Παταγονία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 11:
== Έκταση και δημογραφικά στοιχεία ==
Η συνολική έκταση που καλύπτει η περιοχή της Παταγονίας ανέρχεται σε 1.043.076 [[τετραγωνικό χιλιόμετρο|τετρ. χλμ.]], ενώ ο συνολικός της πληθυσμός σε περίπου 2 εκατ. κατοίκους με μέση πληθυσμιακή πυκνότητα 1,9 κατοίκους ανά τετρ. χλμ. Από αυτούς περίπου το 1,7 εκατ. διαμένουν στο τμήμα που ανήκει στην Αργεντινή, ενώ οι υπόλοιποι 300.000 στη
{|width="50%" style="margin: 1em auto 1 em auto"
Γραμμή 46:
=== Χλωρίδα ===
Οι μεγάλες διακυμάνσεις στη θερμοκρασία, τη [[βροχόπτωση]] και το υψόμετρο ανά περιοχή της Παταγονίας έχουν διαμορφώσει χαρακτηριστικές διακριτές ζώνες [[βλάστηση|βλάστησης]]. Η νοτιοδυτική ακτή κυριαρχείται από βαλτότοπους με χαμηλούς [[θάμνος|θάμνους]] ή θάμνους νάνους, τύπος [[χλωρίδα|χλωρίδας]] που χαρακτηρίζεται και ως Μαγγελανικοί βαλτότοποι, και οφείλεται κύρια στους ισχυρούς ανέμους και την βροχόπτωση στην περιοχή. Στις γειτονικές περιοχές των παγετώνων η υψηλή βροχόπτωση επιτρέπει την ανάπτυξη εύκρατου αειθαλούς μικτού [[δάσος βροχής|δάσους βροχής]], γνωστό ως υποπολικό Μαγγελανικό δάσος, με κύριο στοιχείο τη νότια [[οξιά]] (''[[Nothofagus betuloides]]''). Μικτά
Στις ανατολικές πλευρές των Άνδεων εμφανίζονται επίσης δάση βροχής σε περιοχές με υψηλή βροχόπτωση. Μετά από αυτή τη στενή δασική ζώνη εκτείνεται η παταγονική [[στέπα]] με χαμηλή θαμνώδη βλάστηση, κυρίως αγρωστώδη όπως η ''Festuca'', ανθεκτικά στην έλλειψη βροχής και τους ισχυρούς ανέμους<ref name="Princeton"/>. Την [[άνοιξη]] και το [[καλοκαίρι]], η στέπα καλύπτεται από χαμηλά [[φυτό|φυτά]] με ανθούς<ref name="time out">''Time Out Patagonia'', Cathy Runciman (ed), [[Penguin Books]], 2002. ISBN 0-14-101240-4</ref>.
Γραμμή 65:
=== Προκολομβιανή Παταγονία (10000 π.Χ. - 1520 μ.Χ.) ===
[[Αρχείο:SantaCruz-CuevaManos-P2210651b.jpg|thumb|left|240px|Η ''Σπηλιά των Χεριών'' (''Cueva de las Manos'') στη Σάντα Κρους της Αργεντινής.]]
