Επιστημονική επανάσταση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 194.63.239.232 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρ... |
|||
Γραμμή 11:
Ο [[νομιναλισμός]] απέρριψε την [[τελολογία|τελολογική]] ερμηνεία της φύσης και τον [[σχολαστικισμός|σχολαστικισμό]], υπέρ της χρήσης [[Εμπειρισμός|εμπειρικών]] δεδομένων αντί εννοιών χωρίς πραγματική υπόσταση.<ref>Βαλλιάνος (2008), σσ. 50-51.</ref> Επάνω σε αυτή την αρχή, και με την χρήση εμπειρικών παραδειγμάτων, αμφισβητήθηκε η αριστοτελική θεωρία για την [[κίνηση]], αν και ούτε οι νεώτερες θεωρίες, όπως η διατύπωση του ''[[impetus]]'' από τον [[Μπουριντάν]], ήταν ικανές να εξηγήσουν την εμπειρική παρατήρηση.<ref>Βαλλιάνος (2008), σσ. 52-53.</ref>
Ο [[Νικολά Ορέμ]], διατύπωσε την ιδέα ότι τα φαινόμενα θα παρατηρούνταν με τον ίδιο τρόπο, είτε η [[Γη]] κινούνταν γύρω από τον [[Ήλιο]], είτε το αντίθετο. Ο Ορέμ εγκατέλειψε την θεωρία του για θεολογικούς λόγους, καθώς το γεωκεντρικό μοντέλο ταίριαζε με τις [[Αγία Γραφή|Γραφές]] και την [[
Αποφασιστική ήταν και η συμβολή του [[Πανεπιστήμιο της Πάδοβας|πανεπιστημίου της Πάδοβας]]. Εκεί καλλιεργήθηκε η «ευρετική διαδικασία». Η ευρετική διαδικασία χρησιμοποιεί την μέθοδο της [[αναγωγή (φιλοσοφία)|αναγωγής]] για την παραγωγή συμπερασμάτων. Αποτελείται από δύο πτυχές, την ανάλυση και την σύνθεση. Κατά την ανάλυση διασπάται ένα φαινόμενο στα απλά του στοιχεία για να βρεθούν τα αίτιά του, και κατά την σύνθεση αντιστρέφεται η πορεία και τα πρότερα συμπεράσματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την εξήγηση όλων των αντίστοιχων φαινομένων που απορρέουν από τα ίδια αίτια.<ref>Βαλλιάνος (2008), σσ. 54-55.</ref>
| |||