Λουί ντε Μπρέιγ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πηγές|29|03|2012}}
[[Αρχείο:Broglie Big.jpg|thumb|150px|right|Ο Λουί ντε Μπρολί]]
Ο '''Λουί ντε Μπρολί''' (''Louis De Broglie'') ήταν γόνος μια [[Αριστοκρατία|αριστοκρατικής]] [[Γαλλία|γαλλικής]] [[οικογένεια|οικογένειας]], που περιλάμβανε [[στρατηγός|στρατηγούς]], [[πρέσβης|πρεσβευτές]], υπουργούς εξωτερικών και τουλάχιστον ένα [[δούκας|δούκα]], τον μεγαλύτερο του αδελφό, Μορίς ντε Μπρολί. Ο Λουί ντε Μπρολί ασχολήθηκε μάλλον αργά με την θεωρητική [[φυσική]], γιατί είχε σπουδάσει αρχικά [[ιστορία]]. Μόνον μετά τη θητεία του ως χειριστής ασυρμάτου στον [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο]] ακολούθησε το παράδειγμα του μεγάλου του αδερφού και άρχισε τις σπουδές του στην φυσική. Ο Μορίς ντε Μπρολί ήταν διακεκριμένος πειραματικός φυσικός και διεξήγαγε πειράματα στο οικογενειακό του μέγαρο στο [[Παρίσι]].
==Το έργο του==
Η σημαντικότερη συνεισφορά του στη φυσική (η οποία του χάρισε και το βραβείο Νόμπελ το 1929) ήταν η πρόταση του ότι ο δυισμός κύματος σωματιδίου δεν βρίσκει εφαρμογή μόνο στο φως αλλά και στην ύλη. Ανέπτυξε μια αλυσίδα συλλογισμών εκκινώντας από την ειδική θεωρία της σχετικότητας και καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η ύλη πρέπει να διαθέτει την κυματική της μετενσάρκωση. Η ιδέα του έγινε αμέσως αποδεκτή από τον [[Άλμπερτ Αϊνστάιν]], και οι φυσικοί Clinton Davisson και Lester Germer που τότε εργάζονταν στην τηλεφωνική εταιρεία Bell, πραγματοποίησαν πειράματα που επιβεβαίωσαν την ορθότητα της. (1925).
 
==Πηγές==