Η πρώτη ανθρώπινη παρουσία στην περιοχή χρονολογείται αρκετές χιλιάδες χρόνια πριν, καθώς πρώιμα αρχαιολογικά ευρήματα έχουν εκτιμηθεί ότι προέρχονται από ακόμα το διάστημα 13000 ως 10000 έτη [[π.Χ.]]. Ευρήματα δραστηριότητας έχουν βρεθεί στο [[Μόντε Βέρδε]] στη
Η περιοχή φαίνεται να είναι κατοικημένη συνεχώς από το 10000 π.Χ. με εναλλασσόμενους πολιτισμούς και μεταναστευτικά ρεύματα, για τους οποίους δεν υπάρχουν λεπτομερή στοιχεία. Υπάρχουν αρκετοί χώροι ερευνητικών εκσκαφών, κυρίως σπήλαια, όπως η «''Σπηλιά του Μυλόδοντα''» (''Cueva del Milodon'')<ref>C. Michael Hogan (2008) ''Cueva del Milodon'', The Megalithic Portal, ed. A. Burnham [http://www.megalithic.co.uk/article.php?sid=18820]</ref> στον κόλπο της Ούλτιμα Εσπεράντσα στη νότια χιλιανή Παταγονία, καθώς και η τοποθεσία Τρες Αρόγιος στη [[Γη του Πυρός]]<ref name="Princeton"/>. Αντίστοιχα, η «''[[Σπηλιά των Χεριών]]''» (''Cueva de las Manos'') στη [[Σάντα Κρους (Αργεντινή)|Σάντα Κρους]] της Αργεντινής είναι ένα [[σπήλαιο]] στη βάση ενός [[Βράχος|βράχου]] με [[τοιχογραφία|τοιχογραφίες]] εκατοντάδων [[χέρι|χεριών]], οι οποίες χρονολογούνται από το 8000 π.Χ.<ref name="Princeton"/>
Γραμμή 98:
[[Αρχείο:Base del Cerro Catedral en Bariloche. (Patagonia Argentina) 01.JPG|thumb|260px|]]
[[Αρχείο:LaTrochita12EnNahuelPanFormacionEstacionada.jpg|thumb|260px|Η σιδηροδρομική γραμμή Λα Τροτσίτα στο Τσουμπούτ, που αποτελεί πλέον ένα από τα βασικά τουριστικά αξιοθέατα της περιοχής.]]
Η [[κτηνοτροφία]] εισήχθει στην Παταγονία στο τέλος του 19ου αιώνα και ήταν μία βασική πηγή εισοδήματος. Μετά τη μέγιστη ανάπτυξή της κατά τον [[ΑΠΠ|Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο]], η πτώση στις τιμές μαλλιού παγκόσμια επηρέασε τις δραστηριότητες στην Αργεντινή. Σήμερα, περίπου το μισό από τα 15 εκατ. πρόβατα της Αργεντινής βρίσκονται στην Παταγονία, ενώ το ποσοστό μεγαλώνει καθώς η κτηνοτροφία εκλείπει σταδιακά στο βορρά και τις πάμπας. Το [[Τσουμπούτ]] έχει την πρώτη θέση στην παραγωγή μαλλιού, ενώ ακολουθείται από τη Σάντα Κρους. Η κτηνοτροφία προβάτων αναβίωσε το [[2002]] με την υποτίμηση του πέσο και την αύξηση της παγκόσμιας ζήτησης (κυρίως από την [[Κίνα]] και την [[Ευρωπαϊκή Ένωση]]). Το ποσοστό των επενδύσεων παραμένει μικρό για νέες μονάδες και συχνά υπάρχουν αρκετοί υγειονομικοί περιορισμοί για την εξαγωγή
Το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, ο [[τουρισμός]] αποτέλεσε ένα ακόμα σημαντικό τομέα της τοπικής οικονομίας. Αν και αρχικά η Παταγονία αποτελούσε ένα περιπετειώδη τουριστικό προορισμό, η περιοχή έχει προσελκύσει σημαντικούς αριθμούς τουριστών υψηλού εισοδήματος, [[κρουαζιερόπλοιο|κρουαζιερόπλοια]] που περιπλέουν το [[Ακρωτήριο Χορν]] και την [[Ανταρκτική]], καθώς και οργανωμένες εξορμήσεις περιπέτειας και δραστηριοτήτων. Βασικοί τουριστικοί προορισμοί είναι ο [[παγετώνας Περίτο Μορένο]], η [[χερσόνησος Βαλντές]], το [[εθνικό πάρκο Τόρρες ντελ Πάινε]], η περιοχή των λιμνών στην Αργεντινή και η Ουσουάια στη Γη του Πυρός. Η τουριστική κίνηση δημιούργησε νέες αγορές και αντίστοιχες εξαγωγές τοπικής τέχνης, όπως χειροτεχνήματα των Μαπούτσε, [[ύφασμα|υφάσματα]] από γουανάκο, και τοπικά φυσικά προϊόντα.<ref name="time out" />
| |||