Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (Ελλάδα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 6:
Η επιστημονική έρευνα μέχρι εκείνη την εποχή καλλιεργείτο από τα πανεπιστήμια και την [[Ακαδημία Αθηνών]]. Έτσι έχει προηγηθεί στη δεκαετία του 50' η [[Ελληνική Επιτροπή Ατομική Ενέργειας]] (1954) και ακολούθησε του Β.Ι.Ε, το 1959, ο[[Εθνικό Κέντρο Έρευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος» | Δημόκριτος]].
===Η προϊστορία===
Το 1947 το Παλάτι και μάλιστα ο τότε διάδοχος[[Παύλος Α΄ της Ελλάδας| Παύλος]], ιδρύει το ''Βασιλικό Εθνικό Ίδρυμα'' με σκοπό την ανάληψη διαφόρων εκπαιδευτικών δράσεων. Σε αυτό συμμετείχαν ανακτορικοί αξιωματούχοι, στελέχη τραπεζών και επιμελητηρίων
Το δεύτερο πρόσωπο το οποίο συμμεριζόταν τις ιδέες αυτές ήταν ο [[Κωνσταντίνος Δημαράς]], Γενικός Διευθυντής στο Υπουργείο Συντονισμού το 1951 και Γενικός Διευθυντής στο Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών.
Επόμενος συνεργάτης στην προσπάθεια αυτή ήταν ο Χαράλαμπος Ποταμιάνος, υποπτέραρχος ε.α. πρώην υπασπιστής του βασιλιά, και μέλος της διοίκησης του ''Βασιλικού Εθνικού Ιδρύματος''. Καταλυτική στάθηκε η συμμετοχή του [[Λεωνίδας Ζέρβας|Λεωνίδα Ζέρβα]], καθηγητή οργανικής χημείας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και τότε φιλοξενούμενου ερευνητή στις Η.Π.Α. Ο Πεσμαζόγλου αλληλογραφεί με τον Ζέρβα και του αποστέλλει σχέδια του του Οργανισμού του ιδρύματος και ο Ζέρβας του απαντά με τις παρατηρήσεις του. Ο Πεσμαζόγλου του λέει πως έχουν σαν πρότυπο το ''Kaiser Wilhelm Institut'' ή το'' Centre de la Reaserhe Scientifique'' Μεταξύ αυτών που προσδακά να συμμετάσχουν είναι ο [[Ξενοφών Ζολώτας]], ο [[Κωνσταντίνος Δημαράς]], ο [[Καίσαρ Αλεξόπουλος]], ο [[Ιωάννης Σαρεγιάννης]], ο [[Ευάγγελος Παπανούτσος]] Ο Πεσμαζόγλου
Ο Ζέρβας,
Από τον Απρίλιο μέχρι τις αρχές του θέρους του 1958, τα μηνύματα σχετικά με τη χρηματοδότηση από Αμερικανικά ιδρύματα, (Ford και Rockefeller) είναι θετικά: το πρώτο εξέταζε να εγκρίνει
Στις 10 Οκτωβρίου του 1958 ο Αμερικανός πρέσβης
▲Από τον Απρίλιο μέχρι τις αρχές του θέρους του 1958, τα μηνύματα σχετικά με τη χρηματοδότηση από Αμερικανικά ιδρύματα, (Ford και Rockefeller) είναι θετικά: το πρώτο εξέταζε να εγκρίνει βοήθει ύψους 50.000 δολλαρίων ετησίως για πέντε χρόνια, ενώ η Αμερικανική Αποστολή έκλεινε προς την καταβολή του ποσού των 100.000.000 δραχμών και άλλων 50.000.000 δραχμών τα επόμενα χρόνια.«Τα ιδρύματα και η επίσημη Αμερική άρχισαν να κατανοούν ότι η επιβίωση του ''ελεύθερου κόσμου'' δεν θα εξασφαλιστεί με την προσέλκυση και εγκατάσταση στην Αμερική όλων των διακεκριμένων επιστημόνων, αλλά ότι πρέπει να καλλιεργηθεί και γηγενής επιστήμη στα άλλα κράτη».<ref>Τριαντάφυλλός Σκλαβενίτης, «Ιστορικό σχεδίασμα για την ίδρυση και την πορεία του Ε.Ι.Ε», Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών: 1958-2008 Ίδρυση-πορεία -προοπτικές, Αθήνα, 2008, σελ.20</ref>
▲Στις 10 Οκτωβρίου του 1958 ο Αμερικανός πρέσβης επισκέυθηκε τον βασλιά Παύλο και του ενεχείρησε επιστολή με την ανανγγελία της χρηματικής δωρεάς ύψους 100.000.000 δραχμών. Τα χρήματα επενδύθηκαν από το Δ.Σ. του Β.Ι.Ε. σε ομολογίες της [[Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού|Δ.Ε.Η.]] με απόδοση περίπου 8.000.000 δραχμών και από το 1963 έως το 1967 σε αγορά καταστημάτων σε Αθήνα και Πειραιά.<ref>Τριαντάφυλλός Σκλαβενίτης, «Ιστορικό σχεδίασμα για την ίδρυση και την πορεία του Ε.Ι.Ε», Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών: 1958-2008 Ίδρυση-πορεία -προοπτικές, Αθήνα, 2008, σελ.21</ref>
===Η διοίκηση του ιδρύματος===
Το ίδρυμα διοικούνταν όταν συστήθηκε από 15μελές Δ.Σ. Και 5μελή Ε.Ε.Πρόεδρος ήταν ο βασιλιάς, υπάρχουν Α' και Β' αντιπρόεδροι, από τις ηθικές και θετικές επιστήμες, διευθύνων σύμβουλος και έντεκα μέλη. Η θητεία του Δ.Σ ήταν εξαετής και κάθε δύο χρόνια λήγει με κλήρωση η θητεία του 1/3 των μελών, που μπορούν να επανεκλέγονται από τους υπόλλοιπους. Το Δ.Σ συνεδρίαζε μια φόρα κάθε μήνα. Β' Αντιπρόεδρος ήταν ο Ζέρβας και διευθύνων σύμβουλος ο Δημαράς.
| |||