Το απλούστερο άτομο είναι το ισότοπο του υδρογόνου, [[πρώτιο]], το οποίο έχει ατομικό αριθμό 1 και ατομική μάζα 1. Αποτελείται δηλαδή από ένα πρωτόνιο και ένα ηλεκτρόνιο. Το ισότοπο του υδρογόνου το οποίο περιέχει στον πυρήνα ένα νετρόνιο ονομάζεται [[δευτέριο]] ή υδρογόνο-2. Το ισότοπο του υδρογόνου το οποίο περιέχει στον πυρήνα 2 νετρόνια ονομάζεται [[τρίτιο]] ή υδρογόνο-3. Το τρίτιο είναι ασταθές και διασπάται με μία διαδικασία η οποία ονομάζεται ραδιενέργεια. Σχεδόν όλα τα ισότοπα κάθε στοιχείου είναι ραδιενεργά και μόνο λίγα είναι σταθερά. Τα στοιχεία με ατομικό αριθμό 84 ([[πολώνιο]]) ή μεγαλύτερο δεν έχουν σταθερά ισότοπα και είναι όλα ραδιενεργά.
Σχεδόν όλα τα ελαφρύτερα από το [[ουράνιο]] (Z=92) στοιχεία έχουν αρκετά σταθερά ισότοπα ώστε να εμφανιστούν φυσικά στη Γη. Αρκετά στοιχεία τα οποία δε συναντώνται στη Γη έχουν βρεθεί παρόντα σε άστρα. Στοιχεία που δε βρίσκονται φυσιολογικά στη φύση έχουν τεχνητατεχνητά δημιουργηθεί με πυρηνικό βομβαρδισμό. Μέχρι αυτή τη στιγμή (2011), έχουν δημιουργηθεί τεχνητά στοιχεία με ατομικό αριθμό μέχρι και 118. Αυτά τα εξαιρετικά βαριά στοιχεία είναι γενικά πολύ ασταθή και διασπώνται γρήγορα.
Άτομα όπου έχουν χάσει ή αποκτήσει ηλεκτρόνια ονομάζονται ιόντα με θετικό (+) είτε με αρνητικό (-) φορτίο, και ονόματα κατιόντα και ανιόντα αντίστοιχα.
Γραμμή 132:
Στα μοντέλα της [[Μεγάλη Έκρηξη|Μεγάλης Έκρηξης]], η [[νουκλεοσύνθεση]] της Μεγάλης Έκρηξης προβλέπει ότι τα πρώτα ένα έως τρία λεπτά δημιουργήθηκε σχεδόν όλη η ατομική μάζα στο [[σύμπαν]]. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, πυρήνες υδρογόνου και ηλίου σχηματίστηκαν σε αφθονία, αλλά σχεδόν κανένα άλλο στοιχείο βαρύτερο του [[λίθιο|λιθίου]]. Το υδρογόνο αποτελεί περίπου το 75% των ατόμων του σύμπαντος, το ήλιο το 24% ενώ το υπόλοιπο 1% ανήκει στα υπόλοιπα στοιχεία. Ωστόσο, παρόλο που πυρήνες (πλήρως ιονισμένα άτομα) σχηματίστηκαν, ουδέτερα άτομα δε μπόρεσαν να σχηματιστούν λόγω υψηλής θερμότητας.
379000379.000 χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, όταν η κοσμική θερμοκρασία είχε πέσει στους περίπου 3000K, οι συνθήκες έγιναν κατάλληλες ώστε οι πυρήνες να συλλάβουν ηλεκτρόνια και έτσι σχηματίστηκαν τα πρώτα ουδέτερα άτομα. Με το σχηματισμό των ατόμων, μόνο φωτόνια συγκεκριμένων ενεργειών μπορούσαν να απορροφηθούν και να εκπεμφθούν. Αυτά τα φωτόνια είναι ακόμα και σήμερα ανιχνεύσιμα στην [[κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου]].
Μετά την αρχική νουκλεοσύνθεση δε δημιουργήθηκαν βαρύτερα στοιχειά παρά μόνο μετά το σχηματισμό των πρώτων άστρων. Σε αυτά τα άστρα έλαβε χώρα η σύντηξη πυρήνων ατόμων προς βαρύτερους πυρήνες. Η παραγωγή των βαρύτερων αυτών πυρήνων τελικά επέτρεψε τον σχηματισμό πλανητών όπως η Γη.
