Ουίλιαμ Ράμσεϊ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Ο Σερ '''Ουίλιαμ ΡάμσυΡάμσεϊ''' (Sir William Ramsay) ([[1852]]-[[1916]]) ήταν σπουδαίος Βρετανός (Σκωτσέζος) χημικός που το 1904 του απενεμήθη το [[βραβείο Νόμπελ Χημείας]], "σε αναγνώριση των υπηρεσιών του στην ανακάλυψη των αδρανών αερίων στοιχείων στον αέρα".
 
== Βιογραφικά στοιχεία ==
Ο Ουίλιαμ Ράμσυ γεννήθηκεΡάμσεϊγεννήθηκε στη [[Γλασκώβη]] στις [[2 Οκτωβρίου]] του 1852. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του φοίτησε στην Ακαδημία της γενέτειράς του και ακολούθως στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης. Συνεχίζοντας τις σπουδές του στη Γερμανία φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης (1871) όπου και τελικά ανέλαβε καθηγητής της Χημείας στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ την περίοδο 1880-1887) και στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (University College) 1887-1913 στην έδρα της οργανικής χημείας.
 
Αρχικά ασχολήθηκε με την έρευνα της φυσιολογικής δράσης των αλκαλοειδών, όπου και αποκάλυψε τη σχέση τους με την [[περιδίνη]]. Συνεργαζόμενος με τον Τζων ΣηλτςΣηλντς επαλήθευσε τον νόμο του Έτβες αναφορικά με την σταθερότητα της μεταβολής της επιφανειακής ενέργειας των υγρών με την θερμοκρασία.
Το 1852 ο, επίσης Βρετανός, φυσικός, Λόρδος τζωνΤζων ΡέυληΡέιλι κάνοντας μια διάλεξη ζήτησε από τους μαθητές του να εξηγήσουν γιατί το ατομικό βάρος του Αζώτου φέρεται μεγαλύτερο στην ατμόσφαιρα από εκείνο που εμφανίζει στις ενώσεις του. Έτσι ο ΡάμσυΡάμσεϊ προσπαθώντας να εξηγήσει το φαινόμενο κατέληξε στη σκέψη ότι το στοιχείο αυτό όταν απομονώνεται από την ατμόσφαιρα θα πρέπει να περιέχει διάφορες προσμίξεις. Ερευνώντας επί της ιδέας αυτής ο ΡάμσυΡάμσεϊ και ο ΡέυληΡέιλι ανακάλυψαν το 1894 ένα αδρανές χημικά αέριο στοιχείο που αργότερα εκ της ιδιότητάς του αυτής το ονόμασαν εκ της ελληνικής Αργόν που αποτελεί ουσιαστικά το 1% της ατμόσφαιρας. Το 1895, ακριβώς τον επόμενο χρόνο ο ΡάμσυΡάμσεϊ πέτυχε την απομόνωση ένόςενός νέου αερίου που το ονόμασε ήλιο που προερχόταν από το ορυκτό [[κλεβεΐτης]].
Το 1903 ο Ράμσυ πετυχαίνει νέα σπουδαία ανακάλυψη όταν διαπίστωσε ότι το ήλιον παράγεται συνέχεια κατά την ραδιενεργό διάσπαση του ραδίου. Η ανακάλυψη αυτή ουσιαστικά αποκάλυψε τον μηχανισμό του φαινομένου της [[ραδιενέργεια]]ς.
 
