Οι Συμφορές του Πολέμου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
NNeilAlieNN (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
NNeilAlieNN (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 117:
 
Στο βιβλίο σχετικά με τα χαρακτικά του Γκόγια που εξέδωσε το [[1947]], ο Άγγλος συγγραφέας [[Άλντους Χάξλεϋ]] παρατήρησε ότι τα έργα απεικονίζουν μια επαναλαμβανόμενη σειρά θεμάτων: σκοτεινές καμάρες, ''πιο μοχθηρές και από εκείνες του των Φυλακών του Piranesi''· στροφές δρόμων ως σκηνικά για την απανθρωπιά της ανισότητας των τάξεων· και λόφοι με νεκρούς, με ένα δέντρο να ξεχωρίζει κάποιες φορές το οποίο λειτουργεί ως αποθήκη ή αγχόνη διαμελισμένων πτωμάτων. ''Και η καταγραφή συνεχίζεται, με τη μία φρίκη μετά την άλλη, χωρίς να απαλύνονται από το μεγαλείο που άλλοι ζωγράφοι διέκριναν στον πόλεμο· επειδή, χαρακτηριστικά, ο Γκόγια ποτέ δεν απεικονίζει μία σύγκρουση, ποτέ δεν παρουσιάζει εντυπωσιακές μάζες στρατιωτών να προελαύνουν σε σειρές ή να αναπτύσσονται στη μάχη. Το μόνο που απεικονίζει είναι οι συμφορές και οι αθλιότητες του πολέμου, χωρίς ίχνος δόξας ή γραφικότητας.''<ref name="h12-13">Huxley, 12–13</ref>
{{double image|right|Prado - Los Desastres de la Guerra - No. 77 - Que se rompe la cuerda.jpg|260|Museo del Prado - Goya - Caprichos - No. 30 - Porque esconderlos?.jpg|150|Όπως στα ''[[Τα Καπρίτσια|Καπρίτσια]]'', έτσι και στις ''Συμφορές του Πολέμου'' ο Γκόγια ασχολήθηκε με αντικληρικά θέματα. Η '''πλάκα 77: ''Que se rompe la cuerda''''' (''Αχ, και να 'σπαγε το σχοινί!'') (αριστερά) ανήκει στην τελευταία ομάδα έργων της σειράς ''Οι Συμφορές του Πολέμου'', στην οποία το φανταστικό στοιχείο είναι εμφανές, όπως συμβαίνει εδώ με αυτή την απεικόνιση ενός κληρικού ο οποίος σχοινοβατεί πάνω από τα κεφάλια του πλήθους, που εύχεται να πέσει. (Δεξιά: '''Capricho Νο.30: ''Porque esconderlos?''''' (''Γιατί να τα κρύψει;''), 21,5 x 15,1 εκ. (εικόνα)/ 30,6 x 20,1 εκ. (χαρτί))}}
''Οι Συμφορές του Πολέμου'' είναι η δεύτερη από τις τέσσερις μεγάλες σειρές χαρακτικών του Γκόγια, οι οποίες συνιστούν σχεδόν το πλήρες σημαντικό έργο του σε αυτή την τέχνη. Επίσης, δημιούργησε 35 χαρακτικά στην αρχή της καριέρας του - πολλά από τα οποία είναι αντίγραφα πορτρέτων του και άλλων έργων του - και περίπου 16 λιθογραφίες όσο ζούσε στη Γαλλία.<ref>Wilson-Bareau, Chapter 2. Βλέπε επίσης τον κατάλογο του Harris στις σελίδες 100–106</ref> Ο Γκόγια δημιούργησε την πρώτη του σειρά, τα 80 έργα της σειράς [[Τα Καπρίτσια|''Los Caprichos'' (''Τα Καπρίτσια'')]], την περίοδο 1797-1799 για να καταγράψει - όπως είχε πει ο ίδιος - ''τις αμέτρητες ιδιορρυθμίες και ανοησίες που υπάρχουν σε κάθε πολιτισμένη κοινωνία, και τις κοινές προκαταλήψεις και τις παραπλανητικές πρακτικές που τα έθιμα, η αμάθεια, ή η ιδιοτέλεια τις έχουν καταστήσει συνήθεις''.<ref>Hughes (2004), 181. Wilson-Bareau, 23–26 for dates.</ref> Τα Καπρίτσια τέθηκαν προς πώληση το [[1799]], αλλά σχεδόν αμέσως αποσύρθηκαν μετά από απειλές από την Ιερά Εξέταση.<ref>Wilson-Bareau, 23</ref> Στις δύο πρώτες ομάδες χαρακτικών των ''Συμφορών του Πολέμου'' ο Γκόγια απομακρύνεται ξεκάθαρα από τη φανταστική, συνθετική προσέγγιση της σειράς ''Τα Καπρίτσια'' για να απεικονίσει ρεαλιστικά πολεμικές σκηνές ζωής και θανάτου . Στην τελευταία ομάδα, η φαντασία που συναντάται στα ''Καπρίτσια'' επιστρέφει.