[[Αρχείο:Perozi.jpg|thumb|200px|Ο Περόζης Α΄ σε νόμισμα]]
Ο '''Περόζης Α΄'''', ο 17ος ήταν ένας από τους Σασσανίδες βασιλείς της Περσίας ([[457]] - [[484]]) μεγαλύτερος γιος του [[Ισδιγέρδης Β΄|Ισδεγέρδη Β']]. Όταν πέθανε ο πατέρας του ([[457]]) σφετερίστηκε τον θρόνο, ο μικρότερος αδελφός του [[Ορμίσδας Β΄|Ορμίσδας]]. Ο Περόζ τον ανέτρεψε την ίδια χρονιά με την βοήθεια των [[Αυτοκρατορία των Εφθαλιτών|Εφθαλίτών Ούννων]]. Από εκεί και πέρα οι πληροφορίες διίστανται, κατ´άλλους τον εκτέλεσε ενώ κατ´άλλους τον συγχώρησε. Οπαδός του Νεστοριανισμού λαμπρός βασιλιάς πήρε το προσωνύμιο ισχυρός. Ο εμφύλιος πόλεμος με τον αδελφό του είχε ως αποτέλεσμα την εξασθένιση του βασιλείου. Μια επαρχία, η Ιβηρική Αλβανία, μετά από εξέγερση ανεξαρτητοποιήθηκε, ο Περόζ κατέπνιξε την εξέγερση ([[457]]) και στην συνέχεια χάλασαν οι σχέσεις του με τους Εφθαλίτες Ούννους. Την περίοδο ([[464]] - [[471]]) υπήρχε στην [[Περσία]] απίστευτη πείνα με καταστροφή όλων των καλλιεργειών και τον θάνατο μεγάλου αριθμού ανθρώπων. Ο Περόζης Α´ αντιμετώπισε το δράμα με απίστευτη ψυχραιμία που είχε ως αποτέλεσμα να κατορθώσει μετά το τέλος της καταστρεπτικής επταετίας ταχύτατη ανάπτυξη. Στη συνέχεια με αφορμή μια προσβολή, κήρυξε τον πόλεμο στους πρώην συμμάχους του Εφθαλίτες, τελικά ηττήθηκε και αναγκάστηκε να δώσει όμηρο τον γιό και διάδοχο του [[Καβάδης Α΄|Καβάδη Α']] που απελευθερώθηκε όταν κατέβαλε τα λίτρα. Στη συνέχεια αντιμετώπισε συνεχείς επαναστάσεις. Η [[Ιβηρία]] και η [[Αρμενία]] κήρυξαν και οι δύο την ανεξαρτησία τους αλλά ο Περόζης τις κατέπνιξε με επιτυχία. Στο τέλος της ζωής του αποφάσισε να αντιμετωπίσει οριστικά το πρόβλημα των Εφθαλιτών. Συγκεντρώνοντας 50.000 - 100.000 στρατό, επιτέθηκε στους Εφθαλίτες Ούννους απορρίπτοντας όλες τις προτάσεις ειρήνης του αρχηγού τους Χουσού - Νεβάζ ωστόσο στη μάχη του Χεράτ ([[484]]) γνώρισε μεγάλη συντριβή, ο ίδιος σκοτώθηκε και τον διαδέχθηκε ο αδελφός του [[Βολογήσης]].
==Πηγές==
1.* This article incorporates text from a publication now in the public domain: Chisholm, Hugh, ed. (1911). Encyclop?dia Britannica (11th ed.). Cambridge University Press.▼
2.* Wigram, W. A. (2004). An introduction to the history of the Assyrian Church, or, The Church of the Sassanid Persian Empire, 100–640 A.D. Gorgias Press. ISBN 1-59333-103-7.▼
▲1. This article incorporates text from a publication now in the public domain: Chisholm, Hugh, ed. (1911). Encyclop?dia Britannica (11th ed.). Cambridge University Press.
▲2. Wigram, W. A. (2004). An introduction to the history of the Assyrian Church, or, The Church of the Sassanid Persian Empire, 100–640 A.D. Gorgias Press. ISBN 1-59333-103-7.