Το 1903 ο ΡάμσυΡάμσεϊ πετυχαίνει νέα σπουδαίασημαντική ανακάλυψη όταν διαπίστωσε ότι το ήλιον παράγεται συνέχεια κατά την ραδιενεργό διάσπαση του ραδίου. Η ανακάλυψη αυτή ουσιαστικά αποκάλυψε τον μηχανισμό του φαινομένου της [[ραδιενέργεια]]ς.
Με τα δεδομένα μέχρι εκείνη την εποχή οι θέσεις των στοιχείων των Ηλίου και Αργού στον περιοδικό πίνακα φανέρωναν τρεις ακόμα ενδιάμεσες "κενές θέσεις" που θα έπρεπε να πληρωθούν με νέα αέρια. Στις επισταμένες έρευνες που ακολούθησε ο Ράμσυ συνεργαζόμενος με τον Μ. Τράιβερς κατάφεραν το 1898 να βρουν και να απομονώσουν τα νέα στοιχεία δύνοντας τις ονομασίες νέον κρυπτό και ξένο μετά από απόσταξη υγροποιημένου υπό πίεση αέρα. Το δε 1910 ο Ράμσυ κατάφερε ν΄ απομονώσει και το τελευταίο μέλος της ομάδας των αδρανών αερίων (που αργότερα χαρακτηρίστηκαν ευγενή), του ραδονίου κατά ραδιενεργή διάσπαση του ραδίου.
 
Με τα δεδομένα μέχρι εκείνη την εποχή οι θέσεις των στοιχείων των Ηλίου και Αργού στον περιοδικό πίνακα φανέρωναν τρεις ακόμα ενδιάμεσες "κενές θέσεις" που θα έπρεπε να πληρωθούν με νέα αέρια. Στις επισταμένες έρευνες που ακολούθησε ο ΡάμσυΡάμσεϊ συνεργαζόμενος με τον Μ. Τράιβερς κατάφεραν το 1898 να βρουν και να απομονώσουν τα νέα στοιχεία δύνονταςδίνοντας τις ονομασίες νέον κρυπτό και ξένο μετά από απόσταξη υγροποιημένου υπό πίεση αέρα. Το δε 1910 ο ΡάμσυΡάμσεϊ κατάφερε ν΄ν' απομονώσει και το τελευταίο μέλος της ομάδας των αδρανών αερίων (που αργότερα χαρακτηρίστηκαν ευγενή), του ραδονίου κατά ραδιενεργή διάσπαση του ραδίου.
 
== Τιμές ==
Γραμμή 20 ⟶ 21 :
 
== Πηγές ==
* Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britanica τομ. 51ος, σελ. 271-272.
 
== Εξωτερικές συνδέσεις ==
{{commons|William Ramsay|Ουίλιαμ ΡάμσυΡάμσεϊ}}
*[http://nobelprize.org/chemistry/laureates/1904/ramsay-lecture.html Διάλεξη Νόμπελ] "Τα ευγενή αέρια της ατμόσφαιρας" από ιστοσελίδα Nobelprize.org.
*[http://nobelprize.org/chemistry/laureates/1904/ramsay-bio.html Βιογραφία] Βιογραφία από ιστοσελίδα Nobelprize.org
Γραμμή 31 ⟶ 32 :
*[http://www.swr.bucks.sch.uk/ Eponymous school]
*[http://www.nndb.com/people/490/000099193/ NNDB Βιογραφία]
*[http://www.scs.uiuc.edu/~mainzv/Web_Genealogy/Info/ramsayw.pdf Web Γενεαλογικό άρθρο γιγια ατοντον Ο. ΡάμσυΡάμσεϊ]
*[http://www.scs.uiuc.edu/~mainzv/Web_Genealogy/r-list.php Χημική γενεαλογία]
*[http://www.victorianweb.org/science/ramsay.html Βικτωριανή βιογραφία ]
Γραμμή 37 ⟶ 38 :
*[http://www.scientificamericanpast.com/Scientific%20American%201900%20to%201909/4/lg/sci7231904.htm 7/23/1904;Η Φωτογραφία του Sir William Ramsay μεταφέρθηκε στο Εργαστήριο του Ειδικά για το Scientific American]
 
{{DEFAULTSORT:ΡαμσυΡάμσεϊ Ουιλιαμ}}
[[Κατηγορία:Βρετανοί χημικοί]]
[[Κατηγορία:Βρετανοί πανεπιστημιακοί]]