|
Η '''Κίνηση των Πλανητών'''<ref>Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος, τομ.49ος, σελ.272</ref> αποτελεί το σημαντικότερο κεφάλαιο στην αστρονομική παρατήρηση μετά τον προσδιορισμό και την αναγνώριση αυτών τούτων των [[πλανήτης|πλανητών]]. Για την κίνηση των πλανητών αναπτύχθηκαν δύο θεωρίες το [[Γεωκεντρικό σύστημα]] και το [[Ηλιοκεντρικό σύστημα]] που ίσχυαν από τους χρόνους της ελληνικής [[αρχαιότητα]]ς.
==Η επιστημονική θεωρία και η παλαιότερη==
==Οι δύο θεωρίες==
Κατά την πρώτη απ΄ αυτές τόσο ο [[Ήλιος]] όσο και οι Πλανήτες πιστεύονταν πως κινούνταν γύρω από τη Γη η οποία και αποτελούσε το κέντρο του κόσμου (του σύμπαντος), εξ ου και η θεωρία αυτή ονομάσθηκε, (Γη + κέντρο), '''γεωκεντρικό σύστημα του κόσμου'''. Βασικός εκπρόσωπος αυτή της θεωρίας ήταν ο [[Κλαύδιος Πτολεμαίος]].<ref>Δ. Κωστάκη - Ν. Χασάπη "Κοσμογραφία" σελ.91</ref><br>
Κατά την δεύτερη θεωρία οι Πλανήτες μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονταν και η Γη, κινούνταν περί τον Ήλιο, ο οποίος και αποτελούσε το κέντρο του κόσμου, εξ ου και η θεωρία αυτή ονομάσθηκε, (Ήλιος + κέντρο), '''ηλιοκεντρικό σύστημα του κόσμου'''. ΘεμελιωτέςΠιθανώς αυτήςο πρώτος που υπέθεσε το τηςηλιοκεντρικό θεωρίαςσύστημα ήταν ο [[ΠυθαγόραςΑρίσταρχος ο Σάμιος]] (αν και ηυπάρχουν σχολήμόνο τουέμμεσες καιαναφορές κυριότεροςγια εκπρόσωπόςτην τηςάποψη οαυτή [[Αρίσταρχοςαπό οτον Σάμιος]]αρχαίο μαθηματικό.<ref>Δ. Κωστάκη - Ν. Χασάπη "Κοσμογραφία" σελ.91</ref>
Σχεδόν 20 αιώνες αργότερα (μεταγενέστερα) ο Πολωνός αστρονόμος [[Κοπέρνικος]] ([[1473]]-[[1543]]), μελετώντας τις θεωρίες του Αρίσταρχου καθώςτεκμηρίωσε και άλλωνθεμελίωσε Ελλήνων "ηλιοκεντριστών", υποστήριξε με θέρμη την ορθότητα της αρχαίας ελληνικής ηλιοκεντρικής ιδέας και συνετέλεσε πράγματι στην εδραίωσή της. Εξ αυτού επικράτησε για πολύ καιρό ν΄ αποκαλείταιεπιστημονικά το ηλιοκεντρικό σύστημα και '''κοπερνίκειο σύστημα''' αν και τελικά ο Κοπέρνικος δεν πρόσθεσε τίποτε το ουσιώδες στις δοξασίες και θεωρίες των αρχαίων Ελλήνων.<ref>Δ. Κωστάκη - Ν. Χασάπη "Κοσμογραφία" σελ.91</ref>
΄
===Σχέση θεωριών===
Το <u>αξιοσημείωτο</u> όμως είναι ότι σήμερα (25 αιώνες μετά) <u>και οι δύο αυτές θεωρίες ισχύουν στη πράξη</u>!<ref>Χρ. Ντούνης - Α. Δημαράκης "Ναυτιλία - Ναυτικοί υπολογισμοί" σελ.349</ref>
Η "Ηλιοκεντρική θεωρία" , ως πραγματική, <u>αληθής</u> και η "Γεωκεντρική θεωρία" ως <u>φαινομενική</u>, δεδομένου ότι όλα τα προβλήματα και οι υπολογισμοί στην [[αστρονομική ναυτιλία]] εξετάζονται και επιλύονται με δεδομένο ότι η [[Γη]] είναι ακίνητη (π.χ. [[ουράνιος μεσημβρινός]]) και ότι η [[Ουράνια σφαίρα]] με όλα τα [[ουράνιο σώμα|ουράνια σώματα]] είναι αυτά που περιφέρονται γύρω από τη Γη και με [[ανάδρομος φορά|ανάδρομο φορά]]![[Image:Guercino 001.jpg|thumb|right|250px|Η πανέμορφη [[Ηώς]], πρόδρομος του Ήλιου, αρματοδρομούσα σκορπώντας άνθη και καταδιώκουσα το σκότος, σαφώς με γεωκεντρική θεώρηση, ακολουθώντας ανάδρομη φορά, με τον παρατηρητή να έχει τα νώτα του στον Βορρά.]]
Εύλογο λοιπόν και το ερώτημα, οι αρχαίοι Έλληνες υποστήριζαν την Γεωκεντρική Θεωρία ως πραγματική ή ως πρακτική εφαρμογή στην ουράνια παρατήρηση; Η απάντηση απαιτεί ακόμη έρευνα.
Εκείνο που καθίσταται απόλυτα βέβαιο είναι ότι όλοι οι συναφείς μύθοι της [[Ελληνική Μυθολογία|Ελληνικής Μυθολογίας]] είναι προϊόντα ακριβώς της ουράνιας παρατήρησης με γεωκεντρική θεώρηση και ανάδρομη φορά!<br>
Συνεπώς η "γεωκεντρική θεωρία" είναι πολύ αρχαιότερη της "ηλιοκεντρικής" και η δε "ηλιοκεντρική θεωρία" φυσικό επόμενο, ως μεταγενέστερη, να κρίνεται [[επιστήμη|επιστημονική]] και μάλιστα άξια ιδιαίτερου θαυμασμού αν σκεφτεί κανείς ότι η δεύτερη αυτή ανάγεται στην εποχή του Πυθαγόρα, [[5ος αιώνας π.Χ.]]!
==Πραγματική κίνηση==
| 