Νίκος Δημητράτος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 18:
==Απομάκρυνση από την ηγεσία του ΣΕΚΕ==
Η φιλοβασιλική κυβέρνηση της Ηνωμένης Αντιπολίτευσης, που προήλθε από τις εκλογές της 1ης Νοέμβρη του 1920, το Νοέμβριο του 1921 θα προβεί σε φυλακίσεις των ηγετικών στελεχών του [[ΣΕΚΕ]] και της διεύθυνσης του [[Ριζοσπάστης|Ριζοσπάστη]] για «τη διάδοση ηττοπαθών συνθημάτων». Έτσι ο Ν. Δημητράτος μαζί με πολλά ηγετικά στελέχη το Νοέμβριο του 1921 θα κλειστούν στις φυλακές Συγγρού. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα την απορύθμιση του κόμματος, μια συνεχόμενη διαδοχή στην ηγεσία του και την αναβολή της οριστικής ένταξης στην Κομμουνιστική Διεθνή.
Εντούτοις οι σκληρές διώξεις εις βάρος των μελών του ΣΕΚΕ ώθησαν το Ν. Δημητράτο από τη μία να καταγγείλει την αστική τάξη της χώρας ως εγκληματική και υποτακτική των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων<ref>Στο ίδιο σελ.126-127</ref>, αλλά από την άλλη να υποστηρίξει τη θέση της «'''μακράς νομίμου υπάρξεως'''», με τη μετατροπή του σε [[Ρεφορμισμός|μεταρρυθμιστικό]] κόμμα, εγκαταλείποντας τον επαναστατικό προσανατολισμό του κόμματος και τη γραμμή της μπολσεβικοποίησης και προσχωρώντας σε [[Σοσιαλδημοκρατία|σοσιαλδημοκρατικές]] θέσεις, υποστηρίζοντας ακόμα και τη συνεργασία με τα αστικά κόμματα<ref>Λ. Μπόλαρης (2008), σελ.74</ref>. Το κόμμα, υποστηρίζει, «έχει ανάγκη μακράς νομίμου υπάρξεως, εφόσον διανύει περίοδον οργανώσεως και προπαγάνδας και υπό το πνεύμα τούτο πρέπει να εννοούνται και να εφαρμόζονται οι αποφάσεις της Γ΄ Διεθνούς στην Ελλάδα»<ref>Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Α' Τόμος (2012), σελ.127</ref>. Toν Φεβρουάριο του [[1922]] στη θέση του Γενικού Γραμματέα τον αντικατέστησε ο [[Γιάννης Κορδάτος]].
| |||