Μοντέστ Μουσόργκσκι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μικρή επιμέλεια |
Bach (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 37:
Πάντως, η μουσική παρέμεινε η προτεραιότητα γι' αυτόν. Μάλιστα, η κόρη του Σούτγκοφ υπήρξε και η ίδια μαθήτρια του Γκέρκε και παρακολουθούσαν μαζί τα μαθήματα.<ref>Brown, 4</ref> Οι πιανιστικές του ικανότητες, τον κατέστησαν πολύ δημοφιλή στους συμμαθητές του και, πολύ συχνά, έπαιζε γι' αυτούς χορευτικά κομμάτια διανθισμένα με δικούς του αυτοσχεδιασμούς.<ref>Brown, 6</ref>
Το [[1856]] ο Μουσόργκσκι αποφοιτά από τη Σχολή Δοκίμων
Ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση, διορίστηκε στη φρουρά Πρεομπραζένσκι (Preobrazhensky), ένα από τα πιο αυτοκρατορικά συντάγματα της [[Ρωσία]]ς.<ref>Brown, 6</ref>
Γραμμή 51:
Το [[1858]] ο Μουσόργκσκι πέρασε μία κρίση υγείας που, εν πολλοίς, παραμένει ανεξήγητη. Σε μία επιστολή του προς τον Μπαλάκιρεφ αναφέρεται σε «[[μυστικισμός|μυστικισμό]] και κυνικές σκέψεις απέναντι στο Θείο». Το [[1859]] θα έχει την πρώτη του επαφή με τα θεατρικά δρώμενα, συμμετέχοντας στην παραγωγή της [[όπερα|όπερας]] του Γκλίνκα ''Μία Ζωή Για Τον Τσάρο''. Την ίδια χρονιά θα πάει για πρώτη φορά στη [[Μόσχα]], όπου θα εντυπωσιαστεί από το [[Κρεμλίνο της Μόσχας|Κρεμλίνο]] και θα αυτοεπιβεβαιωθούν οι αναζητήσεις του για «οτιδήποτε εμπεριέχει το ρωσικό στοιχείο».
Παρ' όλες αυτές τις αλλαγές στη ζωή του, η μουσική του Μοντέστ θα εξακολουθήσει να βασίζεται στα ξένα -μη ρωσικά- πρότυπα. Μία ''σονάτα για πιάνο 4-χέρια'' που θα συνθέσει το [[1860]], περιλαμβάνει το ένα και μοναδικό μέρος της σε φόρμα [[σονάτα|σονάτας]] της κλασικής εποχής. Ακόμη, στην [[Προγραμματική Μουσική]] για το έργο του Σέροφ ''Ο Οιδίποδας στην Αθήνα'' -που άφησε ατελείωτο αργότερα- ή στο ''Ιντερμέντζο Σε Κλασικό Τρόπο'', για πιάνο σόλο (αναθεωρημένο και ενορχηστωμένο το [[1867]]), δεν υπάρχουν κάποια στοιχεία «εθνικής» μουσικής. Αυτό το τελευταίο, ήταν το μόνο αξιόλογο έργο που συνέθεσε μεταξύ [[1860]] και [[1863]]. Οι αιτίες γι' αυτό, πρέπει να αναζητηθούν αφ' ενός στην υποτροπή που παρουσίασε η υγεία του με νέες κρίσεις, παρόμοιες με εκείνη του [[1860]],
To [[1863]], υπήρξε σημαντική χρονιά για τον Μουσόργκσκι. Εγκαταλείπει το στρατό οριστικά και απαγκιστρώνεται από τον Μπαλάκιρεφ και την επιρροή του, συνεχίζοντας αυτοδίδακτος. Εγκαθίσταται στην [[Αγία Πετρούπολη]] και εργάζεται ως χαμηλόβαθμος δημόσιος υπάλληλος στο υπουργείο επικοινωνιών, ενώ ζει λιτά σε μικρό χώρο μαζί μέ άλλους πέντε ανθρώπους. Τα οικονομικά του είναι άσχημα και, συχνά, καταφεύγει στη βοήθεια δανειστών. Αρχίζει την όπερα ''Σαλαμπό'' (Salammbô), για να την εγκαταλείψει λίγο μετά, λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος και, αφού έχει ολοκληρώσει έξι μέρη.
| |||