Απόκλιση (αστρονομία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η ''απόκλιση αστέρος'' ή ''κλίση'' αστέρος, ('''δ''' ή '''d''') είναι η γωνιώδης απόσταση του ίχνους του (θέση του κατά την παρατήρηση) από τον ουράνιο ισημερινό, είναι δε η αντίστοιχη (στην ουράνια σφαίρα) του γήινου [[γεωγραφικό πλάτος|γεωγραφικού πλάτους]] και αποτελεί τόξο του [[ωρικός κύκλος|ωρικού κύκλου]] του αστέρος από τον ουράνιο ισημερινό μέχρι το ίχνος του αστέρα. Η απόκλιση μετριέται από 0° - 90° Β ή Ν (N/S) και είναι θετική όταν ο αστέρας βρίσκεται στο βόρειο ουράνιο ημισφαίριο και αρνητική όταν αυτός βρίσκεται στο νότιο ουράνιο ημισφαίριο.

Το συμπλήρωμα της απόκλισης ονομάζεται '''[[πολική απόσταση]]''' (Polar distance) και συμβολίζεται με το λατινικό γράμμα '''Ρ'''. Αυτή αναφέρεται πάντοτε εκ του άνω Πόλου του παρατηρητή (Ουράνιο Βόρειο Πόλο) οπότε και θα είναι: '''Ρ = 90° ± δ''', όπου ('''+''') για φ (πλάτος) και δ ετερώνυμα και (''' - ''') για φ και δ ομώνυμα.