μίγματα πολυσυμπυκνωμένων [[χημική ένωση|ενώσεων]] [[άνθρακας|άνθρακα]], [[υδρογόνο|υδρογόνου]], [[οξυγόνο|οξυγόνου]] και [[άζωτο|αζώτου]]. Ο [[γραφίτης]] και το [[διαμάντι]] είναι σχεδόν τελείως καθαροί άνθρακες (άνω του 99%). Οι ως καύσιμη ύλη χρησιμοποιούμενοι γαιάνθρακες διαιρούνται ανάλογα εκ της περιεκτικότητας σε άνθρακα σε: [[Ανθρακίτης|ανθρακίτη]], [[Λιθάνθρακας|λιθάνθρακες]], φαιάνθρακες ([[λιγνίτης|λιγνίτες]]) και [[τύρφη]].