Πορφυρίνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Οι '''πορφυρίνες''' είναι ετεροκυκλικές ενώσεις, παράγωγα της
[[Αρχείο: Porphyrin.svg|thumb|Η δομή της πορφίνης το απλούστερο μόριο πορφυρίνης|200 px]] <br />
==Τα είδη==
Οι πιο γνωστές πορφυρίνες είναι εκείνες που παράγουν την αίμη, τη χρωμοφόρο ομάδα της
=Σύμπλοκα των πορφυρινών=
Οι πορφυρίνες είναι συζυγή οξέα και προσδέτες που συνδέονται με μέταλλα σχηματίζοντας σύμπλοκα. Το μέταλλο με το οποίο συνδέονται έχει συνήθως σθένος 2<sup>+</sup> ή 3<sup>+</sup>. Μια πορφυρίνη χωρίς το μεταλλικό ιόν στην κοιλότητα της μπορεί να χαρακτηριστεί ως ελεύθερη βάση. Όταν συνδέονται με σίδηρο ονομάζονται αίμες. Οι αίμες συνδεδεμένες με πρωτεΐνες, (αιμο-πρωτεΐνες) βρίσκονται σε αφθονία στη φύση. Η αιμοσφαιρίνη και μυοσφαιρίνη είναι δύο οξυγονοδεσμευτικές πρωτεΐνες που περιέχουν πορφυρίνες σιδήρου
==Βιοσύνθεση==
Η πρωτοπορφυρίνη ΙΧα, η οποία συνδέεται με σίδηρο για να σχηματίσει την αίμη, είναι το τελικό προϊόν μιας σειράς πολύπλοκων αντιδράσεων. Το πρώτο βήμα που είναι και μοναδικό σε αυτή την οδό, είναι η συνένωση
Οι πρώτες πορφυρίνες (επακριβώς: πορφυρινογόνα) σχηματίζονται όταν τέσσερα μόρια του PBG συμπυκνώνονται μαζί. Το αρχικό προιόν αυτής της αντίδρασης που καταλύεται από την υδροξυ-μεθυλοχολανο-συνθετάση (PBG-απαμινάση), είναι η υδροξυμεθυλοχολάνη. Με την παρουσία της συν-συνθετάσης του ουροπορφυρινογόνου ΙΙΙ, αυτή μετατρέπεται σε ουροπορφυρινογόνο III. Απουσία αυτού του ενζύμου, η υδροξυμεθυλοχολάνη μετατρέπεται μη ενζυμικά σε ουροπορφυρινογόνο Ι. Μια σειρά ενζυμικά καταλυόμενων αντιδράσεων διαμέσου ισομερών της σειράς ΙΙΙ οδηγεί στο σχηματισμό της πρωτοπορφυρίνης ΙΧα. Η αίμη σχηματίζεται όταν ο σίδηρος ενσωματωθεί στο μόριο, σε μια αντίδραση που καταλύεται από τη σιδηροχηλατάση. Τα πορφυρινογόνα είναι μη σταθερά και οξειδώνονται στις αντίστοιχές τους πορφυρίνες, όταν εκκρίνονται στα κόπρανα και στα ούρα. Τα πορφυρινογόνα και τα πρόδρομα της πορφυρίνης είναι άχρωμα. Οι πορφυρίνες είναι έντονα ερυθρές και φθορίζουσες. Οι κυριότεροι τόποι σύνθεσης της πορφυρίνης είναι το ήπαρ και ο ερυθρός μυελός των οστών. Το ρυθμοκαθοριστικό βήμα σε αυτή την αλληλουχία των αντιδράσεων είναι το πρώτο, η κατάλυση από την ALA-συνθετάση, η οποία είναι ευαίσθητη σε αναδραστική αναστολή από το τελικό προϊόν, την αίμη [10].
<br />
Γραμμή 21:
[[Αρχείο: Heme synthesis.png|1000 pxx|thumb|Η σύνθεση της αίμης|500 px]]
==Πορφυρίες==
Οι κληρονομικές ελλείψεις ενζύμων που καταλύουν επιμέρους βιοχημικές αντιδράσεις κατά τη βιοσύνθεση της αίμης, οδηγούν σε παθολογικές καταστάσεις, τις πορφυρίες [13]. Αυτό οδηγεί σε υπερπαραγωγή των ενδιάμεσων μεταβολιτών με διαφορετικές κλινικές συνέπειες.[12] Υπάρχουν διάφοροι τύποι πορφυριών και κάθε μια σχετίζεται με διαφορετική ανεπάρκεια κάποιου ενζύμου. Οι περισσότερες πορφυρίες είναι κληρονομικές και οφείλονται σε γονιδιακές μεταλλάξεις. Ταξινομούνται σύμφωνα με τις ενδείξεις και τα συμπτώματα της νόσου, όπως νευρολογικές, δερματικές κ.α.
Οι πορφυρίες με νευρολογικά συμπτώματα παρουσιάζουν οξείες κρίσεις οι οποίες διαρκούν ημέρες ή εβδομάδες. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν κοιλιακό άλγος, δυσκοιλιότητα, σύγχυση, παραισθήσεις, ή επιληπτικές κρίσεις. Υπάρχουν τέσσερα είδη νευρολογικών πορφυριών:
Γραμμή 38:
*Πορφυρίνες (ουροπορφυρίνη, κοπροπορφυρίνη και πρωτοπορφυρίνη) στα ούρα, το αίμα και τα κόπρανα [7].
==Πηγές==
* Heme synthesis.png http://en.wikipedia.org/wiki/File:Heme_synthesis.png
* Porphyrin.svg - http://en.wikipedia.org/wiki/File:Porphyrin.svg
| |||