Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (Ελλάδα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 24:
Η θέση, το οικοδομικό τετράγωνο που επιλέγει ήταν οι στάβλοι της Ύλης της Ευζωνικής φρουράς και ο χώρος στάθμευσης των αυτοκινήτων της. Περιβαλλόταν από τη λεοφώρο Βασιλέως Γεωργίου, Βασιλέως Κωνσταντίνου, τη Ριζάρη, και την Παύλου Μελά, η οποία όμως δεν δεν διανείχθηκε ποτέ.
Το Δ.Σ του Β.Ι.Ε. ανάθεσε την μελέτη των κτηρίων στους [[Δημήτριος Πικιώνης|Δημήτριο Πικιώνη]] και [[Κωνσταντίνος Δοξιάδης|Κωνσταντίνο Δοξιάδη]]. Ο λόγος της απευθείας ανάθεσης ήταν πως οι Ζέρβας και Δημαράς είχαν προτείνει να αναλάβει τη μελέτη μια ομάδα αρχιτεκτόνων μικτή: τρεις γνωστοί και διακεκριμένοι και τρεις νέοι από τους πιο καλούς.Επίσης ο Δοξιάδης είχε υποσχεθεί έκπτωση στην αμοιβή του 10 έως 15% <ref>Σάββας Τσιλένης, «Το κτήριο», Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών: 1958-2008 Ίδρυση-πορεία -προοπτικές, Αθήνα, 2008, σελ.55-56</ref>
Η χρηματοδότηση του έργου υπολογιζόταν σε 50 εκατ. δραχμές: 1 εκατ. ο σύμβουλος, 25 εκατ. η κατασκευή, 3 εκατ. ο αρχιτέκτων, 15 εκατ. ο κτηριακός εξοπλισμός και 6 εκατ. ο εργαστηριακός εξοπλισμός και τα
Η οικοδομικά άδεια εγκρίθηκε στις 22 Απριλίου 1964. Τον Μάρτιο δημοπρατήθηκε το κτήριο με προσκλήσεις 15 εργολάβων, αλλά ακυρώνεται ο διαγωνισμός ως ασύμφορος. Τελικά το έργο ανέλαβε η κοινοπραξά Θεοχάρη Οικονόμου και Γ.Γεωργίου και Γ.Μπαλκάμπαση Α.Ε. Η θεμελίωση πραγματοποιήθηκε στις 10 Μαΐου 1965. Το κτήριο ολοκληρώθηκε στις σε 3,5 χρόνια και παραλήφθηκε στις 25 Οκτωβρίου 1968. Σήμερα του κτήριο είναι 13.880 τ.μ<ref>Σάββας Τσιλένης, «Το κτήριο», Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών: 1958-2008 Ίδρυση-πορεία -προοπτικές, Αθήνα, 2008, σελ.62-63</ref>
| |||