Άννα Μανιάνι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Άννα Μανιάνι''' ([[Ιταλικά]]: ''Anna Magnani'', [[Ρώμη]], [[7 Μαρτίου]] [[1908]] – [[Ρώμη]], [[26 Σεπτεμβρίου]] [[1973]]) ήταν [[Ιταλία|Ιταλίδα]] [[ηθοποιός]] του [[Θέατρο|θεάτρου]] και του [[Κινηματογράφος|κινηματογράφου]]. Θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες ηθοποιούς του 20ου αιώνα και κατά καιρούς την έχουν αποκαλέσει «στοιχείο της Φύσης», «λύκαινα» και «εκρηκτική σαν ηφαίστειο». Κατά την πολυετή καριέρα της ανανέωσε τη φιγούρα της γυναίκας ηθοποιού και, μέσα από τη δύναμη της ερμηνείας της, άλλαξε τα καλλιτεχνικά στερεότυπα της εποχής της. Συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους Ιταλούς [[Σκηνοθέτης|σκηνοθέτες]] της εποχής της, όπως ο [[Ρομπέρτο Ροσελίνι]], ο [[Πιερ Πάολο Παζολίνι]], ο [[Φεντερίκο Φελλίνι]] και ο [[Λουκίνο Βισκόντι]]. Ο θεατρικός συγγραφέας [[Τένεσι Ουίλιαμς]] υπήρξε φίλος και θαυμαστής της και έχοντας τη φιγούρα της στο μυαλό του έγραψε για εκείνη το έργο ''«[[Τριαντάφυλλο στο στήθος|Τριαντάφυλλο στο Στήθος]]»''. Η ερμηνεία της στην [[Το Στιγματισμένο Ρόδο|κινηματογραφική μεταφορά]] του απέσπασε [[Βραβείο Όσκαρ]]. Επίσης η ηθοποιός τιμήθηκε τόσο από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, όσο και εκείνο του Βερολίνου. Αποτελεί δε μία από τις τέσσερις προσωπικότητες ιταλικής καταγωγής που διαθέτουν αστέρι στη διάσημη Λεωφόρο της Δόξας του [[Χόλιγουντ]].

ΤοΗ μεταφορά του θεατρικού του Ουίλιαμς με τίτλο ''«Τριαντάφυλλο[[Το Στιγματισμένο Ρόδο]] (The στοRose ΣτήθοςTattoo)»'' έκανε πρεμιέρα στο Astor Theater στη [[Νέα Υόρκη]] στις [[12 Δεκεμβρίου]]. Η Paramount επιθυμούσε φυσικά η σταρ να είναι παρούσα, ωστόσο εκείνη είχε αναχωρήσει για την Ιταλία αμέσως μόλις τα γυρίσματα έλαβαν τέλος. Ορθά κοφτά αρνήθηκε να παραστεί στην πρεμιέρα δηλώνοντας πως δεν σκόπευε να αφήσει για κανένα λόγο μόνο το γιό της τα [[Χριστούγεννα]]. Για την ερμηνεία της η Άννα τιμήθηκε από την Ένωση Κριτικών της Νέας Υόρκης, απέσπασε τη [[Χρυσή Σφαίρα]] γυναικείας δραματικής ερμηνείας και κατόπιν έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ. Χωρίς να ξαφνιάσει κανέναν νίκησε, ωστόσο δεν ήταν παρούσα στην τελετή απονομής του βραβείου. Όταν τελικά της μίλησαν στο τηλέφωνο λίγο μετά την τελετή, με βαρειά από τον ύπνο φωνή, άρχιζε να ξεφωνίζει σε εκείνον που την πήρε για την κακόγουστη φάρσα που επέλεξε να της κάνει. Κλείνοντας άρχισε τρισευτυχισμένη να πηδά από τη χαρά της. Αργότερα δήλωσε σε κάποιον δημοσιογράφο πως είχε νιώσει ''«σαν να είχε μόλις χτίσει το [[Κολοσσαίο]]»''. Το έγκριτο περιοδικό Life την παρομοίασε για άλλη μια φορά με τη Γκρέτα Γκάρμπο.

Μετά από μια χρονιά κατά τη διάρκεια της οποίας εργάστηκε στην πατρίδα της, το [[1957]] εμφανίστηκε τελικά στην απονομή των Βραβείων Όσκαρ, απονέμοντας το χρυσό αγαλματίδιο στον ηθοποιό [[Γιουλ Μπρίνερ]] για την ερμηνεία του στην ταινία ''«Ο βασιλιάς κι εγώ»''. Την ίδια χρονιά σε συνεργασία με την Paramount γύρισε την ταινία ''«WildΆγριος Isείναι theο WindΆνεμος»'' ([[1957]]) με συμπρωταγωνιστή τον [[Άντονι Κουίν]]. Σκηνοθετημένη με μαεστρία από τον [[Τζορτζ Κιούκορ]], η ταινία αφορούσε την ιστορία ενός χήρου ιδιοκτήτη ράντσου, ο οποίος κάλεσε στη [[Νεβάδα]] την αδερφή της αποθανούσας συζύγου του προκειμένου να γίνει η νέα του νύφη. Η κοπέλα προσαρμόζεται στη νέα της ζωή και γοητεύεται από έναν μαύρο επιβήτορα τον οποίο κανένας δεν μπόρεσε να δαμάσει. Προς μεγάλη της απογοήτευση όμως, ο σύζυγός της εξακολουθεί να βλέπει σε εκείνη τη νεκρή αδερφή της, αποκαλώντας την μάλιστα με το όνομα της τελευταίας. Εκείνη οργισμένη ξεσπά και τελικά απελευθερώνει το ατίθασο άτι ώστε να ζήσει ελεύθερο στον άνεμο. Η συγκινητική αυτή ιστορία κέρδισε τις καρδιές των Αμερικανών θεατών. Κατά τις εκδηλώσεις του [[Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου|Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου]] του [[1958]] απέσπασε την Ασημένια Άρκτο για την καλύτερη γυναικεία ερμηνεία της χρονιάς.

Η επόμενη ταινία της επί αμερικανικού εδάφους ήταν το δράμα ''«TheΟ Fugitive KindΦυγάς»'', ακόμη ένα θεατρικό του Τένεσι Ουίλιαμς που μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη υπό τη σκηνοθετική ματιά του [[Σίντνεϊ Λουμέτ|Σίντνεϋ Λουμέτ]]. Η Άννα υποδύθηκε τη σύζυγο ενός μεγαλύτερου της άνδρα ο οποίος πεθαίνει από [[Καρκίνος|καρκίνο]], ενώ παράλληλα κάνει μίζερη τη ζωή όλων γύρω του με το δύστροπο χαρακτήρα του. Από τη δυστυχία της τη βγάζει ένας περιπλανώμενος νέος, τον οποίο υποδύθηκε ο [[Μάρλον Μπράντο]], που πιάνει δουλειά κοντά της και τη βοηθά να πραγματοποιήσει το όνειρό της και να ανοίξει ένα ζαχαροπλαστείο. Τα γυρίσματα υπήρξαν δυσάρεστα καθώς οι δύο πρωταγωνιστές δεν είχαν ιδιαίτερα καλές σχέσεις.

| ''[[ΤριαντάφυλλοΤο στο Στήθος|Στιγματισμένο Ρόδο]]''