Νερόμυλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
→Η ιστορία του νερόμυλου: επιμέλεια |
||
Γραμμή 6:
Η ιστορία του νερόμυλου αρχίζει με την νερομηχανή, που αναφέρεται χωρίς λεπτομέρειες σε επιγραφές των [[Σουμέριοι|Σουμερίων]]. Πιστεύεται ότι στην [[Ουρ]] χρησιμοποιήθηκαν τροχοί με φτερά από κεραμικές πλάκες για υδροδότηση και πιθανόν για άλεση σιταριού. Ο παλιότερος γνωστός νερόμυλος αναφέρεται ως «υδραλέτης» από τον [[Στράβων|Στράβωνα]].<ref>[[s:Γεωγραφικά/Α_#Κεφάλαιο 2|Στράβων, Γεωγραφικά, Κεφ. 2.2.1]]</ref> Βρισκόταν κατά την παράδοση στα [[Κάβειροι|Κάβειρα]], στο παλάτι του [[Μιθριδάτης ΣΤ΄ Ευπάτωρ|Μιθριδάτη ΣΤ΄ του Ευπάτορα]], βασιλιά του [[Πόντος|Πόντου]], όπου το [[64 π.Χ.]] τον είδαν οι [[Ρωμαίοι]] κατακτητές. Ο [[Βιτρούβιος]] στο έργο του περί αρχιτεκτονικής τον περιγράφει, ενώ ο [[Πλίνιος]] τον αναφέρει ως νέα μηχανή.
{{Κύριο|Ελληνικοί νερόμυλοι}}
Ο αριθμός των νερόμυλων από τους οποίους σώζονται ίχνη ξεπερνά τις 20.000 στην Ελλάδα. Μετά την επανάσταση του 1821 στα όρια του τότε ελληνικού κράτους βρέθηκαν 6.000 νερόμυλοι, από τους οποίους 5.500 περιήλθαν στο δημόσιο, κατά τα ¾ καταστραμμένοι.
{{Ρήση|Που ‘ναι τόσα μιλιούνια δάνεια, που είναι οι πρόσοδοι, που ‘ναι οι καλύτερες γαίες, που ‘ναι οι μύλοι, που ‘ναι τ’ αργαστήρια των Τούρκων και σπίτια, που’ ναι τα περιβόλια και οι σταφιδότοποι; Ποιος τα ‘χει παρμένα;», αναρωτιέται ο [[ Μακρυγιάννη]]ς το [[1840]]. }} Ο Π. Μωραϊτίνης ανεβάζει τους μύλους το 1869 σε 3.000. Καταγραφή των νερόμυλων στην Ήπειρο και τη Μακεδονία που ανήκαν τότε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, έκανε ο ταγματάρχης του μηχανικού [[Νικόλαος Σχινάς]].<ref>Νικόλαος Σχινάς,«Οδοιπορικαί σημειώσεις» 1886 – 1887.</ref> Νερόμυλους στην τελευταία δεκαετία του προηγούμενου αιώνα αναφέρει ο Χ. Μακρίδης.<ref>Χ. Μακρίδης, «Οδηγός της Ελλάδος». </ref><ref>Νικόλαος Ιγγλέσης, Νρόμυλοι του ελληνικού χώρου 1905 –1930 </ref> ==παραπομπές==
{{παραπομπές|2}}
| |||