Πλουτώνιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vchorozopoulos (συζήτηση | συνεισφορές)
Vchorozopoulos (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 449:
|year = 1988
|isbn = 0880292512
|publisher = Barnes & Noble Publishing}}</ref>. Κατά τη διάρκεια της σχάσης, ένα μέρος της ενέργειας σύνδεσης, η οποία συγκρατεί τον πυρήνα συμπαγή, απελευθερώνεται με τη μορφή μεγάλης ποσότητας [[Θερμική ενέργεια|θερμικής]], [[Ηλεκτρομαγνητική ενέργειαΗλεκτρομαγνητισμός|ηλεκτρομαγνητικής]] και [[Κινητική ενέργεια|κινητικής ενέργειας]]: ένα κιλό πλουτωνίου-239, μπορεί να παράγει έκρηξη ισοδύναμη με 20.000 [[Τόνος (μονάδα μέτρησης)|τόνους]] [[2,4,6-τρινιτροτολουόλιο|TNT]]. Αυτή είναι η ενέργεια που κάνει το πλουτώνιο-239 χρήσιμο για [[πυρηνικά όπλα]] και [[Πυρηνικός αντιδραστήρας|πυρηνικούς αντιδραστήρες]].
 
Η παρουσία του ισοτόπου [[Πλουτώνιο-240|<sup>240</sup>Pu]] σε ένα δείγμα, περιορίζει τις δυνατότητες της πυρηνικής βόμβας διότι αυτό έχει ένα σχετικά υψηλό ποσοστό αυθόρμητης σχάσης (~ 440 διασπάσεις ανά δευτερόλεπτο και ανά γραμμάριο, δηλαδή πάνω από 1000 [[νετρόνια]] ανά δευτερόλεπτο και ανά γραμμάριο<ref>Samuel Glasstone and Leslie M. Redman, ''[http://www.doeal.gov/opa/docs/RR00171.pdf An Introduction to Nuclear Weapons]'' (Atomic Energy Commission Division of Military Applications Report WASH-1038, Ιούνιος 1972), p. 12.</ref>), αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο πρόωρης έκρηξης<ref>{{cite book|title = The Manhattan Project: Making the Atomic Bomb