Ετεροκυκλικές ενώσεις: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

* Σχετικά με τον πίνακα 2 σημειώνεται ότι η επίσημη ονοματολογία της IUPAC ορίζεται στα αγγλικά, μια γλώσσα που δεν έχει [[Γραμματικό γένος|γραμματικά γένη]]. Στην [[ελληνική γλώσσα]] οι καταλήξεις των ετεροκυκλικών ενώσεων αποδίδονται γενικά σε ουδέτερο γένος, εκτός από τις περιπτώσεις που αναφέρονται ρητά στον πίνακα (κορεσμένες αζωτούχες ενώσεις με δακτύλιο 3-5 μελών και ακόρεστες τριμελείς αζωτούχες ενώσεις). Μια εξαίρεση αφορά στις αζωτούχες ενώσεις με εξαμελείς και μεγαλύτερους δακτυλίους: στα ελληνικά ''συνήθως (αλλά όχι πάντα) οι αζωτούχες ενώσεις είναι γένους θηλυκού'', οπότε οι αναγραφόμενες στον πίνακα καταλήξεις παίρνουν την ανάλογη μορφή (π.χ. αλλάζουν από «-ίνιο» σε «-ίνη», από «-επίνιο» σε «-επίνη» κλπ). Τονίζεται ότι η κατάληξη «-όλη» αναφέρεται στην τάξη των [[αλκοόλες|αλκοολών]] και η χρήση της είτε σε συστηματικές είτε σε εμπειρικές ονομασίες αζωτούχων ετεροκυκλικών ενώσεων αντί της κατάληξης «-όλιο» είναι πάντοτε λανθασμένη. Οι ενώσεις που δεν έχουν άζωτο παίρνουν τις ουδέτερες καταλήξεις του πίνακα 2, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν εντοπίζονται και αποκλίσεις στην βιβλιογραφία λόγω ευρείας διάδοσης μιας μη συστηματικής ονομασίας (π.χ. «διοξίνη» αντί του ορθότερου «διοξίνιο»).

 

 

* Τα ονόματα «οξίνιο» και «αζίνη» που θα προέκυπταν με βάση τους παραπάνω κανόνες απορρίπτονται λόγω αλληλεπικάλυψης με προϋπάρχοντες όρους. Αντί αυτών η IUPAC συνιστά τις εμπειρικές ονομασίες «πυράνιο» και «πυριδίνη», αντίστοιχα.

 

 

* Υπάρχουν πολλές ενώσεις για τις οποίες διατηρούνται επισήμως συγκεκριμένες εμπειρικές και ημιεμπειρικές ονομασίες.<ref name="B-2"/>